Το στρες δεν βοηθά τις γυναίκες να αδυνατίσουν, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που μάλλον καταρρίπτει την άποψη ότι, αν μη τι άλλο, το άγχος συνήθως λειτουργεί σαν δίαιτα. Αντίθετα, φαίνεται πως η σωστότερη περίοδος για να κάνει κάποιος υγιεινή διατροφή, είναι όταν έχει πεσμένη ψυχική διάθεση ή ψυχική ένταση.
Η έρευνα δείχνει ότι ένα φαγητό με πολλά λίπη είναι ό,τι χειρότερο σε φάση στρες, καθώς ο μεταβολισμός γίνεται πιο αργός, με αποτέλεσμα να καίγονται λιγότερες θερμίδες και, έτσι, να αυξάνεται το πάχος. Σύμφωνα με την μελέτη, όσο πιο συχνά μια γυναίκα τρώει λιπαρά φαγητά μετά από ένα αγχώδες περιστατικό, τόσο πιθανότερο είναι να βάλει πρόσθετα κιλά.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ψυχιατρικής και ψυχολογίας Γιαν Κίκολτ Γκλέιζερ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογικής ψυχιατρικής "Biological Psychiatry", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, μελέτησαν 58 γυναίκες με μέση ηλικία 53 ετών. Η μελέτη συσχέτισε τις στρεσογόνες καταστάσεις που βίωνε μια γυναίκα (π.χ. τσάκωμα με σύζυγο, φίλους ή παιδιά, πιέσεις στη δουλειά κ.λπ.) και γενικότερα την ψυχική διάθεσή της (άγχος, κατάθλιψη κ.α.), με τη διατροφή της την επόμενη ημέρα, που έπρεπε να περιέχει περίπου 930 θερμίδες.
Οι ερευνητές κατέγραφαν, επί επτά ώρες μετά το φαγητό, τον ρυθμό του μεταβολισμού (δηλαδή πόσο χρόνο οι γυναίκες χρειάζονταν για να κάψουν τις θερμίδες και τα λίπη), ενώ παράλληλα μετρούσαν το σάκχαρο στο αίμα, τα τριγλυκερίδια, την ινσουλίνη και την ορμόνη του στρες κορτιζόλη. Κατά μέσο όρο, οι γυναίκες που είχαν αναφέρει μία ή περισσότερες καταστάσεις άγχους κατά το προηγούμενο 24ωρο, έκαιγαν 104 λιγότερες θερμίδες, σε σχέση με τις γυναίκες που δεν είχαν στρεσαρισθεί - μία διαφορά που, αν επαναλαμβάνεται κάθε ημέρα, μπορεί να έχει ως συνέπεια την προσθήκη έως πέντε παραπάνω κιλών μέσα σε ένα έτος.
Όπως εξάλλου διαπιστώθηκε, όταν το κατά καιρούς στρες συνδυάζεται με ένα ιστορικό κατάθλιψης, τότε αυξάνεται ιδιαίτερα μια μορφή λιπιδίων, τα τριγλυκερίδια, που αποτελούν παράγοντα καρδιαγγειακού κινδύνου. Οι γυναίκες που βίωναν στρες, είχαν επίσης υψηλότερα επίπεδα ινσουλίνης, πράγμα που διευκολύνει την αποθήκευση του λίπους, ενώ εμφάνιζαν και μικρότερη οξείδωση του λίπους, δηλαδή δεν γινόταν σωστά η μετατροπή των μεγάλων μορίων των λιπών σε μικρότερα μόρια κατάλληλα για "καύσιμα" του οργανισμού, με συνέπεια το αποθηκευμένο λίπος να μην καίγεται τόσο γρήγορα. «Όλα αυτά σημαίνουν πως, με το πέρασμα του χρόνου, το στρες μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του βάρους.
Ξέρουμε από άλλες μελέτες ότι είναι πιθανότερο να τρώμε τα λάθος φαγητά όταν αγχωνόμαστε και η μελέτη μας δείχνει ότι, όταν τρώμε αυτά τα λάθος φαγητά, γίνεται πιο πιθανό να αυξηθεί το βάρος μας, επειδή καίμε λιγότερες θερμίδες», δήλωσε ο Γιαν Κίκολτ Γκλέιζερ. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι με στρες και με διαταραχές της ψυχικής διάθεσής τους κινδυνεύουν περισσότερο να γίνουν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι.
Η νέα έρευνα δείχνει έναν συγκεκριμένο βιολογικό μηχανισμό που αυτό συμβαίνει. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι η έρευνά τους αφορούσε αποκλειστικά τις γυναίκες και εμφανίστηκαν επιφυλακτικοί να επεκτείνουν τα συμπεράσματά τους και στους άνδρες, επειδή οι τελευταίοι έχουν περισσότερους μυς, πράγμα που επιδρά στον ρυθμό του μεταβολισμού τους. Θα χρειαστούν νέες μελέτες που θα περιλαμβάνουν και άνδρες, για να εξαχθεί οριστικό συμπέρασμα.
