Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντινίδης
Η φράση που διαβάζετε στον τίτλο του άρθρου ειπώθηκε από τον Αρχαίο φιλόσοφο Δημόκριτο και σημαίνει «καλύτερα να δίνεις λίγα παρά να εγγυάσαι πολλά»… Ας θυμηθούμε λοιπόν μία ακόμη προεκλογική υπόσχεση του απερχόμενου Δημάρχου Θεσσαλονίκης κ. Μπουτάρη το...
2010 και να δούμε επίσης εάν, έστω και μερικώς, υλοποιήθηκε. Υπ. αριθμ. 17: «Δημιουργούμε 15 δημοτικά ιατρεία στην πρώτη τετραετία». Για τους δύσπιστους παραθέτω σχετικό σύνδεσμο αυτού του ιστολογίου: http://taxalia.blogspot.gr/2010/11/20_16.html
Πόσα λοιπόν από αυτά τα 15 δημοτικά ιατρεία που υποσχέθηκε ο κ. Μπουτάρης έχουν δημιουργηθεί σήμερα; ΚΑΝΕΝΑ.
Για να δούμε και τι αναγράφει για το θέμα ο Απολογισμός της Διοίκησης Μπουτάρη για την τριετία 2011-2013, ο οποίος παρουσιάστηκε και δημοσιεύτηκε πριν από λίγες ημέρες: «Δημιουργήσαμε νέες και ενισχύσαμε τις υφιστάμενες δομές κοινωνικής προστασίας, φτιάχνοντας ένα δίχτυ κοινωνικής αλληλεγγύης». Το μόνο που προσφέρεται από όλα αυτά τα βαρύγδουπα είναι κάποιες υπηρεσίες οδοντιάτρου…
Πάμε τώρα να δούμε πόσα δημοτικά ιατρεία έχουν άλλοι μεγάλοι δήμοι της χώρας μας για να κάνουμε και τη σχετική σύγκριση.
Δήμος Αθηναίων: Επτά
Δήμος Ρόδου: Επτά
Δήμος Καβάλας: Πέντε
Δήμος Πατρέων: Τρία
Αλλά και στην ευρύτερη περιοχή μας άλλοι δήμοι προχώρησαν στη δημιουργία δημοτικών ιατρείων μεριμνώντας για τους δημότες τους. Τέτοιοι δήμοι είναι ο Δήμος Παύλου Μελά, ο Δήμος Νεάπολης – Συκεών, ο Δήμος Κορδελιού – Ευόσμου και ο Δήμος Καλαμαριάς.
Όλοι οι παραπάνω δήμοι, αλλά και πολλοί άλλοι σε όλη την επικράτεια της χώρας μας, επέδειξαν τη στοιχειώδη ευαισθησία, αναλογιζόμενοι και την αδυναμία πολλών δημοτών τους λόγω της οικονομικής κρίσης. Κάποιοι από αυτούς τους δήμους παρέχουν τις υπηρεσίες των δημοτικών ιατρείων για τους ανασφάλιστους ή άπορους δημότες τους, ενώ άλλοι έχουν τις έχουν επεκτείνει και σε άλλους δημότες συνήθως με τη χρήση κριτηρίων και τη χορήγηση σχετικής κάρτας υγείας.
Πως μπορούμε λοιπόν και εμείς να υλοποιήσουμε το αυτονόητο; Καταρχήν, αν διαβάσει κάποιος τον Νόμο του Καλλικράτη θα διαπιστώσει ότι η νομοθετική δυνατότητα που απαιτείται για τους δήμους ασφαλώς και υπάρχει. Μεγάλο ενδιαφέρον πάντως παρουσιάζει η δυνατότητα σύναψης προγραμματικών συμβάσεων με άλλους φορείς. Αυτή η δυνατότητα λεπτομερώς περιγράφεται στο άρθρο 100 του Νόμου του Καλλικράτη. Για τέτοιους σκοπούς (σαν τα δημοτικά ιατρεία) το συγκεκριμένο άρθρο προβλέπει δυνατότητα συνεργασίας με διάφορους φορείς, όπως κοινωφελή ιδρύματα και ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Η δυνατότητα συνεργασίας με άλλους φορείς της πόλης μας είναι ίσως απαραίτητη λόγω των περιορισμένων πόρων του προϋπολογισμού του Δήμου μας. Εδώ είναι το σημείο ακριβώς που ενδεχομένως χρειάζονται οι άλλοι φορείς. Για παράδειγμα μπορεί να ζητηθεί από ένα κοινωφελές ίδρυμα η διάθεση του χώρου για τη δημιουργία δημοτικού ιατρείου, σε περίπτωση μη ανεύρεσης του κατάλληλου ακινήτου ή εύρεσης ακινήτου με ασύμφορο μίσθωμα. Τα ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης επίσης θα μπορούσαν να συμμετέχουν σε μια τέτοια συνεργασία όσον αφορά στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που απαιτείται. Μέχρι και φοιτητές για την απαραίτητη για το πτυχίο τους πρακτική άσκηση θα μπορούσε να απασχολήσει ένα τέτοιο δημοτικό ιατρείο.
Όποια και να είναι η επόμενη δημοτική αρχή θα μπορούσε επίσης να αξιοποιήσει και το ΕΣΠΑ της επόμενης προγραμματικής περιόδου, το ΕΣΠΑ 2014-2020. Από τις λίγες πληροφορίες που έχουν μέχρι τώρα δημοσιοποιηθεί όσον αφορά στις επιλέξιμες δράσεις αυτού του προγράμματος, φαίνεται πως τέτοια έργα για δημοτικά ιατρεία θα μπορούσαν να είναι επιλέξιμα. Συμπληρωματικά στα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω θα μπορούσε να βοηθήσει και ο εθελοντισμός. Η εμπειρία άλλων πόλεων μας δίνει ενθαρρυντικά μηνύματα όσον αφορά στη συμμετοχή ιατρών και νοσηλευτών σε τέτοιου είδους δράσεις.
Τα παραπάνω είναι μερικά από όσα μπορούμε να κάνουμε ως Δήμος για να έχει η πόλη μας δημοτικά ιατρεία. Μην το θεωρείτε ανέφικτο ή τρομερά δύσκολο επειδή η απερχόμενη Δημοτική Αρχή δεν δημιούργησε ούτε ένα. Ασχολούμενος με το θέμα, απευθύνθηκα και σε ένα συγγενικό μου πρόσωπο ιατρό με εμπειρία σε θέματα δημόσιας διοίκησης. Μου έκανε εντύπωση κάτι που μου ανέφερε για να με πείσει για το εφικτό του θέματος. Νομίζω πως δεν γίνεται να μην το γράψω σαν επίλογο. Είναι μια φράση του Αμερικανού οικονομολόγου Alan Greenspan, όπως μου είπε: «Αν ξεπεράσουμε την πολιτική ρητορική και δημιουργήσουμε μια ομάδα για να επιλύσει τα θέματα Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας, θα τους πάρει 15 λεπτά. Θα τους πάρει 15 λεπτά επειδή θα χάσουν 10 λεπτά σε αβροφροσύνες»…
Γιώργος Κωνσταντινίδης
Πιανίστας – Δικηγόρος
Υπ. Δημ. Σύμβουλος συνδυασμού «εντάξει» - Σταύρος Καλαφάτης
