Ας γυρίσουμε πάλι μερικά χρόνια πίσω. Αν μας ρωτούσαν, πριν από 10 ή 20 χρόνια, τι θα έπρεπε να γίνει για να βελτιωθεί η εξυπηρέτηση του πολίτη, θα λέγαμε αυτό που υποσχέθηκαν όλες οι κυβερνήσεις: λειτουργία αρκετών δημοσίων υπηρεσιών και τα Σαββατοκύριακα, ώστε να εξυπηρετείται ο πολίτης που ....
εργάζεται, ώστε να μη χρειάζεται να φεύγει συνεχώς από τη δουλειά του, για να παραδώσει τις πινακίδες του Ι.Χ. του π.χ. ή για να γράψει το παιδί του στο Ληξιαρχείο.
Το όνειρο έμεινε όνειρο, ο πολίτης συνεχίζει να παίρνει άδεια από τη δουλειά του για να τακτοποιήσει ένα γραφειοκρατικό θέμα και αντίθετα, το ωράριο που επεκτάθηκε είναι αυτό του ιδιωτικού τομέα, ώστε, εκτός από το να μην μπορεί να καταθέσει τις πινακίδες του στην εφορία ο υπάλληλος ενός καταστήματος, να μην μπορεί να βαφτίσει το παιδί του, αφού θα δουλεύει και την Κυριακή....
Χάλια....
Β.Πρ./taxalia