Η έρευνα δείχνει ότι ένα φαγητό με πολλά λίπη είναι ό,τι χειρότερο σε φάση στρες, καθώς ο μεταβολισμός γίνεται πιο αργός, με αποτέλεσμα να καίγονται λιγότερες θερμίδες και, έτσι, να αυξάνεται το πάχος. Σύμφωνα με την μελέτη, όσο πιο συχνά μια γυναίκα τρώει λιπαρά φαγητά μετά από ένα αγχώδες περιστατικό, τόσο πιθανότερο είναι να βάλει πρόσθετα κιλά.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ψυχιατρικής και ψυχολογίας Γιαν Κίκολτ Γκλέιζερ του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Οχάιο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογικής ψυχιατρικής "Biological Psychiatry", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, μελέτησαν 58 γυναίκες με μέση ηλικία 53 ετών. Η μελέτη συσχέτισε τις στρεσογόνες καταστάσεις που βίωνε μια γυναίκα (π.χ. τσάκωμα με σύζυγο, φίλους ή παιδιά, πιέσεις στη δουλειά κ.λπ.) και γενικότερα την ψυχική διάθεσή της (άγχος, κατάθλιψη κ.α.), με τη διατροφή της την επόμενη ημέρα, που έπρεπε να περιέχει περίπου 930 θερμίδες.
Οι ερευνητές κατέγραφαν, επί επτά ώρες μετά το φαγητό, τον ρυθμό του μεταβολισμού (δηλαδή πόσο χρόνο οι γυναίκες χρειάζονταν για να κάψουν τις θερμίδες και τα λίπη), ενώ παράλληλα μετρούσαν το σάκχαρο στο αίμα, τα τριγλυκερίδια, την ινσουλίνη και την ορμόνη του στρες κορτιζόλη. Κατά μέσο όρο, οι γυναίκες που είχαν αναφέρει μία ή περισσότερες καταστάσεις άγχους κατά το προηγούμενο 24ωρο, έκαιγαν 104 λιγότερες θερμίδες, σε σχέση με τις γυναίκες που δεν είχαν στρεσαρισθεί - μία διαφορά που, αν επαναλαμβάνεται κάθε ημέρα, μπορεί να έχει ως συνέπεια την προσθήκη έως πέντε παραπάνω κιλών μέσα σε ένα έτος.
Όπως εξάλλου διαπιστώθηκε, όταν το κατά καιρούς στρες συνδυάζεται με ένα ιστορικό κατάθλιψης, τότε αυξάνεται ιδιαίτερα μια μορφή λιπιδίων, τα τριγλυκερίδια, που αποτελούν παράγοντα καρδιαγγειακού κινδύνου. Οι γυναίκες που βίωναν στρες, είχαν επίσης υψηλότερα επίπεδα ινσουλίνης, πράγμα που διευκολύνει την αποθήκευση του λίπους, ενώ εμφάνιζαν και μικρότερη οξείδωση του λίπους, δηλαδή δεν γινόταν σωστά η μετατροπή των μεγάλων μορίων των λιπών σε μικρότερα μόρια κατάλληλα για "καύσιμα" του οργανισμού, με συνέπεια το αποθηκευμένο λίπος να μην καίγεται τόσο γρήγορα. «Όλα αυτά σημαίνουν πως, με το πέρασμα του χρόνου, το στρες μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του βάρους.
Ξέρουμε από άλλες μελέτες ότι είναι πιθανότερο να τρώμε τα λάθος φαγητά όταν αγχωνόμαστε και η μελέτη μας δείχνει ότι, όταν τρώμε αυτά τα λάθος φαγητά, γίνεται πιο πιθανό να αυξηθεί το βάρος μας, επειδή καίμε λιγότερες θερμίδες», δήλωσε ο Γιαν Κίκολτ Γκλέιζερ. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι με στρες και με διαταραχές της ψυχικής διάθεσής τους κινδυνεύουν περισσότερο να γίνουν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι.
Η νέα έρευνα δείχνει έναν συγκεκριμένο βιολογικό μηχανισμό που αυτό συμβαίνει. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι η έρευνά τους αφορούσε αποκλειστικά τις γυναίκες και εμφανίστηκαν επιφυλακτικοί να επεκτείνουν τα συμπεράσματά τους και στους άνδρες, επειδή οι τελευταίοι έχουν περισσότερους μυς, πράγμα που επιδρά στον ρυθμό του μεταβολισμού τους. Θα χρειαστούν νέες μελέτες που θα περιλαμβάνουν και άνδρες, για να εξαχθεί οριστικό συμπέρασμα.
.jpeg)
.jpg)
.png)
.jpg)
