Έχω μια φιλενάδα που δεν κάθεται στα αυγά της...
Παραιτήθηκε τρεις φορές από το ελληνικό δημόσιο, όταν όλοι ήθελαν να μπουν...
(fm100-Noμαρχία-ΕΤ3) γιατί διψάει για ελευθερία και ανεξαρτησία. Όλες τις ώρες σκέπτεται και αναλύει. Γράφει και προτείνει. Δεν δίνει σημασία που δεν πιάνουν και πολύ... τόπο.
"Όλο και κάτι μένει, λέγε λέγε..." μου απαντά κάθε φορά που τη βλέπω να... ματαιοπονεί!
Η φιλενάδα μου, πέρα από τα δυο παιδιά που μεγαλώνει, ήθελε πάντα κι άλλα, στη δουλειά και στη ζωή της. Έχει μια παράξενη συνήθεια να βοηθάει ακόμη κι αυτούς που δεν της το ζητούν. Με το ενδιαφέρον της για τους άλλους πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, έστω το δικό της κόσμο. Λίγο λίγο, σιγά σιγά.
Πριν δυο χρόνια αποφάσισε - στα καλά καθούμενα- να κατέβει με τη ΝΔ υποψήφια στην Α Θεσσαλονίκης επειδή της το ζήτησε ο Δημήτρης Τσάμης, φίλος που τον αγαπά και τον εκτιμά. Σήμερα κάνει το ίδιο με τον Απόστολο Τζιτζικώστα γιατί πιστεύει ότι οι νέοι και οι διαφωνούντες ανοίγουν το δρόμο.
Αυτή η φιλενάδα μου δεν είναι με τα καλά της.
Πιστεύει ακόμη πως η συμμετοχή είναι το ζητούμενο και όχι η νίκη. Έμαθε από μικρή ότι αν δεν μαζέψει αυτή τα συντρίμμια που ...άλλοι έκαναν, εκεί θα μείνουν.
Αυτή τη φιλενάδα την αγαπάω. Μακάρι να μπορούσα να τη ψηφίσω.
Μακάρι να έχουν εκτιμήσει - όσοι τη γνωρίζουν - τη γενναιοδωρία και τη γενναιότητα της ψυχής της.
Μελίνα Καραπαναγιωτίδου, φιλενάδα, καλή επιτυχία...
Το κείμενο είναι από:
http://melinakarapanagiotidou.blogspot.gr/
