Εκτός απ’ το αγαπημένο μου [και του Άδωνη] taxalia παρακολουθώ και μερικά άλλα ιστολόγια. Παντού υπάρχουν αξιόλογα άρθρα να διαβάσεις και να διευρύνεις τις γνώσεις σου ή τον τρόπο σκέψης. Ένα απ’ αυτά είναι και το...
[Τη διακοσιοστή ένατη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ, πληροφορήθηκα ότι ο εισαγγελεύς επεμβαίνει. Έβδομη ημέρα, λοιπόν, από την είδηση για την έναρξη ποινικής διαδικασίας διερεύνησης των οικονομικών του ΠΑΣΟΚ μέχρι την έκδοση απαλλακτικού βουλεύματος με την ελπίδα να διαψευσθώ. Βρισκόμαστε τώρα στη διακοσιοστή έβδομη ημέρα από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης, στην εκατοστή πεντηκοστή δεύτερη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου και στη δέκατη έκτη από τη μηνυτήρια αναφορά τού Γ. Καρατζαφέρη για όσα λέει κάποιος Μπαλτάκος για χειραγώγηση της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων στις τρεις τελευταίες περιπτώσεις. Τί συνέβη; Εξακολουθούν να μην τηλεφωνούν οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].
Εκτός απ’ το αγαπημένο μου [και του Άδωνη] taxalia παρακολουθώ και μερικά άλλα ιστολόγια. Παντού υπάρχουν αξιόλογα άρθρα να διαβάσεις και να διευρύνεις τις γνώσεις σου ή τον τρόπο σκέψης. Ένα απ’ αυτά είναι και το «Τόνοι και πνεύματα». Κεραυνοβολήθηκα, λοιπόν, χθες που με το καλημέρα και καλό μήνα διάβασα ότι ο δημιουργός του αποσύρεται στη σιωπή του, επειδή νοιώθει πως δεν προσφέρει πια τίποτε. Έγραφε για το κέφι του, για να αφυπνίσει κοιμώμενες συνειδήσεις, για να μεταδώσει ένα διαφορετικό μήνυμα. Αλλά ένοιωσε μετά από τέσσερα χρόνια ότι η πένα του δεν διαπερνά το χοντρό πετσί της συντριπτικής πλειονότητας του λαού που είναι εθισμένο σε Σουλεϊμάν, σε Voice, You sound familiar κ.λπ., χωρίς να ξεχνάμε τα μεσημεριανάδικα της πλάκας, όπου κάποιες πουστοπαρέες βγάζουν στο σεργιάνι τις ηλίθιες κουτσομπολίστικες συνομιλίες που κάνουν στα σπίτια τους.
Θυμήθηκα τον φίλο μου τον γιατρό Γωγούση που είχε διερωτηθεί κάποτε, αν αξίζει να γράφει, αφού, ως φαίνεται, ουδείς συνετίζεται, ουδείς αλλάζει. Όλα συνεχίζουν τον δρόμο της αποχαύνωσης. Του είχα γράψει τότε ότι δεν πρέπει να τα παρατήσει. Ότι «γράψε, γράψε όλο και κάποια αλήθεια μένει». Όμως, φαίνεται πως κάποια στιγμή ο άνθρωπος φθάνει στα όριά του. Η αηδία τον πνίγει και αποφασίζει να αποσυρθεί, ώστε να συνεχίσει τουλάχιστον να αναπνέει και να πορεύεται μόνος του με τις ιδέες του και τα «πιστεύω» του. Για τη δική του ψυχική ηρεμία, αφού οι περισσότεροι διαθέτουν ώτα για χάιδεμα και όχι για ακρόαση.
Είναι πράγματι απογοητευτικό ν’ ακούς συνέχεια τα ίδια τσιτάτα. Είναι ακόμη πιο απογοητευτικό ν’ ακούς από νέους που για πρώτη φορά μπαίνουν στην εκλογική μάχη να εκτοξεύουν τα τσιτάτα των πολιτικών δεινόσαυρων που μας έφθασαν μέχρις εδώ. Είναι απογοητευτικό ν’ ακούς ότι όπως οι αριθμοί ανέδειξαν την καθίζηση της οικονομίας και έφεραν τα Μνημόνια, έτσι είναι οι αριθμοί που θα φέρουν στην κοινωνία της βελτίωση των συνθηκών ζωής. Το λένε αυτό για να δικαιολογήσουν ότι το πλεόνασμα είναι παρόν, αλλά θα το νοιώσει ο λαός στο πετσί του αργότερα, όπως ένιωσε τα Μνημόνια μετά τη διαπίστωση ότι οι αριθμοί είναι τραγικοί. Το λένε για να διώξουν από το υποσυνείδητό μας τις άθλιες εικόνες της 30.04.2014 που έδειχναν υπερήφανους πολίτες να αποζητούν μια σακκούλα τρόφιμα, από εκείνα που μοίραζαν δωρεάν οι παραγωγοί και πωλητές των λαϊκών αγορών.
Ώστε έτσι. Πρώτα εμφανίζονται οι αριθμοί και μετά τους βιώνει η κοινωνία. Πρώτα οι δείκτες και μετά ο λαός. Για να δούμε αν αυτό το θεώρημα αντέχει σε πειραματική έρευνα. Μπαίνω, λοιπόν, στο εργαστήριο με μηνιαίο εισόδημα € 1000. Δανείζομαι € 30.000 και αρχίζω να τα σκορπάω στα μπουζούκια. Οι αριθμοί μού δείχνουν ότι συνεχώς μειώνεται το απόθεμά μου και χρωστάω κι’ από πάνω. Μετράω μετά από λίγο καιρό και διαπιστώνω ότι μου έχουν μείνει € 20.000. Το μηνιαίο εισόδημά μου έχει μειωθεί στα € 900, επειδή η κυβέρνηση αύξησε τους φόρους. Ποιό είναι το πρώτο που διαπιστώνω; Ότι η τσέπη μου αδειάζει και πρέπει να κάνω καταμέτρηση ή ότι υπολόγισα πως μου έχουν μείνει € 20.000, άρα έχω σπαταλήσει € 10.000;
Αυτά τα πολύ ωραία μας εξηγεί και κάποια κυρία Δαλιάνη, υποψήφια ευρωβουλευτής της Φασκελιάς. Νεαροτάτη, αλλά με ήδη καμμένο εγκέφαλο. Ο θυμόσοφος ελληνικός λαός λέει «μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις». Αυτά διδάσκουν στα κομματικά ιερατεία οι ινστρούχτορες του νεοφιλελεύθερου σοσιαλισμού και του ψευδοπατριωτικού νεοφιλελευθερισμού, αυτά μαθαίνουν οι εκκολαπτόμενοι πολιτικοί. Πώς θα υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια το αλάθητο του κώματος. Στο χέρι μας να τα κατεδαφίσουμε.
Αλήθεια, πώς ν’ αντέξουν οι «Τόνοι και πνεύματα» σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον; Κλείστηκαν στη σιωπή τους. Δεν μου αρέσει η επιλογή. Έπρεπε να συνεχίσουν να προσφέρουν. Γράφε, γράφε αλήθειες όλο και κάτι θα μείνει, όπως δεν είπε ο Γκαίμπελς. Όλο και κάποιος θα γλυτώσει από τα νύχια των Δαλιάνηδων.
Εν πάση περιπτώσει, ευχαριστούμε για τη συντροφιά που μας κράταγες και συ στα χρόνια του ζόφου.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος
