Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Για τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τάσο Κουράκη δεν τρέφω και τα καλλίτερα των αισθημάτων. Έχω κατά καιρούς καταφερθεί εναντίον του, προ πάντων σε σχέση με τις ποιητικές ανησυχίες του. Όμως σήμερα ο εν λόγω βουλευτής κέρδισε πόντους στην εκτίμηση μου, όταν τάχθηκε υπέρ της ..
αποδοχής από τη Δικαιοσύνη του αιτήματος του βαρυποινίτη και βαρύτατα ασθενούντος Σάββα Ξηρού να συνεχίσει την έκτιση της ποινής του κατ’ οίκον, ώστε να τύχει της σωστής περίθαλψης.
Οι τρομοέμποροι, προεξάρχοντος του κ. Παπαμιμίκου, βρήκαν την ευκαιρία να επιτεθούν στον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή ένα προβεβλημένο στέλεχός του ετάχθη υπέρ ενός τρομοκράτη με δικαστική βούλα. Για να στείλει στο υποσυνείδητο του μέσου Έλληνα πολίτη το μήνυμα ότι όλος ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τρομολάγνος, ενώ η ΝΔ καταδικάζει την τρομοκρατία, εξ ου κα ο Έλληνας πολίτης θα πρέπει να την προτιμά ως μη σπέρνουσα τον τρόμο. Λες και υπάρχουν και άλλα περιθώρια τρόμου, με τον οποίο θα μπορούσε η ΝΔ να φιλέψει τον λαό.
Πολλοί μιμήθηκαν Παπαμιμίκο. Κανείς, όμως, δεν έκανε μνεία της επιστημονικής ειδικότητας του Κουράκη. Κανείς δεν είπε ότι ο Κουράκης είναι γιατρός και δη αναπληρωτής καθηγητής της Ιατρικής. Και μάλλον εκείνος ξέρει καλλίτερα από όλους μας. Διότι πάνω από οποιονδήποτε άλλο όρκο, έχει δώσει όρκο στον Ιπποκράτη.
Κι’ όλοι αυτοί οι τρομοτρόμπες ξεχνούν και κάτι άλλο. Οι γιατροί όλων των στρατών του κόσμου που κι’ αυτοί έχουν δώσει όρκο στον Ιπποκράτη, περιθάλπουν σε περίοδο πολέμου φίλους και εχθρούς. Και κάτι άλλο: ότι αν οι φυλακές διέθεταν ανθρώπινο νοσοκομείο, δεν θα είχε λόγο ο Ξηρός να υποβάλει τέτοιο αίτημα. Αλλά, όταν οι μη έγκλειστοι στις φυλακές αναξιοπαθούντες πολίτες στερούμεθα στοιχειώδους ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, πώς θα μπορούσε να έχει τέτοια περίθαλψη ένας φυλακισμένος;
Άλλωστε, αν υπήρχαν πραγματικοί τρομοκράτες, δεν θα είχε μείνει κολυμπηθρόξυλο από το σύστημα που μας καταδυναστεύει. Ο Παπαμιμίκος και οι συν αυτώ θα είχαν ξενιτευτεί προ πολλού. Απλώς υπάρχουν μερικά μαλακισμένα που παρασύρονται και νομίζουν ότι ληστεύοντας μια τράπεζα ή ανατινάζοντας ένα ΑΤΜ ή βάζοντας μια μπόμπα σε εντελώς ακίνδυνο σημείο πολεμούν το κατεστημένο. Υπάρχον τόσοι και τόσοι ευαίσθητοι στόχοι που θα μπορούσαν να σταματήσουν τη λειτουργία του κράτους, όπως το ξέρουμε. Αλλά αυτοί παραμένουν απείραχτοι. Όχι επειδή φυλάσσονται καλά, αλλά επειδή οι οδηγίες προς τους «τρομοκράτες» είναι σαφείς και ουδείς τολμά να τις παραβεί.
Ας θυμηθούμε, τέλος, τί έκανε προ λίγων μηνών μία Ιρανή μάνα που της είχαν δολοφονήσει το παιδί. Την ώρα που ο δήμιος ήταν έτοιμος να τραβήξει το σκαμνάκι και να αφήσει να αιωρείται στην αγχόνη το σώμα του δολοφόνου, η χαροκαμένη μάνα έδωσε, καθ’ ο είχε δικαίωμα, χάρη στον δολοφόνο του παιδιού της.
Ναι ρε Παπαμιμίκο. Υπάρχουν και όρια στην πολιτική αγυρτεία.
Εύγε γιατρέ Κουράκη!
Σωτήριος Καλαμίτσης
Επιστήθιο φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος
