3 Απρ 2014

O Κώστας Γιοβανόπουλος εξηγεί γιατί έφυγε από τους ΑΝΕΞ.ΕΛΛ.

Οφείλω μια αναλυτικότερη εξήγηση για την αποχώρησή μου από τους ΑΝ.ΕΛ., παρότι ξεκαθαρίστηκε πως δεν υπάρχει δα και κανένα φοβερό παρασκήνιο. Ούτε λιγόψυχες αποστασίες,
ούτε σεντούκια με ζαφείρια.

Δικαιούμαι πια να αποκαλύψω μερικές φράσεις από επιστολή που έστειλα στον Πάνο Καμμένο την 7η Οκτωβρίου 2013 παραιτούμενος τότε από το κίνημα. Μία παραίτηση που δεν έγινε δεκτή και το σεβάστηκα.

«…τα υποπόδιά σου κυκλοφορούν αναξίως ως πραιτωριανοί. Καμία φρεσκάδα, απεμπολούμε τη πολιτική πρωτοβουλία, μετριότητα και λάσπη ολούθε, και τώρα η ακρίδα της πατρίδας βρίσκει στασίδι στο ναό μας. Δεν αντέχω πια τα μωροφιλόδοξα κνώδαλα που προσβάλουν όλους και πρώτιστα εσένα. Δικαιούμαι, όντας ίσως ο χειρότερος της κοινοβουλευτικής ομάδας, να πιστεύω πως βρισκόμαστε στον ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΛΑΘΟΣ δρόμο.
Τουλάχιστον προσωπικά για πιο χωματένια μετερίζια βρέθηκα πίσω σου. Για την ανιδιοτέλεια, τη θυσία, την ομάδα, την ιδέα, την τιμωρία, τον πόλεμο, την ψυχή. Αντικινηματικοί, μας κατέκλυσε η σκουριά, προβλέψιμοι, πενθούμε στη Συγγρού αντί να οιστρηλατούμε. Κανέναν δεν κακολογώ, ούτε εποφθαλμιώ το ισχνότερο. Όμως πού είναι η παραγωγή πολιτικής; Πού το εμπνευσμένο όραμα; Πού οι ρήξεις με τα τέρατα κι ο ριζοσπαστισμός στη τέχνη της δημοκρατίας; Ξωκοίλει το έθνος κι εμείς χυλός, νεκροί χιλιάδες κι εμείς ίντριγκες, βολεψάκηδες, κατιναριό, καμαρίλα, κομματική παρακμή...».

Έκτοτε δεν άλλαξε τίποτε, οι πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές ενισχύθηκαν. Αυτοκριτικά, δίχως μνησικακίες, πάντα συνεγερτικά, ΔΗΛΩΝΩ ΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΣΠΟΡΑ. Όταν οι μισοί τουλάχιστον συνέλληνες βρίσκονται σε κοινωνική αιμόπτυση δεν δικαιούμαι παρά να αξιώνω πατριωτική μέθη. Με πράξεις, ας είναι και θυσίας. Τα μνημόνια δεν είναι παρά τα πυώδη σπυριά ενός καλπάζοντος πολιτικού καρκίνου. Μήπως για τι άλλο μού έδωσαν την εντολή οι Ημαθιώτες αν όχι για τη σύγκρουση με την απαιδεία και τη διαφθορά;
Ψηλά το φρόνημα. Αλληλέγγυα αντέχουμε. Πιστέψτε το, μπορούμε. Οι σκιές που μας κυβερνούν θα χαθούν στο λαμπύρισμα έστω και ενός κεριού.

3η Απριλίου 2014 Κώστας Γ. Γιοβανόπουλος
Ανεξάρτητος Βουλευτής Ημαθίας
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη