Χόρτασα πολιτική ανάλυση αυτές τις μέρες – Διανθισμένη με ποδοσφαιρική ή αθλητική ορολογία – Και γιατί να τα μπερδεύουμε; - Ας παραθέσουμε τις σκέψεις μας με καθαρά ποδοσφαιρική ορολογία και ύφος φωνής που γεννά ένα μεσημέρι Κυριακής το τσιριχτό μεγάφωνο από το μικρό ραδιοφωνάκι – Σαν να ακούω τον Μανώλη Μαυρομάτη να περιγράφει με την χαρακτηριστική του φωνή, ρίχνοντας αλύπητα στ’αυτιά μας την φράση του σημερινού τίτλου..
Γράφει ο Θάνος Τάκης
Με ποδοσφαιρικούς όρους λοιπόν, η χθεσινή αγωνιστική τα είχε όλα. Εντυπωσιακό pre-game show, γρήγορα γκολ από την μωβπρασινοκόκκινη ομάδα αμέσως μετά την έναρξη που ακυρώθηκαν όμως ως οφσάιντ στην εξέλιξη του αγώνα, φαντεζί εναλλαγές στην κατοχή της μπάλας, ωραίες ατομικές ενέργειες στα γήπεδα των Αθηνών και της Αττικής, από συγκεκριμένους παίκτες-ταλέντα. Παίκτες οι οποίοι είχαν την υποστήριξη του προπονητή που δικαιώθηκε για την υψηλού ρίσκου επιλογή του. Ακόμα, είχαμε διαμαρτυρίες για αντιαθλητικά φάουλ στο γήπεδο του Πειραιά, σχετική στασιμότητα σε φάσεις διεκδικήσεων στα περιφερειακά γήπεδα της επαρχίας, αλλά και αρκετό κατενάτσιο σε πολλές περιπτώσεις, που θα οδηγήσει σε νοκ-άουτ επαναληπτικούς αγώνες. Συνολικά, είδαμε γεμάτα παιχνίδια, που κράτησαν τους θεατές στην κερκίδα μέχρι το 90’.
Να δώσουμε και τους πολυτιμότερους παίκτες της χθεσινής αγωνιστικής: Δούρου, Σακελλαρίδης, Κασιδιάρης και ο γίγας Πανταζής (Ρωσίδες Νύφες) Χρονόπουλος στη Ζαχάρω Ηλείας, έκαναν πολύ ωραίο παιχνίδι, υπερέβαλαν εαυτούς, σκόραραν σε δύσκολο τερέν, αύξησαν το κασέ τους και πρόσθεσαν φήμη στην ομάδα τους.
Στον αντίποδα, οι Σπηλιωτόπουλος και Ιωαννίδης ελέγχονται για αστοχίες και καταστροφικό παιχνίδι. Ο πρώτος, ήδη αποχώρησε και δηλώνει τραυματίας από το βρώμικο και άνανδρο μαρκάρισμα του αντίπαλου παίκτη Κακλαμάνη, ο δεύτερος χωρίς ανάσες και με βαριά πόδια, ετοιμάζεται για αναπόφευκτη ήττα με ευρεία διαφορά από αντάρτη-παίκτη της νέας γενιάς.
Η ομάδα με την μωβπρασινοκόκκινη φανέλα και τον νεότερο αρχηγό, δικαιούται να πανηγυρίζει. Αλλά διακριτικά. Με καλά αποτελέσματα σε δύσκολες έδρες, έδειξε χαρακτήρα και κέρδισε το χειροκρότημα του κοινού. Κέρδισε θεατές και βαθμούς αλλά η ακριβής καταμέτρηση θα γίνει την επόμενη Κυριακή. Οι οπαδοί, μην πετάτε το φελιζόλ καθισματάκι, θα το χρειαστείτε ξανά, όπως σημειώσαμε, σώστε, εκτός απ’το νερό και το ευρώ σας. Θα μπορούσε καλύτερα, αλλά δεν έκανε και λάθη.
