Κραυγή αγωνίας από μια μάνα για την Καλαμαριά

Καλαμαριά: τα μηχανάκια που τρέχουν στα πεζοδρόμια. Οι αρχές απλά κοιτάνε. Πρέπει πρώτα να θυσιαστεί κάποιο παιδί για να γίνει κάτι; Σαν το λουναπαρκ στην Αθήνα;


Με αφορμή το άρθρο http://taxalia.blogspot.gr/2014/05/blog-post_8900.html και το άρθρο http://taxalia.blogspot.gr/2014/05/blog-post_8459.html για την αυξανόμενη και επικἰνδυνη κυκλοφορία (όχι απλά στάθμευση) μοτοσικλετών στα πεζοδρόμια της Καλαμαριάς, έχω να πω πως δεν θα συγκινηθεί κανείς, μα κανείς, αν δεν υπάρξει κάποιο θύμα. Εύχομαι κάθε μέρα να μην είναι κάποιο από τα παιδιά μου.

Στην Ελλάδα πρέπει να σκοτωθεί πρώτα κάποιο παιδί για να γίνει κάτι.
Παράδειγμα το παιδάκι που σκοτώθηκε στο ψευτολουναπάρκ στην Αθήνα.
Μόνο μετά από αυτό συγκινήθηκαν οι αρχές και όχι μόνο ελέγξανε όλα τα λούνα παρκ στην Ελλάδα, αλλά ακόμα λένε οι ειδήσεις πως κλείσανε και 3 κολυμβητήρια της Θεσσαλονίκης!!
Τώρα για λίγο καιρό όλα θα είναι τυπικά και όλα στην εντέλεια.

Μέχρι να θυσιαστεί το παιδί στο βωμό του ωχαδερφισμού και της αδιαφορίας, δεν έβλεπε κανείς τι γινόταν στο ψευτολουναπαρκ. Ούτε οι δημοτικές αρχές, ούτε η αστυνομία, ούτε οι εισαγγελείς.

Παρομοίως κανείς δεν βλέπει τι γίνεται κάθε μέρα στην Καλαμαριά όπου ζω και όπου περπατούν τα παιδιά μου. Μηχανάκια οδηγούν με μεγάλη ταχύτητα πάνω στα φαρδιά πεζοδρόμια της Καλαμαριάς όπως στον πεζόδρομο, στην Μεταμορφώσεως, Εθνικής Αντιστάσεως, Αιγαίου. Μερικά πάνε κόντρα στους πεζούς και τα καροτσάκια με τα μωρά, κάποια άλλα στρίβουν τρέχοντας πάνω στις στροφές των πεζοδρομίων με ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο ατυχήματος.
Όλοι αυτοί οι οδηγοί είναι εν δυνάμει εξ'αμελείας(???) δολοφόνοι. Η αδιαφορία των αρχών επίσης δολοφονική.

Παλιά δεν υπήρχε αυτή η κατάσταση. Αυτό άρχισε να γίνεται πριν 3-4 χρόνια και όσο περνάει ο καιρός το φαινόμενο αυξάνει και όσο δεν πέφτουν ποινές τόσο πιο φυσιολογικό γίνεται. Δεν μπορούμε πλέον να περπατήσουνε ούτε στα πεζοδρόμια. Όχι μόνο από τα σταθμευμένα αυτοκίνητα που κλείνουν το πεζοδρόμιο και αναγκάζομαι να βγω με το καροτσάκι στο δρόμο αλλά και από τα μηχανάκια που παραλίγο να μας σκοτώσουν κάθε μέρα.
Και δεν μπορείς και να διαμαρτυρηθείς. Θα φας και ξύλο από πάνω από τους τραμπούκους οδηγούς μοτοσικλετών.

Αφορμή για τα παραπάνω πήρα από ένα σχόλια σε προηγούμενο άρθρο για τη Καλαμαριά όπου ο σχολιαστής προέτρεπε τον αρθρογράφο να καλέσει την αστυνομία.
Ποιά αστυνομία; Αυτή που κάθετε και την αράζει μαζί με της μηχανές της μπροστά στο Δημαρχείο, την μητρόπολη, τους φούρνους της Εθν.Αντιστάσεως και άλλα γνωστά σε όλους τους πολίτες σημεία για να ποιούν το καφέ τους;
Που έχω δει να περνάει μπροστά τους στη Μητρόπολη παρανόμως οδηγός μοτοσικλέτας πάνω στο πεζόδρομο και όχι μόνο δεν συλλήφθηκε επ'αυτοφόρω ή δεν του έγινε επίπληξη αλλά χαιρετίστηκαν φιλικά;
Την άλλη φορά μπροστά στο δημαρχείο πέρασε ένας με ένα άγριο σκύλο χωρίς το προβλεπόμενο προστατευτικό στο στόμα του σκύλου, και πάλι χαιρετηθήκανε κανονικά.

Μιλάμε για την απόλυτη αδιαφορία της αστυνομίας. Αν για τα παραπάνω δεν κάνουν τίποτα θα κάνουν για τα τραπεζοκαθίσματα;
Ποιός μπορεί να κάνει κάτι για τους αστυνομικούς; Κάποιος εισαγγελέας; Μήπως η Δνση εσωτερικών υποθέσεων; Δεν ξέρω.

Η κατάσταση είναι αυτή που είναι με τον νυν δήμαρχο. Αντε και πες να τον αλλάξουμε.
Όλοι οι άλλοι υποψήφιοι αντί να λέει φανφάρες για αντιμνημόνια και ανατροπές δεν κοιτά να κάνει καμιά ακτιβιστική ενέργεια για όλο το παραλογισμό με τα μηχανάκια και τα τραπεζοκαθίσματα; Δεν ξέρω ποιον να ψηφίσω. Δεν ξέρω ποιος θα βελτιώσει τη καθημερινότητα μου.

Να μην αναφερθώ στα μεγάλα ταμπλό με τις φάτσες του νυν και της υποψήφιας δημάρχου που είναι παρανόμως τοποθετημένα στις κολώνες δίπλα από το δρόμο. Είναι έτοιμες να παρασυρθούν από τις καταιγίδες που έχει αυτές τις μέρες και κινδυνεύει να σκοτωθεί κανένα μοτοσικλετιστής (από αυτούς που οδηγούν στο δρόμο). Αναρωτιέμαι από ποιά πινακίδα από τις δυο θα γίνει το κακό πρώτα. Αλλά ξέρετε στην Ελλάδα φοράμε όλοι κομματικές παρωπίδες. Αφού είναι του κόμματός μας όλα καλά και δεν ευθύνεται για τίποτα.

Αυτό δεν είναι εκλογές. Αυτό είναι τραγελαφική κατάσταση.
Κανένας δεν υπόσχεται να μου λύσει τα προβλήματα αυτά. Διότι θα συγκρουστεί με τους Ελληναράδες. Όλοι ξέρουν να φωνάζουν και να αντιδρούν εκεί που δεν θα έχει πολιτικό κόστος.
Κανείς δεν λέει ότι θα βάλει σε τάξη τους ψευτόμαγκες και τους τραμπούκους.

Αν σκοτωθεί κάποιο παιδί μου, τότε όλοι θα στέλνουν συλληπητήρια, θα δείχνουν κατανόηση και θα λένε πως κανείς δεν το περίμενε!

Αλεξάνδρα Καραγιάννη
Μητέρα - ιδιωτική υπάλληλος