15 Απρ 2014

Δηλαδή ο Μώραλης είναι καλύτερος;

- Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαΐδης

- Δηλαδή ο Μαρινάκης θα εξυγειάνει το πολιτικό σύστημα;
- Η απαξίωση της πολιτικής είναι το μεγαλύτερο κακό που έφερε η κρίση στην Πατρίδα μας. 

Εντάξη, κάθε λεπτό απαξιώνουμε τους πολιτικούς μας, ξεφτιλίζουμε τα παραδοσιακά κόμματα, διαλύουμε το πολιτικό μας...
σύστημα για να το εκδικηθούμε για τα δεινά που μας έφερε, καθημερινά τιμωρούμε με κάθε τρόπο αιρετούς και κόμματα επειδή φταίνε...
Και ποιος θα διοικήσει αυτή τη χώρα, αφού ξεσπάσουμε τα νεύρα μας;
Ο Μαρινάκης, που βάζει τον ανεκδιήγητο υπάλληλο του Μώραλη υποψήφιο στον Δήμο Πειραιά είναι η λύση; Ο Μώραλης που λυσσομανούσε πριν από λίγο στην Τούμπα, βαθύτατα ενοχλημένος από ένα κιλό γαύρους στην καρέκλα του είναι πολύ καλύτερος από τον Μιχαλολιάκο, τον Δένδια, τον Καραμανλή, τον Σαμαρά ή ακόμα και από τον Λομβέρδο, τον Βενιζέλο, τον Δραγασάκη ή τον Πολύδωρα;
Και θυμηθείτε με: ο Μώραλης θα γίνει Δήμαρχος με ποσοστά- ρεκόρ την ώρα που θαυμάσιοι πολιτικοί του Πειραιά θα απομονώνονται καταξεφτιλισμένοι...
Τι μας εγγυάται ότι η παρέα του Ποταμιού θα είναι καλύτεροι διαχειριστές της πολιτικής από την παρέα της Ρηγίλλης ή της Ιπποκράτους;
Για να μην μιλήσουμε για τους υμνητές του Χίτλερ που κάνουν καριέρα ως "Γενναίοι Τιμωροί" και "Του Κατεστημένου Αρνητές" αλλά μοιάζουν ικανοί μόνο για να ρίχνουν καμιά σφαλιάρα, μα όχι για να φτιάξουν ένα τόσο δα νομοσχεδιάκι...
Έχετε ποτέ σκεφτεί ότι εάν διώξουμε όλους τους πολιτικούς μας και φέρουμε άλλους, τότε σίγουρα θα έχουμε διαφορετικούς αλλά καθόλου σίγουρα καλύτερους;
Σίγουρα η άποψη μου είναι αντιδημοτική αλλά όσο περνά ο καιρός τόσο περισσότερο εδραιώνεται μέσα μου.
Η πλήρης απαξίωση δεν αξίζει σε όλους τους πολιτικούς, ούτε σε όλα τα κόμματα. Έχω γνωρίσει βουλευτές που θα είχαν λαμπρή καριέρα σε ό,τι κι αν έκαναν! Ωστόσο σήμερα πολίτες πολύ κατώτεροί τους τούς θεωρούν μιάσματα! Ξέρω μέσα στην πολιτική ανθρώπους ικανούς και άξιους, τίμιους και ηθικούς με υψηλά ιδανικά, ταγμένους στην προσφορά προς την κοινωνία. Ξέρω φυσικά και φρούτα, άλλωστε αυτά φύονται παντού.
Σίγουρα οι πολιτικοί έχουν την ευθύνη τους για το οικονομικό κατάντημα της Ελλάδας, ενώ ο Λαός έχει κάθε δίκιο να τους εχθρεύεται επειδή σήμερα πονά λόγω της κρίσης.
Σκεφτείτε το όμως λίγο καλύτερα! Ο πραγματικός λόγος που σήμερα απαξιώνουμε το πολιτικό σύστημα είναι επειδή το είδαμε να ξεπροβάλει μπροστά στα μάτια μας γυμνό και αδύναμο να μας προστατέψει από την επίθεση λιτότητας που εξαπέλυσαν εναντίον μας οι δανειστές.
