ΔΥΟ ΠΟΡΤΕΣ ΕΧΕΙ η ΖΩΗ

του Βλάση Γωγούση
Ξάπλωσα πριν λίγο σε μια αναπαυτική πολυθρόνα, άπλωσα τα πόδια μου σ`ένα σκαμνί , ακούμπησα αναπαυτικά την ράχη μου στην πλάτη της πολυθρόνας έκλεισα τα μάτια μου και…. ονειρεύτηκα :


Σε μια στιγμή ολόκληρη η ζωή μου πέρασε σαν αστραπή από μπροστά μου :

Παιδικά χρόνια, εφηβικές τρέλες, νεανική επανάσταση, ένοπλη εμπλοκή μου στον εμφύλιο, επάνοδος, εντατικές σπουδές, γάμος, παιδιά, επιστημονική και επαγγελματική ανηφόρα , προσπάθεια για κοινωνική καταξίωση, μέρες δόξας, συνταξιοδότηση , παροπλισμός, και βιολογικός …κατήφορος !

Κάπου εδώ… ξύπνησα !

Με τα μάτια κλειστά, είδα 85 ολόκληρα χρόνια να περνάν σε μια στιγμή ολοζώντανα μπροστά μου.

Με ανοιχτά, άρχισα να σκέφτομαι και να μονολογώ :

« Και τώρα τι ; » , ξανασκέφθηκα :
- Ήρθες, οίδες και….. απέρχεσαι .
- Και τι αφήνεις πίσω σου;;

¨Ενα καλό όνομα, μονολόγησα, μία πιστή σύντροφο ( …άλλο κι` τούτο , όσο το σκέφτομαι 65 χρόνια ……την ίδια ,τη λατρεμένη μου Φούλα !), δυο καλά παιδιά και πέντε εγγόνια ( αρσενικά όλα , το ποιο κοντό …1,90 ! ), , αυτά και…. δύο σημαντικά βιβλία που σημείωσαν μεγάλη εκδοτική επιτυχία :

( «ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ και ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΕΙΣ ¨» 1973 , βραβείο Ακαδημίας Αθηνών το ένα

«ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΣ» ; Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ - η συμμετοχή μου στον Εμφύλιο - το άλλο, ήδη κυκλοφορεί η 3η έκδοση .

« Τίποτα άλλο;», ξαναρωτήθηκα,

Τίποτα, α ! ναι ξέχασα, ένα μικρό αυτοκίνητο και το αγαπημένο μου διαμέρισμα, που εδώ και 40 χρόνια μένω ( με…ενοίκιο μεν πολύ βολικό, δε !!)

Η επόμενη δεν ήταν ερώτηση, μια φωνή ήταν::

«Ποιο είναι το προσδόκιμο όριο ζωής , κύριε Γωγούση »
«το…..77ο » απάντησα τρέμοντας ( είμαι και γιατρός πανάθεμά με !),

«‘Ηδη μας χρωστάτε 2…τετραετίες »,άκουσα να μου λεει - ο….….¨Αγιος Πέτρος ήταν - και… κατέρρευσα !
Εδώ τελειώνει ο …μύθος αγαπημένοι μου αναγνώστες και αρχίζει η πραγματικότητα.
¨Αϊντε να ζήσω ακόμα 1,2,3 θέλετε 4 χρόνια, , όμως το μεγάλο ταξίδι μοιάζει με τον… ανασχηματισμό ή με την υποτίμηση της δραχμής – ποτέ ΔΕΝ προαναγγέλλεται !

Μπορεί –ας πούμε- αύριο πρωί να λέτε :
« καλός άνθρωπος ήτανε ο….μακαρίτης» !

Γι` αυτό ακούγοντας πριν λίγο τον …Εθνικό ύμνο του Στελλάρα ( για τον Στέλιο Καζαντζίδη λέμε) , το «όλα είναι ένα ψέμα », λέω να (προλάβω) να σας το αφιερώσω απόψε, έτσι για να με…..θυμάστε !

Δρ Βλάσης Γωγούσης

( πατήστε εδώ και ακούστε το) :


ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ :

¨Εχω ν`ακούσω τώρααααααααα , μόλις οι συγγενείς και φίλοι διαβάσουνε το …τερατούργημά μου !