Ο Γιώργος Καμίνης σπούδασε στην Γαλλία – Την χώρα που χρησιμοποιεί τον όρο caviar gauche, για τους γνωστούς αριστερούληδες με (μόνο) δεξιές τσέπες, που φιλοσοφούν κυρίως για κοινωνικά θέματα, σχεδόν πάντα σε ακριβά εστιατόρια – Και ποτέ δεν κοιτούν έξω από το παράθυρο – Το θέαμα, μπορεί να είναι μην αντέξει το ευαίσθητο στομάχι τους, των βιολογικών προϊόντων
Γράφει ο Θάνος Τάκης
Με την εκλογή του, κάποια χρόνια πριν ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζορτζ Μπους ο νεώτερος, απαγόρευσε τη διεξαγωγή ερευνών σε ανθρώπινα εμβρυϊκά βλαστικά κύτταρα, «εξαιτίας των ηθικών ερωτημάτων που εγείρει η καταστροφή εμβρύων για ερευνητικούς σκοπούς».
Επειδή όμως η επιστήμη τελικά θα πετύχει τον στόχο της, έστω με άλλη διαδρομή, το 2006 επιτεύχθηκε η τροποποίηση άλλων κυττάρων, τα οποία απέκτησαν χαρακτηριστικά βλαστικών. Τελικά η απαγόρευση παύθηκε, με την αλλαγή ηγεσίας, αλλά τόσα χρόνια έρευνας χάθηκαν ανεπιστρεπτί. Και όπως είχε αναφέρει πάσχων από σκλήρυνση κατά πλάκας, που προσδοκούσε θεραπεία και από χρήση βλαστικών κυττάρων, «είναι εύκολο να θέτεις αόριστα ηθικά ζητήματα και απόλυτες απαγορεύσεις, όταν δεν είσαι εσύ ο καρφωμένος ανάπηρος, στο καροτσάκι».
Επιστρέφοντας στο παρόν, ο απερχόμενος Δήμαρχος Αθηναίων κ. Καμίνης, ενημέρωσε σήμερα το κοινό ότι ήταν εκείνος ο οποίος απαγόρευσε το συσσίτιο μόνο για Έλληνες στο Σύνταγμα, ενώ ο αντίπαλός του, ο κ. Σακελλαρίδης και η παράταξή του, ήταν απόντες. Ήταν εκείνος λοιπόν που πήρε την μπουκιά από το στόμα χιλιάδων δυστυχών. Να του το ‘πιστώσετε’ αυτό.
Θα μου πείτε: εσύ θέλεις να ζήσει ο κακότυχος και δυστυχής, πεινασμένος Έλληνας και να πεθάνει της πείνας ο μετανάστης, νόμιμος ή παράνομος; Θα σας απαντήσω πως όχι φυσικά. Κανένας άνθρωπος στον πλανήτη δεν πρέπει να στερείται της στοιχειώδους, κατ’ελάχιστο, τροφής. Ούτε στη χώρα μας, που διακρίνεται για τα φιλόξενα συναισθήματά της.
Αλλά το να στοιχειοθετείται ως πολιτικό επιχείρημα του θλιβερού και απαράδεκτου πολιτικάντη η πρωτιά (καλύτερα: η μοναδικότητα) στην άρνηση συσσιτίου (το ξαναγράφω: συσσιτίου, το 2014!) σε χιλιάδες δυστυχείς πολίτες οι οποίοι είχαν την «ατυχία» να διαθέτουν ελληνική ταυτότητα, ξεπερνά την ηθική του Κολωνακίου, που διακρίνει τον απαράδεκτο Καμίνη των 5.000 ευρώ μηνιαίας ‘αποζημίωσης’.
Υποθέτω ότι εκτός από την γνωστή αντίληψη μερίδας πολιτικών του λεγομένου αριστερού ιδεολογικού χώρου που πάντα διαθέτει δυό και τρεις δεξιές τσέπες, αποκαλουμένου και ως ‘gauche caviar’ δηλαδή ‘Χαβιαροαριστερά’, τον κ. Καμίνη διέπει και η ορθή αντίληψη του σύγχρονου δυτικού νομικού πολιτισμού, «Καλύτερα χιλιάδες ένοχοι εκτός, παρά ένας αθώος εντός φυλακής».
Ο κ. Καμίνης τροποποιεί την πιο πάνω φράση και δηλώνει περήφανος: Καλύτερα να διώξουμε από το συσσίτιο χιλιάδες εξαθλιωμένους Έλληνες, παρά να μην χορηγήσουμε μια μερίδα βραστές πατάτες του ξένου. Την περίπτωση να κάνει ‘καλύτερα’ ή ‘δικαιότερα’ αυτό που κατακρίνει, δεν την σκέφτηκε. Ούτε την υλοποίησε ποτέ.
Νιώθω βαθιά θλίψη για το αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι η αγαπημένη χώρα μας, διαλύθηκε τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια. Που συζητά για νομιμότητα, τρόπους και κανονισμούς διεξαγωγής των ολοένα και περισσότερο αναγκαίων συσσιτίων! Το ματαξαναγράφω: συσσιτίων, το 2014, αλήτες υπεύθυνοι!
Όταν όμως παίρνεις την μπουκιά από το στόμα κάποιου, επειδή δεν διατίθεται δίκαια, κατά την υποκειμενική κρίση σου, τότε κάνεις το αυτονόητο: την μοιράζεις, αμέσως μετά, δίκαια.
Ο κ. Καμίνης απλώς μάζεψε τις μπουκιές και τα κουτάλια. Και έδιωξε τους ενοχλητικούς πεινασμένους της διαμαντόπετρας στης γης το δαχτυλίδι. Ποτέ δεν ασχολήθηκε με αυτούς, ξανά. Δεν είδα να καταφέρνει συσσίτια, έστω για κάθε ενδιαφερόμενο, Έλληνα ή ξένο.
Μόνο σήμερα, τρεις μέρες πριν τις εκλογές, υπενθυμίζει τη ‘γενναιότητα’ που έδειξε, με αυτούς που έδιωξε.
Και θέλει και επιβράβευση γι’αυτό.
Μην το ξεχάσετε, την Κυριακή.
