Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Παρατηρούσα για μία ακόμη φορά τα συνθήματα των συνδυασμών για τις αυτοδιοικητικές εκλογές. «Μαζί μπορούμε», «Ανοιχτή πόλη», «Όμορφη πόλη», «Πειραιάς νικητής», «Η πόλη της καρδιάς μας» και τα τοιαύτα. Οποία ρηχότης, μονολογούσα. Καμμία έμπνευση, καμμία πρωτοτυπία. Μέχρι που έπεσα πάνω στον συνδυασμό του ...
Θ. Καρυπίδη, υποψήφιου για την Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας. Ναι, αυτού που επέλεξε αρχικώς ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τον εγκατέλειψε συμμορφούμενος προς εβραϊκάς υποδείξεις. Είναι, λέει, εθνικιστής, συνοδοιπόρος της ΧΑ. Άσε που έχει περίεργες οικονομικές δοσοληψίες, όπως κατήγγειλε το θρασύτατο ΠΑΣΟΚ της μίζας, για να του ρίξει ο Καρυπίδης μια ξεγυρισμένη πατσαβούρα που ήταν όλη δική του.
Έπεσα, λοιπόν, πάνω στην ομιλία του Καρυπίδη, την οποίαν άκουσα και είδα στο διαδίκτυο. Μια φοβερή ομιλία με πάθος για τον πολίτη, για τα δίκαιά του, για την προάσπιση του φυσικού πλούτου του τόπου του [νερό, λιγνίτης]. Ονομάτισε τους επιχειρηματίες που απομυζούν τον ιδρώτα του ελληνικού λαού και διορίζουν τα ανδρείκελα της κυβέρνησης. Αλλά το αποκορύφωμα ήταν το «Ψηφίστε με για να μπλέξετε». Τί όμορφη ατάκα. Καλούσε τους συμπατριώτες του να τον ψηφίσουν εν γνώσει τους ότι θα μπλέξουν μαζί του, υπό την έννοια ότι θα αναγκασθούν να συναποφασίζουν, να μετέχουν στο γίγνεσθαι της περιφέρειάς τους. Όχι για να τους λύσει τα προβλήματα, αλλά για να τα λύσουν μαζί. Όχι για να τους υπηρετεί, αλλά για να εργάζονται όλοι μαζί. Εκείνοι εργάτες κι’ αυτός πρωτεργάτης.
Εκπληκτικό εγερτήριο. Εύχομαι ρε Θόδωρα να νικήσεις στον β΄ γύρο. Για να βάλεις μπρος την άμεση δημοκρατία, για να αφυπνίσεις τον λαό, να του δείξεις πώς να διεκδικεί τα δικαιώματά του, αντί να εκλιπαρεί για ελεημοσύνη από τον κάθε πατερούλη.
Ναι ρε Θόδωρα. Δεν σε γνωρίζω, αλλά εύχομαι να νικήσεις. Κι’ ας μου λένε οι φίλοι μου ότι είμαι αιθεροβάμων. Εγώ θα συνεχίσω να ουρανοβατώ και να χαίρομαι για τους λίγους ρομαντικούς Δον Κιχώτες που εξακολουθούν να υπάρχουν. Εγώ τον χαβά μου. Ξαναεύχομαι να νικήσεις!!!
