.jpg)
Τον Νοέμβριο του 2010, ο τότε φρέσκος Δήμαρχος κ. Μπουτάρης ανέφερε: «η συνεργασία με τον Σπύρο Βούγια, και λόγω προσωπικής χημείας και λόγω ουσίας, μπορεί να είναι εξαιρετικά βοηθητική για τη Θεσσαλονίκη» - Τον Απρίλιο του 2014, κατά την προσφιλή τακτική του μας χαρίζει μια πιρουέτα κι αλλάζει θέση: ο Σπύρος Βούγιας εκφράζει κάτι το «παλαιοκομματικό» για εκείνον
Γράφει ο Θάνος Τάκης
Tέλος με την συγκρότηση των ψηφοδελτίων. Οι υποψήφιοι είναι συγκεκριμένοι, πλέον, και αυτό μπορεί να αλλάξει μόνο προς την κατεύθυνση της απόρριψης συμμετοχής. Όμως άλλοι υποψήφιοι δεν μπορούν να υπάρξουν. Σε αυτό το χρονικό σημείο, μάλιστα, όσοι ήταν να καθίσουν στις «μουσικές καρέκλες» το έκαναν, και δεν νοείται ανησυχία από κανέναν, αν με καταλαβαίνετε...
Δυστυχώς, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, δεν θα είναι υποψήφιος και ένας άνθρωπος που και πρόσφερε στην πόλη του, και μάλιστα σε σχεδόν καθολικό επίπεδο, από κεντρικό πολιτικό πόστο, και θα μπορούσε να προσφέρει πολλά περισσότερα, εφόσον πλέον αποδεσμεύτηκε από την κεντρική πολιτική σκηνή.
Ο Σπύρος Βούγιας.
‘Επιστρέφοντας’ στην πόλη του, επιθυμούσε να είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος. Ζήτησε να εκτεθεί στους συμπολίτες του, και να ζητήσει την ψήφο τους. Εάν εκείνοι πείθονταν, να εκλεγόταν καταλαμβάνοντας μία θέση από τις 49 υπάρχουσες, στο Δημοτικό Συμβούλιο. Ζήτησε να συμμετάσχει στο ψηφοδέλτιο της Πρωτοβουλίας, του Γιάννη Μπουτάρη. Μετά από δυο μήνες αναμονής, άκουσε την αδιαμφισβήτητα ειρωνική δήλωση Μπουτάρη, σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου, ότι «είναι πολύ ενδιαφέρον το ενδιαφέρον του Σπύρου Βούγια». Απάντηση δεν πήρε ποτέ, κι έτσι, επειδή είναι αξιοπρεπής άνθρωπος, απέσυρε την υποψηφιότητά του για την υποψηφιότητα, διότι τόση και τέτοια χυδαιότητα, δεν υποφέρεται. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο κ. Μπουτάρης απέδωσε την απόσυρση Βούγια (αορίστως, κατά την αγαπημένη του συνήθεια), σε «παρεξήγηση», ωστόσο μιλώντας σε στενούς του συνεργάτες φέρεται να ισχυρίστηκε πως «ο πρώην υπουργός εκφράζει κάτι το παλαιοκομματικό». Αλήθεια, πώς δημιουργείται παρεξήγηση χωρίς συνάντηση και χωρίς εξήγηση;
Χθες, ο κ. Μπουτάρης κατέθεσε φάκελο στο Πρωτοδικείο, με ψηφοδέλτιο στο οποίο συμμετέχουν ενενήντα τέσσερις (94) υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι. Που να χωρούσε ο κ. Βούγιας!
Κι όμως, αμέσως μετά την οριακή εκλογή του, τον Νοέμβριο του 2010, αναφορικά με τον τότε υφυπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, κ. Βούγια, έβλεπε ένα καλό συνεργάτη και φίλο, που ασχολείται επί της ουσίας για την βελτίωση της καθημερινότητας.
Ο κ. Βούγιας έχει μακρά ιστορία στα αυτοδιοικητικά δρώμενα της πόλης. Κάποια στιγμή ίσως και να γοητεύθηκε από τα δυνατότερα φώτα της κεντρικής πολιτικής σκηνής και κατηφόρισε στην πρωτεύουσα, όπου κατέλαβε θέσεις ισχυρές. Κι έκανε πράγματα. Ένα παράδειγμα: ήταν εκείνος που θέσπισε το μειωμένο κατά 50% εισιτήριο νέων και ηλικιωμένων άνω των 65 ετών, για τις αστικές συγκοινωνίες, βλέποντας την ανάγκη, ήδη από το περισσότερο ‘ανέμελο’ οικονομικά, 2002.
Το 2010, παρατηρούσε ότι «είκοσι χρόνια πριν είχαμε ξεκινήσει μαζί μια συλλογική περιπέτεια για την αλλαγή της φυσιογνωμίας της πόλης στο επίπεδο της καθημερινής της ζωής. Έτσι οι θέσεις μας για βιώσιμη κινητικότητα, καθαρό περιβάλλον, ανακύκλωση και ήπια κυκλοφορία είναι κοινές. Είμαι αισιόδοξος πως αυτή τη φορά όσα μελετήσαμε, σχεδιάσαμε και οραματιστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια θα γίνουν επιτέλους πραγματικότητα».
Οι θέσεις του κ. Βούγια είναι γνωστές σε όλους τους Θεσσαλονικείς. Υπάρχουν υποστηρικτές και αντίπαλοι. Αλλά όλοι ομολογούν ότι ο Σπύρος Βούγιας έχει θέσεις, θέσεις συγκεκριμένες και κατά το δυνατόν, τεκμηριωμένες. Και για την κυκλοφορία, και για την στάθμευση, και για το περιβάλλον και για την ποιότητα ζωής στην πόλη.
Είχε γράψει, παλαιότερα, ένα ωραιότατο κείμενο, δείγμα του προσωπικού μέτρου που διαθέτει, με τίτλο «Το δίκιο των άλλων». Αντιγράφω:
«Από πολιτική άποψη περισσότερο επώδυνο είναι το γεγονός ότι αυτό που απομένει τελικά είναι η τεχνητή ένταση και η ακραία πόλωση, αφού κανείς δεν προσπαθεί να αφομοιώσει δημιουργικά κάτι από το δίκιο των άλλων».
Εάν είχα την δυνατότητα να ψιθυρίσω κάτι στο αυτί του υποψηφίου Δημάρχου κ. Σταύρου Καλαφάτη, θα ήταν η διαρκής παραδοχή ότι δεν περισσεύει κανείς ο οποίος επιθυμεί με ειλικρίνεια και πραγματικές γνώσεις, να προσφέρει στην πόλη του. Από όποια θέση. Η σημερινή Θεσσαλονίκη έχει πολλά, πάρα πολλά προβλήματα και διοίκηση μη ικανή να τα λύσει. Δοκιμάστηκε και απέτυχε παντού. Πρέπει να αλλάξει κι ελπίζω ότι οι Θεσσαλονικείς θα το κάνουν αυτό.
Πλέον, υπάρχει χώρος και είμαι βέβαιος ότι υπάρχει και η πολιτική σωφροσύνη από την πλευρά Καλαφάτη ώστε να αξιολογηθεί και να αφομοιωθεί δημιουργικά κάτι από το «δίκιο ενός άλλου».
Η πόλη, μόνο καλό μπορεί να δει από αυτό.
Μπουτάρης για Βούγια, Νοέμβριος 2010: http://www.makthes.gr/news/
Κείμενο Σπύρου Βούγια, «Το δίκιο των άλλων»: http://myportal.gr/%CF%84%CE%