Η σκουάντρα ατζούρα, επίσης δικαιούται να πανηγυρίζει. Αλλά, κι αυτή, διακριτικά. Με καλή παρουσία στους περισσότερους περιφερειακούς αγώνες, βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση, ακριβώς επειδή απαντήθηκε και μάλλον προς όφελός της, το ερώτημα που έθεσε η προηγούμενη ομάδα, για αγώνα ‘ζωής και θανάτου’. Δεν είδα να ‘θανατώθηκε’ κανείς. Θα δώσει μάχες την επόμενη Κυριακή, πολλές από αυτές με την φιλικά διακείμενη πράσινη ομάδα.
Η πράσινη ομάδα πανηγυρίζει κι αυτή. Με την στωικότητα να ατσαλώνει τον χαρακτήρα της και την σεμνότητα που προσδίδει η τραγική καθημερινότητα που ζει, με τα αβάσταχτα φανερά και κρυφά χρέη, τα κομμένα ρεύματα, τα απλήρωτα νοίκια, τις γκρίνιες του προηγουμένου Προέδρου, τις κόντρες και αποχωρήσεις βασικών παικτών αλλά κυρίως, της άδειας κερκίδας, κάθε γεγονός που δεν λογίζεται ως τραγωδία, είναι για εκείνη εφαλτήριο χαράς. Θα πανηγυρίζει μία νίκη: το μεγάλο προβάδισμα Μπουτάρη. Αν θέλει να χαρεί και για τους Καμίνη, Σγουρό, ας το κάνει, η δυστυχής. Χαμογελάστε της συγκαταβατικά. Είναι μια ομάδα που πέρασε πολλά, και την ερχόμενη Κυριακή ξέρει ότι θα πέσει άλλη μία κατηγορία, κι επιπλέον θα αγωνίζεται με δανεική – ξένη – φανέλα, χωρίς το έμβλημά της. Ήδη βρίσκεται στην κατηγορία της πλήρους ανυποληψίας.
Η μαύρη ομάδα είναι ο πραγματικός νικητής της χθεσινής αγωνιστικής. Χωρίς να κερδίσει κάποιον αγώνα, εντούτοις εξέθεσε τους μπουκμέικερς οι οποίοι λάθεψαν σε κάθε πρόβλεψή τους, τους τελευταίους μήνες. Αν ανατρέξουμε στα στατιστικά, θα διαπιστώσουμε ότι έκοψε 435.000 εισιτήρια, στα περιφερειακά γήπεδα που συμμετείχε. Δηλαδή περισσότερα εισιτήρια από ότι είχε κόψει τον Ιούνιο του 2012. Την τίμησε το κοινό! Γράψτε μάλιστα ότι δεν συμμετείχε καν σε όλα τα γήπεδα. Και φυσικά κατέβασε ομάδα με βασικές, βασικότατες ελλείψεις, ενώ δεν είχε ποτέ, το 50-50 από την διαιτησία.
Στο τοπικό ντέρμπι κορυφής, η «Πρωτοβουλία» καλύτερα προετοιμασμένη (από το σύνολο του αθλητικού Τύπου) πήρε την εύκολη νίκη. Θρίαμβος δεν ήταν, αλλά η διαφορά είναι σημαντική. Δεν είναι ότι ήταν πολύ καλύτερη από την ομάδα της ορμητικής νιότης της, το 2010. Πάντως κράτησε δυνάμεις και επιπλέον, πούλησε περισσότερα εισιτήρια (47 χιλιάδες συγκρινόμενα με 42 χιλιάδες του 2010).
