Στο blog μας δημοσιεύτηκε παλαιότερα (το Νοέμβριο του 2011) μια ανάρτηση που σκοπό είχε να εξηγήσει το μέγεθος του πολιτικού ατοπήματος του Ευ. Βενιζέλου. Ο λόγος γινόταν για ...την παγκόσμια πατέντα του πιο απάνθρωπου, του πιοαντικοινωνικού και του πιο αντισυνταγματικού φόρου όλων των εποχών: του χαρατσιού του ηλεκτρικού ρεύματος ήχαρατσιού Βενιζέλου. Φόρο που δεν σκέφτηκαν να εφαρμόσουν στους λαούς που καταδυνάστευαν ούτε οι πιο στυγνοί δικτάτορες της σύγχρονης Ιστορίας.
Ωστόσο σήμερα, μετά την απίστευτη δήλωση του τροφοσυλλέκτη βουλευτή της ΝΔ, Μιχάλη Ταμήλου, ότι η ενέργεια (δηλ. το ηλεκτρικό ρεύμα) δεν είναι κοινωνικό αγαθό, διότι ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει και χωρίς ενέργεια, ήμαστε υποχρεωμένοι επαναλάβουμε τμήμα του παλαιού κειμένου για να αποκαταστήσουμε την αλήθεια (όπως το πράττουν ήδη παρά πολλοί συνάδελφοι ιστολόγοι).
Ο άνθρωπος πράγματι έζησε χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα για χιλιάδες χρόνια από την αρχή της ζωής στη γη. Όμως ο προηγμένος άνθρωπος του 21ου αιώνα δεν μπορεί να ζήσει, ούτε να εργαστεί και να ευημερήσει χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα μέσα στις σύγχρονες μεταβιομηχανικές κοινωνίες που έχουν μετεξελίχθη σε κοινωνίες της πληροφορίας.
Κατά συνέπεια, «το ηλεκτρικό ρεύμα δεν είναι απλώς ένα κοινωνικό αγαθό, είναι το “ΟΞΥΓΟΝΟ” ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ.Είναι το τεχνολογικό επίτευγμα πάνω στο οποίο βασίστηκε ηΨηφιακή Επανάσταση που οδήγησε στην Εποχή της Πληροφορίας. Είναι σύμβολο και μέσο της κοινωνικής και τεχνολογικής προόδου της σύγχρονης κοινωνίας. Η διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος αποστερεί τον πολίτη από τη δυνατότητα: της σωστής σίτισης, της συντήρησης των τροφίμων του, της θέρμανσης, της υγιεινής του, του φωτισμού, της τηλεπικοινωνίας, της πληροφόρησης, της ψυχαγωγίας, της μάθησης, της συναλλαγής του με την ηλεκτρονική διάσταση του κράτους (e-government), γενικά την αίσθηση της ελευθερίας. Επίσης, αποστερεί το σύγχρονο άνθρωπο από το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας.» (βλ. massmedia-gr.blogspot.com, “Χαράτσι Βενιζέλου”, Νοέμβριος 2011)
Με βάση τα παραπάνω είναι αδιανόητο να συζητείται η πώληση του «οξυγόνου» του πολιτισμού μας σε φυγόπονους κερδοσκόπους ιδιώτες (ντόπιους ή ξένους), που θα καθορίζουν την τιμή του με μοναδικό κριτήριο το κέρδος τους και όχι με κοινωνικά κριτήρια. Δεν είναι δυνατόν να συζητείται η παραχώρηση τόσο σημαντικής εξουσίας σε κερδοσκοπικές ιδιωτικές εταιρίες που θα ελέγχονται από στυγνούς εμπόρους. Δεν είναι δυνατόν να επιτραπεί σε κάποιους λίγους πλούσιους να θερίσουν εκεί όπου ποτέ δεν έσπειραν.
Χωρίς ρεύμα η κοινωνία μας δεν μπορεί να ζήσει, να εργαστεί και να ευημερήσει, όμως χωρίς επιπόλαιους μνημονιακούς «ταμήλους» σίγουρα μπορεί!
