Αυτό το κωλόχαρτο, όπως το έχουν καταντήσει, δια πάσαν χρήσιν, το και «Σύνταγμα» αποκαλούμενον, προβλέπει ότι για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας απαιτούνται 180 ψήφοι των μελών του Κοινοβουλίου.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
[Τη διακοσιοστή ένατη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου πληροφορήθηκα ότι ο εισαγγελεύς επενέβη. Τριακοστή έβδομη ημέρα, λοιπόν, από την είδηση για την έναρξη ποινικής διαδικασίας διερεύνησης των οικονομικών του ΠΑΣΟΚ μέχρι την έκδοση απαλλακτικού βουλεύματος με την ελπίδα να διαψευσθώ. Βρισκόμαστε τώρα α] στη διακοσιοστή τριακοστή ένατη ημέρα από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης, β] στην εκατοστή ογδοηκοστή τέταρτη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου, γ] στην τεσσαρακοστή όγδοη από τη μηνυτήρια αναφορά τού Γ. Καρατζαφέρη για όσα λέει κάποιος Μπαλτάκος για χειραγώγηση της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση και δ] στη δωδέκατη από τη δημόσια καταγγελία του Κασσιδιάρη ότι σε συγκεκριμένα εκλογικά τμήματα του Δήμου Αθηναίων έλαβε χώρα τεχνητή ακύρωση ψηφοδελτίων της ΧΑ κατά τον πρώτο γύρο των δημοτικών εκλογών (18.05.2014). Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων στις τέσσερις τελευταίες περιπτώσεις. Τί συνέβη; Εξακολουθούν να μην τηλεφωνούν οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].
Αυτό το κωλόχαρτο, όπως το έχουν καταντήσει, δια πάσαν χρήσιν, το και «Σύνταγμα» αποκαλούμενον, προβλέπει ότι για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας απαιτούνται 180 ψήφοι των μελών του Κοινοβουλίου. Εάν δεν επιτευχθεί αυτή η αυξημένη πλειοψηφία σε τρεις διαδοχικές ψηφοφορίες, διαλύεται η Βουλή και προκηρύσσονται εκλογές. Στη νέα Βουλή αρχίζουν πάλι ψηφοφορίες. Αν ουδείς υποψήφιος συγκεντρώσει 180 ψήφους στην πρώτη ψηφοφορία, ακολουθεί δεύτερη, όπου αρκούν 151 ψήφοι. Αν δεν επιτευχθεί και αυτή η πλειοψηφία, εκλέγεται στην τρίτη ψηφοφορία όποιος συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους [σχετική πλειοψηφία]. Υποτίθεται ότι το Σύνταγμα έχει προνοήσει για δύο τουλάχιστον υποψηφίους, αλλά μέχρι σήμερα μόνον ένας υποψήφιος υπήρχε με εξαίρεση την περίπτωση Κ. Τσάτσου- Π. Κανελλόπουλου. Υπήρχαν και χρωματιστά φακελάκια, υπήρχε και απαγωγή της κάλπης από τη Βουλή. Τότε που η χώρα έζησε και άλλου είδους σκηνές απείρου δημοκρατικού κάλλους.
Δεν έχω διαβάσει τα πρακτικά των Επιτροπών που επεξεργάσθηκαν το κείμενο του ισχύοντος Συντάγματος, εξ ου και δεν μπορώ να γνωρίζω τί είχε κατά νουν ο ιστορικός νομοθέτης που διάστρωσε με τον ανωτέρω τρόπο την εκλογή του Προέδρου, κυρίως δε τη διάλυση της Βουλής, αν δεν επιτευχθεί πλειοψηφία των 3/5 των μελών της Βουλής στις πρώτες τρεις ψηφοφορίες. [ΣΗΜ: το αρχικό Σύνταγμα προέβλεπε πλειοψηφία 200, 200 και 180 για τις τρεις πρώτες ψηφοφορίες]. Ούτε, όμως, έχω διαβάσει κάποια εξήγηση. Εικάζω, λοιπόν, ότι ο συνταγματικός νομοθέτης θέλησε να εκλέγεται ο Πρόεδρος με τη μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία, η οποία προϋποθέτει συναίνεση, όταν η κυβερνητική πλειοψηφία δεν διαθέτει τον μαγικό αριθμό των 180 βουλευτών, όπερ σύνηθες, εξ ου και προβλέψιμο.
Γιατί, όμως, να υπάρχει κάποια συναίνεση στην εκλογή αυτή; Επειδή, προφανώς, ο Πρόεδρος, ως ρυθμιστής του πολιτεύματος και εγγυητής της νομιμότητος [χε, χε, χε], θα πρέπει να τυγχάνει της ευρύτερης δυνατής αποδοχής από τους εκπροσώπους του λαού, εμμέσως δε του λαού, ο οποίος, να μην ξεχνάμε, είναι κυρίαρχος [χα, χα, χα] και πρέπει να έχει λόγο σε όλα και για όλα.
Και τώρα που επανερχόμαστε στην προ 5ετίας κατάσταση τί κάνουμε; Τότε [2009] ο Γιωργάκης είχε δηλώσει ότι θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές μη ψηφίζοντας Παπούλια το 2010, για να γίνουν εκλογές και να διώξει τη βαρβαρότητα που είχε επικρατήσει επί Καραμανλή και να έλθει ο σοσιαλισμός. Για να μην πικράνει δε τον Κάρολο είχε πει ότι δεν θα τον ψηφίσει στις τρεις πρώτες ψηφοφορίες, αλλά θα τον ψηφίσει, όταν θα έχει προκύψει νέα Βουλή από τις εκλογές. Εκείνος και η δημοκρατική [να μην το ξεχνάμε και αυτό] παράταξη εδικαιούντο να κάνουν τέτοιους εκβιασμούς, οι άλλοι όχι. Τα αποτελέσματα, πάντως, εκείνου του εκβιασμού τα είδαμε και τα λουζόμαστε.
Τώρα, λοιπόν, η κυβέρνηση βρίσκεται προ του φάσματος εθνικών εκλογών και μετράει τα κουκιά. Η πολυπόθητη σταθερότητα του Αντώνη στην πρωθυπουργία και του Ευάγγελου στην αναπληρωτική πρωθυπουργία δεν πρέπει να διαταραχθούν με τίποτε! Άρα, πρέπει να βρεθούν 180 ψήφοι, ώστε να αποφευχθούν οι εθνικές εκλογές, τις οποίες θα προκαλέσει η αδυναμία εκλογής Προέδρου.
Το κώμα που σίγουρα δεν θέλει εκλογές είναι η ΝΕΑ ΠΑΣΟΚΡΑΤΙΑ με 152 τεμάχια. Άρα, λείπουν 28 μέχρι τις 180 ψήφους. Από την άλλη υπάρχουν 16 ανεξάρτητοι δημοκρατικοί και 5 ανεξάρτητοι σκέτοι βουλευτές. Σίγουρα αυτοί δεν θα θέλουν εκλογές, όπως και οι της ΔΗΜΑΡ [14 τεμάχια]. Άρα, προσθέτουμε άλλα 35 τεμάχια [16 + 5 + 14], οπότε πιάνουμε τις 187 ψήφους. Αρκετοί ανεξάρτητοι έχουν σπεύσει, βέβαια, να δηλώσουν ότι δεν θα ψηφίσουν οποιονδήποτε για Πρόεδρο, αλλά στην πωλητική τίποτε δεν είναι βέβαιο. Όλο και κάτι θα βρεθεί για να πεισθούν ένιοι εξ αυτών. Το ΣΔΟΕ μήπως; Κάποια λίστα, στην οποία φιγουράρει ο θείος της γκόμενας του αδελφού της γραμματέως; Κάποια διαγραφή από τη διαθεσιμότητα; Κάποιο ΕΣΠΑ στον κολλητό; Κάποια παλιά αμαρτία από αυτές που φυλάσσονται για την κατάλληλη στιγμή; Τις οίδε!
Ας θυμηθούμε, πάντως, τί είχε πει ο Τόνι ανερυθριάστως σε διεθνές ακροατήριο την 25.11.2013: «Δεν έχουμε πρόβλημα πλειοψηφίας, διότι υπάρχουν και μαξιλαράκια που θέλουν να βοηθήσουν στην προσπάθεια». Μετά από δύο ημέρες ο ερμηνεύς και νυν ευρωβουλευτής Εμμ. Κεφαλογιάννης ερμήνευσε αυθεντικώς τον Σαμαρά, ώστε να μην υπάρχουν παρερμηνείες και μας τρώει η αμφιβολία. Ερωτηθείς πώς η κυβέρνηση θα ξεπεράσει τον κάβο της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας το 2015, ο Κεφαλογιάννης απήντησε: «Σ’ αυτό αναφέρεται το «μαξιλάρι» του κ. Σαμαρά».
΄Ηξερε ο Τόνι τί έλεγε. Είναι σαρξ εκ της σαρκός του συστήματος, το οποίο είχε περιγράψει γλαφυρά σε μερικές αράδες ο υπέροχος Λιαντίνης:
«Οι υπουργοί κι’ οι βουλευτάδες που μας κυβερνούν όλη τους τη φαιά ουσία τη σπαταλάνε στον εκλογικό νόμο. Αυτοί, μάτια μου, δεν είναι για να νοιαστούν τον τόπο. Αυτοί είναι μάγεροι μόνο. Και αρχιμάγεροι και αρχιτρίκλινοι. Το μόνο που τους πονάει είναι ο εκλογικός νόμος, οι τρεις κατανομές, το βουλευτιλίκι τους. Το σαμάρι του γάιδαρου, δηλαδή, με το στρώμα, τη μπροστελίνα, τα κολιτσάκια, τις σαμαροπαΐδες του. Ο γάιδαρος ας ψοφήσει. Η δική τους μέριμνα δε φτάνει μακρύτερα από την κοιλιά και τα σκέλια τους». [Γκέμμα, σελ. 91]
Σωτήριος Καλαμίτσης
Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος
