Ήρθε λοιπόν και για μένα η ώρα που δεν περίμενα ποτέ. Αυτή που αναγκάζομαι να βγάλω το καπέλο στον απερχόμενο Δήμαρχο Μπουτάρη.
Σε τρία προηγούμενα άρθρα μου τον κατέκρινα σκληρά για τη μη
υλοποίηση τριών από τις
20 κύριες προεκλογικές του δεσμεύσεις (http://taxalia.blogspot.gr/2010/11/20_16.html). Τις θυμίζω ακριβώς για να καταδείξω το μέγεθος της σημερινής μου «ντροπής»:
α) Υπ. αριθμ. 3 - «Γραφείο του Δήμου Θεσσαλονίκης στις Βρυξέλλες».
β) Υπ. αριθμ. 11 - «Εξασφάλιση θέσης στάθμευσης σε κάθε οικογένεια στο κέντρο της πόλης».
γ) Υπ. αριθμ. 4 - «Νέες θέσεις εργασίας στο ιστορικό κέντρο».
Σήμερα λοιπόν, στην αποφράδα για μένα τούτη μέρα, πράγματι ο Δήμαρχος με διέψευσε! Βρήκε τον τρόπο υλοποίησης της υπ. αριθμ. 16. προεκλογικής του δέσμευσης με τίτλο «Άμεση επέκταση των ελάχιστων ΚΑΠΗ». Πως το κατάφερε αυτό χωρίς τη δημιουργία νέων ΚΑΠΗ; Μα φυσικά με τη δημιουργία των ΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΠΗ! Κι αν δεν καταλάβατε ακόμα τι εννοώ, σας παραθέτω απόσπασμα από την πρόσφατη συνέντευξη του κ. Μπουτάρη στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», γνωστή κι αυτή για τον «πολύ σκληρό και αντιπολιτευτικό» της λόγο έναντι του λαοπρόβλητου Δημάρχου μας:
«Η σκέψη μας είναι να αξιοποιήσουμε για τη φύλαξη των πάρκων εθελοντικά μέλη των ΚΑΠΗ. Δύο-δύο ή τρεις-τρεις θα περπατούν και θα λένε στους ναρκομανείς “μαζέψτε τα και φύγετε αλλιώς παίρνω την αστυνομία τώρα”. Βέβαια, οι εθελοντές πρέπει να είναι ενεργητικά άτομα. Δεν θα ήθελα να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, αλλά δυστυχώς η πολύ αυξημένη παραβατικότητα μας αναγκάζει». Συνεχίζει στην ίδια συνέντευξη: «…αρχίσαμε να κάνουμε πολλά πράγματα αλλά για χίλιους λόγους δεν μπορέσαμε να ολοκληρώσουμε. Σοβαρή αιτία είναι ο πλήρης ευνουχισμός της τοπικής Αυτοδιοίκησης…».
Τι μας προτείνει δηλαδή ο απερχόμενος Δήμαρχος; Εν ολίγοις, μας λέει ότι α) αφού δεν φτιάξαμε νέα ΚΑΠΗ, β) για να χωρέσουν οι υπάρχοντες στα εναπομείναντα και γ) επειδή δεν κάναμε τίποτα απολύτως για τη φύλαξη των πάρκων μας, να δημιουργήσαμε ουσιαστικά κινητά ΚΑΠΗ, που θα απαρτίζονται από ηλικιωμένους, οι οποίοι θα κυνηγούν τους ναρκομανείς! Αντιμετωπίζει με αυτή τη στρατηγική επιλογή (…) δύο σοβαρά ζητήματα της κοινωνικής πρόνοιας (ναρκομανείς και φροντίδα ηλικιωμένων), καθώς και ένα ζήτημα ασφάλειας, αυτό της φύλαξης των πάρκων μας. Εντωμεταξύ, τώρα ψάχνει για «ενεργητικούς» εθελοντές… Τι θέλει να μας πει με αυτόν τον όρο που χρησιμοποιεί; Μέχρι τώρα δεν επένδυε τη δήθεν αντισυμβατικότητά του και σε «παθητικούς» εθελοντές; Εάν το επιτελείο του τον συμβούλεψε να πει τις παραπάνω αρλούμπες για να προκαλέσει ακόμη μία φορά, ώστε να αποκομίσει οφέλη ευτελούς δημοσιότητας, έχω και εγώ μία πρόταση για να τον βοηθήσω. Αντί να καλούν την Αστυνομία οι εθελοντές του, να κόβουν κουκουνάρια από τα πεύκα στα πάρκα τα οποία θα περιπολούν. Μόλις λοιπόν βλέπουν κάποιον ναρκομανή να αρχίσουν να του πετούν κουκουνάρια για να φύγει. Και να χρησιμοποιήσει το επιτελείο του ως κεντρικό σύνθημα της καμπάνιας για να προσελκύσουν τέτοιους εθελοντές το «Πέτα κουκουνάρι να σώσεις τον Μπουτάρη»!
