Η Αυτοδιοίκηση την τελευταία τετραετία έχει βρεθεί στο χείλος της κατάρρευσης: αδυνατεί να ανταποκριθεί ακόμη και στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της. Μετατράπηκε σε έναν ακόμη γραφειοκρατικό θεσμό που διεκπεραιώνει, παρά τις όποιες αντιστάσεις, την κυβερνητική πολιτική. Βρίσκεται πολύ μακριά από τις δημοκρατικές, συμμετοχικές και λαϊκές της παραδόσεις. Τα νέα συλλογικά όργανα της Αυτοδιοίκησης πρέπει να οργανώσουν τις αντιστάσεις, να σταματήσουν το θεσμικό ευνουχισμό και την οικονομική αφαίμαξη των ΟΤΑ.
Να εμποδίσουν την καταλήστευση και την εκποίηση του δημόσιου πλούτου, να υπερασπίσουν τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, να υψώσουν ασπίδα προστασίας και δικαιοσύνης για τα θύματα της καπιταλιστικής κρίσης, με πραγματική όμως δημοκρατία και «από τα κάτω», με την οργάνωση ή συμμετοχή σε κινηματικές δράσεις. Πάνω σ’ αυτούς τους άξονες πρέπει να συναντηθούν οι αιρετοί που αναζητούν εναλλακτική διέξοδο και προοπτική για την Αυτοδιοίκηση και για ολόκληρη την κοινωνία.
Όσοι αιρετοί βλέπουν ότι τα «μνημόνια» και ο «Καλλικράτης» -Προκρούστης είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και ότι δεν υπάρχει μέλλον για τους δήμους και τις περιφέρειες κάτω από το σημερινό πολιτικό καθεστώς. Όσοι/ες αγωνίζονται να κρατήσουν ζωντανές τις τοπικές τους κοινωνίες, και είναι διατεθειμένοι/ες να διεκδικήσουν πραγματικά, όχι με εθιμοτυπικές συναντήσεις και παζάρια με τις μνημονιακές κυβερνήσεις αλλά μαζί με τους εργαζομένους και όλους τους πολίτες.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει να κερδίσει ένα πολύ μεγάλο «στοίχημα» υπέρ των χειμαζόμενων πολιτών που, παρά τη γενική κρίση πολιτικής εμπιστοσύνης, εξακολουθούν να προσβλέπουν στους Δήμους και τις Περιφέρειες, ως πολιτικούς εκφραστές της αγωνίας και της ελπίδας τους και όχι απλώς ως καλούς διαχειριστές της ανέχειας που μαστίζει τον τόπο. Από την έκβαση αυτού του «στοιχήματος» θα κριθεί η ύπαρξη αλλά και η αυριανή προοπτική της Αυτοδιοίκησης.
Η πενταετία που ξεκινά για τις νέες αυτοδιοικητικές αρχές πιστεύουμε ότι θα συμπέσει με μια ιστορική τομή στην ελληνική πολιτική ζωή: την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς και τις βαθιές, ριζοσπαστικές αλλαγές που αυτή θα φέρει, σε ανοιχτό διάλογο με την κοινωνία.