Περίμενε μεγαλύτερη νίκη. Πέρασε ένα μάλλον βαρετό και προβλέψιμο απόγευμα απέναντι στον αντίπαλο με την εντελώς νέα ομάδα, χωρίς ένα βασικό στέλεχος από εκείνη του παρελθόντος. Μια αμφιλεγόμενη επιλογή που πάντα κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Πλέον, οι οπαδοί των «Εντάξει» αφενός θα γκρινιάξουν για την πλήρη μεταμόρφωση που άφησε εκτός τερέν ‘άξια πόδια’ που είχαν επαφή με το τέρμα και οδήγησε σε ένα αποτέλεσμα που άδειασε την κερκίδα της καθώς πούλησε 14.000 λιγότερα εισιτήρια (33 χιλιάδες συγκρινόμενα με τις 47 χιλιάδες του 2010) αφετέρου θα κοιτούν στραβά τον προπονητή που ανέλαβε τέτοιο κορυφαίο ρίσκο.
Έχει χρόνο να κάνει το αγωνιστικό θαύμα σε πέντε μέρες και να γυρίσει το ματς;
Πολλοί που σιωπούσαν τον προηγούμενο καιρό, μιλούν ανοικτά πλέον και τον κατηγορούν ότι είχε πάντα στο μυαλό του το λαμπερό τσάμπιονς λιγκ και το κοουτσάρισμα στο τοπικό πρωτάθλημα ήταν έκτακτο και απρογραμμάτιστο πάρεργο. Ίσως κινητοποιούσε αδιάφορους θεατές ή αποστασιοποιημένους οπαδούς, αν αποδείκνυε ότι ενδιαφέρεται για την τοπική ομάδα, παραιτούμενος από τα λοιπά οφίκια που κατέχει στην κεντρική ποδοσφαιρική σκηνή. Δεν το έκανε. Μάλλον ‘φύλαξε’ τα πόδια του. Βέβαια, αυτή τη στιγμή, μια τέτοια κίνηση μπορεί να θεωρηθεί θεατρική. Και μάλλον θα είναι.
Γνώμη μου;
Έκανε σοβαρό λάθος όταν ενώ είχε την δυνατότητα (και την υποχρέωση) δεν έκανε ένσταση για την συμμετοχή του κεντρικού σκόρερ της αντίπαλης ομάδας, ο οποίος πιάστηκε με παράνομο δελτίο αθλητή. Θα μου πείτε ότι καλύτερα οι αγώνες να κρίνονται μέσα στο γήπεδο. Υποστηρίξιμο κι αυτό. Αλλά υπάρχουν και οι κανονισμοί οι οποίοι – κανονικά – δεν αλλάζουν κατά την διάρκεια του πρωταθλήματος.
Τώρα βρισκόμαστε στην ανάπαυλα και το γήπεδο είναι βαρύ. Ο πρώτος των «Εντάξει» πρέπει να κινητοποιήσει την ομάδα του κι επιπλέον να κρατήσει τους οπαδούς του στο γήπεδο. Ο αντίπαλος, είχε την ευκαιρία, αλλά δεν κατάφερε να καθαρίσει τον αγώνα με νοκ-άουτ, όπως ήλπιζε και περίμενε. Και η πολλή σιγουριά για την επανάληψη, ίσως τον βλάψει.
Αναμένω με ενδιαφέρον να δω τι θα σκεφτεί και τι θα κάνει. Αν χάσει στην επανάληψη, δεν θα είναι από ανώτερο αντίπαλο αλλά από δικές του φαλτσοκλωτσιές...
Ο αγώνας δεν έληξε ακόμη.
Αυτό, ας το έχουν υπόψιν τους και οι παίκτες των θέσεων 11-29. Αν δεν κερδίσει η ομάδα τους, αποσύρονται οι φανέλες τους, και το πολύ να κουρεύουν ως εθελοντές το γκαζόν του δήμου, για την επόμενη πενταετία.
Ε, φίλε, κάτσε κάτω να βλέπουμε, αρχίζει...
Υ.Γ. Την Κυριακή έχει κι ευρωπαϊκό τελικό κυπέλλου. Αγώνας, μια κι έξω. Και θα πέσουν κορμιά, γιατί η ήττα προοιωνίζει αλλαγές παντού.