Διαβάζοντας τη δήλωση του κ. Μπουτάρη μου ήρθε στο μυαλό μου η φράση του Ομήρου «Ποίον σε έπος φύγεν έρκος οδόντων;». Που κυριολεκτικά μεταφράζεται σε «τι λόγος ξέφυγε από την οδοντοστοιχία σου;» και μεταφορικά σε «τι μαλ…κία (sic) είπες τώρα;»! Για να σταματήσουμε πάντως και λίγο την πλάκα, δεν νομίζει πως το παρατράβηξε; Και δεν αναφέρομαι στην πιο πάνω υποτιθέμενη πρόταση – μπούρδα του. Ούτε και στα περί «ενεργητικών». Όλα αυτά είπαμε, δικαιολογούνται και είναι τόσο στημένα όσο και οι δημοσιογράφοι που απαθείς τα αναπαράγουν και τον προβάλουνε. Εννοώ τη φθηνή δικαιολογία που χρησιμοποιεί συνέχεια για την κεντρική εξουσία και όλους τους υπόλοιπους. Ότι δηλαδή αυτός τα κάνει όλα τέλεια, αλλά δεν προχωρούν τα πράγματα γιατί φταίει η Κυβέρνηση, η Αστυνομία και όλοι οι άλλοι εκτός απ’ τον ίδιο και τους συνεργάτες του.
Έχω όμως για αυτόν και μια πρόταση. Να διακόψει για ένα δίωρο μόνο τις συζητήσεις του με τους κολλητούς του δημοσιογράφους. Και να περάσει μια βόλτα από το Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης (ΚΙΘ), ούτως ή άλλως Υπηρεσία του Δήμου είναι. Και το προσωπικό του είναι δημοτικοί υπάλληλοι, από αυτούς που δεν «κωλοβαράνε» όπως κάποτε αυτός ατυχώς είχε δηλώσει. Την περίοδο αυτή λοιπόν το ΚΙΘ ασχολείται, μεταξύ άλλων, με την κοινωνική πρόνοια στην περίοδο λίγο μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους. Είχαν την καλοσύνη να μου ζητήσουν και τη δική μου συνδρομή λόγω της γνώσης μου από το πλούσιο αρχείο που διαθέτω για την εποχή. Αν ρίξει λοιπόν μια ματιά στο υλικό που έχει συγκεντρωθεί, θα βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα. Θα διαπιστώσει καταρχήν ότι εκείνη την εποχή υπήρχε πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια της κεντρικής εξουσίας, σε σχέση με σήμερα, να θέσει στο περιθώριο τους τοπικούς μηχανισμούς για την κοινωνική πρόνοια. Και το έκανε αυτό είτε νομοθετώντας είτε αυθαιρετώντας με επιμέρους αποφάσεις της διοίκησης. Παρόλα ταύτα όμως, η Ελληνορθόδοξη Κοινότητα της Θεσσαλονίκης κατόρθωσε να προσφέρει σπουδαίες υπηρεσίες, μέσα από ένα σύστημα συλλογικής αυτό-οργάνωσης για την κοινωνική πρόνοια και την παιδεία στα μέλη της κοινότητας, τους Έλληνες της Θεσσαλονίκης. Είπαμε κ. Δήμαρχε, δύο ώρες μόνον αρκούν, ένας καφές με δημοσιογράφους λιγότερος είναι.
Γιώργος Κωνσταντινίδης
Πιανίστας – Δικηγόρος
Υπ. Δημ. Σύμβουλος συνδυασμού «Εντάξει»
