Γράφει ο Γιάννης Τσιαμήτρος
Στις αγορές βγαίνουμε πλέον, για δεύτερη φορά με έκδοση ομολόγων. Το χρέος ωστόσο βαραίνει δυσβάσταχτα τις πλάτες μας. Τι σχέση έχει το ελληνικό χρέος με την έκδοση των ομολόγων για ..
άντληση χρημάτων; Μάλλον συνδέονται στενότατα και εμείς ίσως κάψουμε ένα πολύ καλό χαρτί, αλλά δε γίνεται και αλλιώς.
Πρέπει βασικά να θέσουμε τις γραμμές, πάνω στις οποίες κινείται αυτήν τη στιγμή η ελληνική οικονομία, για να καταλάβουμε το σκεπτικό και τον προβληματισμό που θέλω να θέσω με το κείμενο αυτό. Εγώ βρήκα δύο άξονες, που δυστυχώς για εμάς συναντιούνται κάπου στο μέλλον.
Ασφαλώς ο ένας είναι η έξοδος της χώρας στις διεθνείς αγορές. Η Ελλάδα βγήκε για δεύτερη φορά να δανειστεί με την έκδοση τριετών ομολόγων. Το ότι η χώρα μπορεί πλέον να δανείζεται, και μάλιστα με ευνοικό σχετικά επιτόκιο, είναι ένα πολύ θετικό σημάδι φυσικά για την οικονομία, και ήταν ένας στόχος που είχε τεθεί από την αρχή που εφαρμόζεται το πρόγραμμα προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας, και μάλιστα αυτό έγινε γρηγορότερα από ότι αναμενόταν. Η Ελλάδα έχει πρόσβαση στις διεθνείς αγορές, οπότε μπορεί να αντλήσει αυτήν τη στιγμή κεφάλαια για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της. Μια χώρα η οποία έχει τρόπο να εξοφλεί τις οφειλές της, όπως όλα τα κράτη, είναι πολύ δύσκολο να ζητήσει πλέον οποιαδήποτε βοήθεια και ελάφρυνση. Δεν είναι πλέον η χώρα στο χείλος του γκρεμού που χρειάζεται κάθε βοήθεια, αλλά μια χώρα που πατά στα πόδια της και έχει πρόσβαση σε δανεισμό χωρίς απαγορευτικά επιτόκια. Εδώ συναντιούνται οι άξονες.
Ο άλλος άξονας της ελληνικής οικονομίας είναι ο στόχος για την ελάφρυνση του χρέους, ενέργεια που η Ελλάδα δικαιούται βάσει των συμφωνηθέντων. Το eurogroup του 2012 είχε αποφασίσει πως εφόσον η Ελλάδα πετυχαίνει πρωτογενή πλεονάσματα και εφαρμόζει το πρόγραμμα τότε θα άνοιγε ο δρόμος για τη διευθέτηση του ελληνικού χρεόυς. Η Ελλάδα θα μπορούσε να διεκδικήσει επιμήκυνση για την αποπληρωμή του χρέους η οποία θα μπορούσε να φτάσει τα 50 χρόνια αλλά και περικοπή των επιτοκίων ή τη μετατροπή τους σε σταθερά επιτόκια από κυμαινόμενα. Διεκδικήσεις απίστευτα σημαντικές για την ελληνική οικονομία αν επιτευχθούν.
Η έξοδος της χώρας στις αγορές σηκώνει εμπόδια για αυτές τις διεκδικήσεις από ότι φαίνεται. Δεν μπορούμε να πούμε πως φταίει κάποιος αν αυτό επαληθευτεί καθώς και οι δύο στόχοι αυτοί ήταν στη σωστή κατεύθυνση, και η ελάφρυνση του χρεόυς και η έξοδος στις αγορές δηλαδή, αλλά όπως φαίνεται παραείναι καλό σενάριο να πραγματοποιηθούν και οι δύο. Χώρες της Ευρώπης φαίνεται πως έχουν τις αντιρρήσεις τους για τη διευθέτηση του χρέους τη στιγμή που η χώρα έχει πρόσβαση σε δανεισμό και αυτό ακούγεται στο περιθώριο επίσημων συζητήσεων. Κατά τη γνώμη μου είναι και λογικό. Πραγματικά αυτή η κατάσταση μπορεί να αλλάξει τον τρόπο ελάφρυνσης του χρέους, όχι να μπλοκάρει τη διαδικασία αλλά να την αλλάξει, μιας και ακούγεται ότι η ελάφρυνση του χρέους θα γίνει σταδιακά και όχι εφάπαξ. Μένει να δούμε πως θα συνεχιστεί αυτή η εξέλιξη μιας και η συζήτηση για το χρέος τοποθετείται στα τέλη του έτους αφού ολοκληρωθεί ο έλεγχος της τρόικα.
