Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Μεγάλε Σωκράτη. Τεράστιε, γίγαντα, τιτάνα, τρισμέγιστε! Με πέντε λέξεις τα είπες όλα ρε μπαγάσα. Γι’ αυτό και σε έβαλαν να ρουφήξεις το κώνειο τα λαμόγια, οι πρόγονοι των Παπακωνσταντίνου, Σαμαράδων, Βενιζέλων, Τσοχατζόπουλων,
Μαντέληδων, Τσουκάτων, Σημίτηδων, Γιάννων και λοιπών γνωστών ή αφανών νεοελλήνων, ων ουκ έστιν αριθμός. Αν ζούσες σήμερα, είμαι βέβαιος ότι θα έλεγες: «Forget το deja vu. Όλα εξακολουθούν να είναι άγνωστα και απρόοπτα».
Έτσι, λοιπόν, ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Μιχ. Αρβανίτης, αρνηθείς να απολογηθεί στις εφέτες-ανακρίτριες [μαγκιά του], αφέθη ελεύθερος με έναν πρωτοφανή περιοριστικό όρο πέρα της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα. Του επεβλήθη ο όρος της απαγόρευσης εξόδου έρκους οδόντων του λόγων πολιτικών ενόσω ευρίσκεται εκτός Βουλής, ιδία δε σε συγκεντρώσεις του κόμματος.
Δοθέντος ότι ο κατά το άρθρο 296 Κώδικος Ποινικής Δικονομίας
«σκοπός των περιοριστικών όρων είναι να αποτραπεί ο κίνδυνος τέλεσης νέων εγκλημάτων και να εξασφαλιστεί ότι εκείνος στον οποίο επιβλήθηκαν θα παραστεί οποτεδήποτε στην ανάκριση ή στο δικαστήριο και θα υποβληθεί στην εκτέλεση της απόφασης»,
κατά δε το άρθρο 282 ιδίου Κώδικος
«Περιοριστικοί όροι είναι ιδίως η παροχή εγγύησης, η υποχρέωση του κατηγορουμένου να εμφανίζεται κατά διαστήματα στον ανακριτή ή σε άλλη αρχή, η απαγόρευση να μεταβαίνει ή να διαμένει σε ορισμένο τόπο ή στο εξωτερικό, η απαγόρευση να συναναστρέφεται ή να συναντάται με ορισμένα πρόσωπα «και ο κατ` οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση»,
ήτοι οι όροι απαριθμούνται ενδεικτικώς και όχι περιοριστικώς στον νόμο, μπορεί ο ανακριτής να εφεύρει όποιον άλλο όρο θεωρεί σκόπιμο και λυσιτελή για την επίτευξη του ανωτέρω σκοπού.
Για να μη διαπράξει, λοιπόν, άλλα αδικήματα, ο εν λόγω βουλευτής, του απαγορεύθηκε να εκφωνεί πολιτικούς λόγους εκτός Βουλής. Και τούτο, διότι, προφανώς, η εκφώνηση λόγων μπορεί να προκαλέσει τη διάπραξη άλλων εγκλημάτων, των οποίων αυτός θα είναι ηθικός αυτουργός. Αν, όμως, ευρισκόμενος εντός της Βουλής και απευθυνόμενος στους βουλευτές της συγκυβέρνησης, τους αποκαλέσει «πουλημένα τομάρια» ή «αναίσθητα γομάρια» ή «ξεφτιλισμένους προδότες», δεν θα έχει διαπράξει το αδίκημα της εξύβρισης; Θα μου πείτε ότι για να διωχθεί, θα πρέπει να τον καταμηνύσει εις εκ των εξυβρισθέντων. Σιγά μην τον καταμηνύσει. Αυτούς τους φτύνεις και σου λένε πως ψιχαλίζει. Ίσως, λοιπόν, να μην είναι και τόσο λυσιτελές το μέτρο-όρος που εμπνεύσθηκαν οι ανακρίτριες.
Έτσι, ο Μιχ. Αρβανίτης δεν θα μπορεί στο εξής να εκφωνεί λόγους σε κομματικές εκδηλώσεις της ΧΑ, ενώ ο ελεύθερος με βραχιολάκι Κουκούτσης μπορεί να βγει στο μπαλκόνι του σπιτιού του και να εκφωνήσει λόγο σε δεκάδες χρυσαυγιτών που θα έχουν συγκεντρωθεί να τον ακούσουν. Αν το πράξει αυτό, ενδέχεται να κρίνουν οι κ.κ. εφέτες-ανακρίτριες ότι ο Κουκούτσης παρεβίασε τους περιοριστικούς όρους που του επεβλήθησαν και θα τον εγκλείσουν στον Κορυδαλλό; Αν σε κομματική οργάνωση διαβάσει κάποιο άλλο στέλεχος λόγο του Αρβανίτη, θα έχει παραβιασθεί ο όρος που επεβλήθη στον Αρβανίτη;
Κάτι δεν πάει καθόλου καλά στο Βασίλειο της αρπαχτής και της ρεμούλας. Άντε να καταργήσουμε και τον α.ν. 1608/1950, όπως προβλέπει το σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα, για να μπορέσω κι’ εγώ επί τέλους να κάνω μια αρπαχτή από το Δημόσιο Ταμείο χωρίς να κινδυνεύω με ισόβια. Θα μείνω 5-6 χρόνια στη στενή και μετά θα βγω λόγω καλής διαγωγής και προσμέτρησης μίας ημέρας φυλάκισης προς τρεις για να απολαύσω τους κόπους μου. Δεν πειράζει που με την κατάργηση του νόμου αυτού χιλιάδες λαμόγια θα βγουν από τις φυλακές ή δεν θα διωχθούν ποτέ. Αρκεί που θ’ ακολουθήσω τον φωτεινό δρόμο που χάραξαν αυτά. Κι’ ο μαλάκας ο λαός θα ακούει με προσοχή Άδωνι και Μπένι και Βούλτεψη να αγωνίζονται για την παράταξη. Αυτός ο λαός που τον έχουν ξεσκίσει στους φόρους για να καλυφθούν τα σπασμένα των χιλιάδων παραβατών του α.ν. 1608/1950.
Αχ, πατρίδα μου γλυκειά!
Σωτήριος Καλαμίτσης
Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος
%20(2).jpg)