Ο κάθε πολίτης κατέληξε αβίαστα στο συμπέρασμα πως μία κυβέρνησης, τα κόμματα και πολλές ντουζίνες υπουργοί, βουλευτές και παραγονταραίοι είναι παντελώς άχρηστοι και σίγουρα αξίζουν την αηδία μας όταν αποδεικνύεται ότι δεν μπορούν να αποτρέψουν την επέλαση της βίαιης φτωχοποίησης. Οπότε τί να τους κάνεις αφού την κρίσιμη στιγμή αποδείχθηκαν άχρηστοι;
Εδώ βρίσκεται η διαφωνία μου. Η Τρόικα κατέστησε ανίκανο το πολιτικό σύστημα. Αυτή φταίει που το αποδυνάμωσε τόσο ώστε να το βλέπει γυμνό ο Έλληνας.
Πιστεύω ότι το μεγαλύτερο πλήγμα που επέφερε η Τρόικα στο Λαό μας είναι να τού στερήσει το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα. Μας πήδηξαν που μας πήδηξαν, μας άφησαν και με παντελώς αποδυναμωμένη πολιτική ηγεσία...
Η αλήθεια όμως είναι πικρή αν και καθόλου δημοφιλής: κανένας πολιτικός δεν ήταν εκ των πραγμάτων δυνατό να πάει κόντρα στους δανειστές. Δεν γινόταν διαφορετικά! Οι δανειστές ήταν αμείλικτοι. Πικρό αλλά αληθινό. Σίγουρα θα ήταν πιο βολικό για μένα, όπως και για κάθε δημοσιογράφο να ξυφουλκεί για τους ανίκανους πολιτικούς, που δεν κολλάνε ένσημα, που δεν πονάνε τον Λαό, που σε αντίθεση με αυτόν περνάνε μια χαρά γιατί παίρνουν πολλά λεφτά, που έχουν βουλευτικές διευκολύνσεις, που είναι ανίανοι και άχρηστοι, προδότες και προσκυνημένοι... Άλλωστε είναι εύκολο να χαϊδεύεις αυτιά...
Το θέμα είναι να είσαι ψύχραιμος, νουνεχής και ειλικρινής.
Για μένα είναι ειλικρινές να γράψω ότι στα μάτια μου κανένας Μαρινάκης, Μώραλης, Πέπε Γκρίλο, Κασιδιάρης ή Σταύρος Θεοδωράκης δεν μοιάζει καλύτερος μόνο και μόνο επειδή είναι σήμερα νέος στην πολιτική!
Είτε θέλουμε να το δεχθούμε είτε όχι, η αλήθεια είναι ότι η Πολιτική απαιτεί γνώσεις, πείρα, πολιτική ευθύνη, πολιτική ευαισθησία, βαθειά γνώση των ζητημάτων, μηχανισμούς ανάλυσης των προβλημάτων κα παραγωγής λύσεων.
Κακά τα ψέμματα τέτοιο επίπεδο διαθέτουν τα παραδοσιακά κόμματα αλλά και πολιτικοί με χρόνια στο κουρμπέτι.
Όσο ελκυστικό κι αν φαίνεται το "Νέο" στην πολιτική άλλο τόσο άχρηστο είναι. Φαντάζεστε στο βωμό της ανανέωσης μία πανεπιστημιακή κλινική να έβαζε έναν νεαρό στη θέση του Διευθυντή μόνο και μόνο επειδή συμβολίζει την ελπίδα, δεν έχει καμία συμμετοχή στη διαπλοκή και δεν ανήκει σε κάποιο από τα συστήματα; ΟΚ, θα είναι το "Νέο"! Αλλά την δουλειά ποιος θα την κάνει;
Ας ηρεμήσουμε λοιπόν. 
Κι ας δώσουμε χρόνο στη διαδικασία της αποσυμπίεσης. 
Κανείς δεν μπορεί να ψηφίζει οργισμένος.
Μπορεί να επιλέγει νέους ανθρώπους αλλά αυτοί θα πρέπει να έχουν το επίπεδο για να ασκήσουν πολιτική, και τέτοιοι είναι μόνο όσοι έχουν πολλές ώρες πτήσης μέσα στην παραδοσιακή πολιτική...
Είναι κάτι δύσκολο.
Αλλά ελπίζω να το πετύχουμε...
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη