Μία αποτελεσματική μέθοδος για να πεισθούν δυστροπούντες βουλευτές να ψηφίσουν ένα ευλογημένο μνημονιακό νομοσχέδιο, είναι το μπλα-μπλά, συνοδευόμενο ενίοτε και από αντίδωρα. Παράδειγμα: ρίξε θετική ψήφο κι’ εμείς θα ρίξουμε τον εργολάβο που θέλει να αναλάβει το τάδε έργο και είναι αντίπαλος με τον αδελφό σου ή τον κουμπάρο σου. Αυτό αποκαλείται στη γλώσσα της πωλητικής «μασσάζ».
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
[Τη διακοσιοστή ένατη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου πληροφορήθηκα ότι ο εισαγγελεύς επενέβη. Εικοστή έβδομη ημέρα, λοιπόν, από την είδηση για την έναρξη ποινικής διαδικασίας διερεύνησης των οικονομικών του ΠΑΣΟΚ μέχρι την έκδοση απαλλακτικού βουλεύματος με την ελπίδα να διαψευσθώ. Βρισκόμαστε τώρα στη διακοσιοστή εικοστή ένατη ημέρα από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης, στην εκατοστή εβδομηκοστή τέταρτη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου και στην τριακοστή όγδοη από τη μηνυτήρια αναφορά τού Γ. Καρατζαφέρη για όσα λέει κάποιος Μπαλτάκος για χειραγώγηση της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων στις τρεις τελευταίες περιπτώσεις. Τί συνέβη; Εξακολουθούν να μην τηλεφωνούν οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].
Μία αποτελεσματική μέθοδος για να πεισθούν δυστροπούντες βουλευτές να ψηφίσουν ένα ευλογημένο μνημονιακό νομοσχέδιο, είναι το μπλα-μπλά, συνοδευόμενο ενίοτε και από αντίδωρα. Παράδειγμα: ρίξε θετική ψήφο κι’ εμείς θα ρίξουμε τον εργολάβο που θέλει να αναλάβει το τάδε έργο και είναι αντίπαλος με τον αδελφό σου ή τον κουμπάρο σου. Αυτό αποκαλείται στη γλώσσα της πωλητικής «μασσάζ». Κάνουν στους βολευτάς μαλάξεις, για να χαλαρώσουν, να σκεφτούν ωριμότερα για το καλό τους και το καλό της παράταξης. Κι’ αν η επιχείρηση αποτύχει, ο ξεροκέφαλος απολύεται [=διαγράφεται] από το κώμα, για να επανέλθει αργότερα και, ίσως, να ξανααπολυθεί, να ξαναεπανέλθει κ.ο.κ.
Αυτά για τους βολευτάς.
Από προχθές, όμως, παριστάμεθα μάρτυρες μίας γελοιότητος άνευ προηγουμένου. Οι υποψήφιοι αυτοδιοικητικοί άρχοντες που αγωνίζονται στον δεύτερο γύρο, αλλά και οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές του [αντι]συνταγματικού τόξου θυμήθηκαν ότι υπάρχουν 500.000 ψηφοφόροι που ψήφισαν Χρυσή Αυγή. Μέχρι τώρα διαχώριζαν αυτούς τους ψηφοφόρους από το «κόμμα-μόρφωμα» που ψήφιζαν. «Δεν είναι ναζιστές», έλεγαν. «Παρασυρμένοι άνθρωποι είναι. Ας τους προσεγγίσουμε, μην τους χαρίζουμε στο μόρφωμα.» Δεν κατόρθωσαν να τους προσεγγίσουν. Είναι φαίνεται οι πιο οργισμένοι από όλους τους ψηφοφόρους. Ακόμη και από εκείνους που έστειλαν τον ΣΥΡΙΖΑ από το 4% στο 27%. Κάτι έπρεπε να γίνει, λοιπόν, μ’ αυτούς τους ξεροκέφαλους. Αυτό το κάτι ήταν ένα «άνοιγμα», το οποίο απέτυχε. Τώρα το παραμύθι δεν είναι προσπάθεια προσέγγισης. Είναι εκφοβισμός. Το σύνθημα είναι: «Τώρα ξέρεις ότι η ηγεσία του κόμματος είναι εγκληματική οργάνωση. Απομακρύνσου, έλα μαζί μας. Είμαστε οι καλλίτεροι για όλα. Μην ξαναψηφίσεις το κόμμα αυτό. Ξέρουμε πως δεν είσαι ναζιστής». Για τα ψηφαλάκια ρε γαμώ το. Τα λένε αυτά όλοι αυτοί που ήταν ανεξάρτητοι και τώρα θυμήθηκαν τις κομματικές καταβολές τους. Όλοι αυτοί που πέφτουν στα γόνατα για την ψήφο των χρυσαυγιτών. Στα τέσσερα. Οποία ξεφτίλα. Και είναι τόσο ανεγκέφαλοι που δεν μετράνε την οργή αυτών των ψηφοφόρων. Τους γλείφουν αριστεροί [τρόπος του λέγειν] και δεξιοί [επίσης τρόπος του λέγειν] για μια ψήφο. Για να εκλεγούν και να προσφέρουν σε όλους. Όπως δεν προσέφεραν τόσα χρόνια. Όπως δεν πρόκειται να προσφέρουν ποτέ.
Ας τους θυμίσει κάποιος τί είναι οι «θυσίες του λαού» που δεν πρέπει να πάνε χαμένες μαζί με τις ψήφους των χρυσαυγιτών. Είναι τα € 295 εκ. που δίνουν στο Μέγαρο Μουσικής από τα λεφτά του λαού. Είναι τα € 270 εκ. που χρωστάνε τα δύο μεγάλα κώματα στις τράπεζες. Και αυτά από τα λεφτά του λαού. Είναι οι κομματικές κρατικές επιχορηγήσεις που μοιράζονται με τα ποσοστά των εκλογών του 2009 και του 2012, ώστε να εισπράττουν δυσθεώρητα ποσά τα ημιθανή κόμματα. Είναι τα € 100 εκ. που λείπουν από τα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ. Και αυτά λεφτά του λαού είναι. Είναι τα χρέη της ΝΔ προς τη ΔΕΗ που δεν πληρώνονται. Θα τα πληρώσει και αυτά ο λαός από το υστέρημά του. Είναι τα δισ. που άρπαξαν οι ΜΚΟ. Είναι η αξία της δημόσιας περιουσίας που στήθηκε με ιδρώτα και αίμα αυτού του λαού, αλλά εκποιείται έναντι πινακίου φακής στο όνομα της πολυπόθητης ανάπτυξης που όλο κοντοζυγώνει κάθε χρόνο, αλλ’ απομακρύνεται για να κοντοζυγώσει τον επόμενο χρόνο [αειφόρο κοντοζύγωμα]. Είναι οι μίζες που ανέρχονται και αυτές σε πολλά δισ. Είναι τα τεράστια δάνεια προς καναλάρχες και εκδότες. Είναι οι offshore που δεν φορολογούνται. Είναι οι αφορολόγητοι λίσταρχοι. Είναι τόσα δισεκατομμύρια που έχουν διασπαθισθεί και προέρχονται από τα λεφτά του λαού.
Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογεί κανείς επί μακρόν για να καταδείξει ότι μας κυβερνούν λακέδες που μας ξεσκίζουν. Ένα μικρό παραδειγματάκι: όταν τα διόδια ελέγχονταν από το κράτος, η διέλευση από αυτά ήταν ελεύθερη την ημέρα των εκλογών. Για να διευκολυνθεί ο πολίτης να επιτελέσει το καθήκον [και όχι να ασκήσει το δικαίωμα] τού εκλέγειν με λιγότερο οικονομικό κόστος. Φέτος, όμως, για πρώτη φορά η διέλευση δεν ήταν ελεύθερη. Και τούτο, επειδή τα έσοδα ανήκουν στους εργολάβους. Έχει πει, βέβαια, ο τεράστιος Δακρυοχοΐδης ότι τα λεφτά των διοδίων δεν πάνε στους εργολάβους, αλλά στα έργα. Εν τέλει, βεβαίως, εκεί καταλήγουν, αλλά περνάνε από τους εργολάβους, στους οποίους ανήκουν κατά κυριότητα μέχρι να διατεθούν για τα έργα. Θα μπορούσε, όμως, η κυβέρνηση να πει στους εργολάβους να καθυστερήσουν μερικές ημέρες [βάλε χρόνια] την παράδοση των έργων, επειδή δεν θα εισπραχθούν διόδια την 18η και την 25η Μαΐου 2014. Δεν το έκανε. Άρα, το πάνω χέρι έχουν οι εργολάβοι. Δεν τόλμησαν οι κυβερνώντες ούτε αυτό να προβλέψουν στις συμβάσεις ή έστω να προτρέψουν εκ των υστέρων τους εργολάβους να προσφερθούν μόνοι τους να μην εισπράξουν διόδια τούτες τις δύο ημέρες. Αλλά πού να τολμήσουν να προτείνουν τέτοιο πράγμα στα αφεντικά.
Αφού, λοιπόν, δεν τολμούν να τα βάλουν με τους εργολάβους, αλλά τολμούν να τα βάλουν με την ηγεσία του μορφώματος δια της Δικαιοσύνης, επιδίδονται τώρα σε γονυκλισίες και επικύψεις προς τους ψηφοφόρους της ΧΑ για να μπορέσουν να συνεχίσουν τις κολλεγιές με τους εργολάβους. Είναι τόσο πολλά τα λεφτά που αυτοί είναι σε θέση να πουλήσουν και τη μάνα τους για να εκλεγούν. Τους χρυσαυγίτες δεν θα έγλειφαν; Πάντως, στα πλαίσια της σφαιρικής ενημέρωσής μου ενόψει εκλογών, έχω παρακολουθήσει όλες τις διακαναλικές συνεντεύξεις των αρχηγών των κωμάτων. Άκουσα και της ΧΑ. Προσπαθούσα να βρω σε ποιο σημείο ο Κασσιδιάρης έλεγε ψέμματα ή διαστρέβλωνε την πραγματικότητα. Δεν έβρισκα ούτε ένα. Μετά έκλεισα τα μάτια και φαντάσθηκα να λέει τα ίδια πράγματα οποιοσδήποτε άλλος οποιουδήποτε κόμματος. Πάλι δεν έβρισκα ψεγάδι. Πολύ φοβούμαι ότι το fellatio δεν θα πιάσει, όπως πιάνει το massage. Απευθύνεται σε άλλους ανθρώπους, οι οποίοι είναι πάρα πολύ, μα πάρα πολύ εξοργισμένοι. Κι’ έχουν βαλθεί οι ανεγκέφαλοι να τους εξοργίσουν ακόμη περισσότερο.
Και κάτι άσχετο, αλλά τόσο σχετικό, όπως πάντα. Ο Κασσιδιάρης είπε ότι σε συγκεκριμένα εκλογικά τμήματα έγινε λαθροχειρία με τεχνητή ακύρωση πολλών ψηφοδελτίων της ΧΑ. Η Εισαγγελία έπρεπε να έχει κινηθεί ακαριαίως εντός μιας ώρας από το άκουσμα της καταγγελίας. Έχουν περάσει ήδη 36 ώρες αδράνειας. Φοβούμαι ότι θα μετράω πάλι ημέρες.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος
