Ένα παλαιό μήνυμα (από έναν απλό πολίτη) για τη συνεχιζόμενη ομηρία μας. Αλλά και τόσο νέο για την σημερινή εποχή όπου τα παγκόσμια συμβάντα χοροπηδούν και η οικονομική κρίση έφερε άλλου είδους κρίσεις. Τα δάκρυα, τους πόνους. Όσο για τα κρατούντα και τα συμβαίνοντα σε τούτον τον ..
τόπο, τα όσα συντελούνται ερήμην ημών, κάτι πρέπει να γίνει.
Είναι η φωνή ενός αγωνιζόμενου λαού που όμως έπαψε να ακούγεται, και που κινδυνεύει να εξαφανιστεί μεθοδικά και ανεπίτρεπτα από κάποιους αστόχαστους ηγέτες που με δόλο έμπασαν τον ‘Δούρειο Ίππο’ των Μνημονίων κι έχουν ευθύνη όχι μόνο εκείνοι, αλλά και οι συνεχιστές του. Όμως θεωρώ πως και έπειτα από τόσο καιρό, κανείς δεν έμαθε να ακούει. Ακόμα το μακρινό παρελθόν μας δείχνει σε πολύ κοντινό πλάνο πως δεν ξυπνήσαμε. Και έχουμε τα καλύτερα ξυπνητήρια. Αχρησιμοποίητα. Τότε την 25η Μαίου ‘θυμήσου μην ξεχάσεις’ την Μνημονιακή Κατοχή. Και την ώρα της κάλπης, η ψήφος είναι ιερή. Δώσε απάντηση στις ύποπτες συμφωνίες γιατί ενώ εσύ κοιμάσαι, οι δαίμονες ξαγρυπνούν.
‘’Αν συνέβαιναν όλα αυτά στην Γερμανία θα γινόταν εξέγερσις’’- Δεν σας κατηγορώ εγώ, ο Γιούνγκ το είπε σε όλη την Ευρώπη που τόσο ‘αγαπάμε’. Τώρα λοιπόν που σήμανε η ώρα της Αλήθειας, δείξε θάρρος και γενναιότητα για την υστεροφημία σου Ελληνικέ Λαέ. Εμείς που δώσαμε τα φώτα στην ανθρωπότητα και τώρα να περπατάμε ξυπόλυτοι στα αγκάθια; Και βέβαια δεν είμαι σίγουρη πως πατώντας ένα κουμπί θα λυθούν τα προβλήματα του χάους. Όμως μπορούμε την ίστατη στιγμή έστω, να αφυπνιστούμε.
Νένα Κ.
