Άρθρο του Δημήτρη Βαρτζόπουλου στο Παρασκήνιο
Η πρόσφατη συναυλία της Κυρίας Χαρούλας Αλεξίου προς τιμή των απολυμένων καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών (που απετέλεσε την αφορμή για την επανεμφάνιση της γνωστής ερμηνεύτριας ), επανέφερε στην επικαιρότητα τον αγώνα τους για την επαναπρόσληψή τους.
Παρόμοια τιμή δεν ένιωσαν ποτέ βέβαια άλλοι απολυμένοι ιδιωτικοί υπάλληλοι, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης.
Σίγουρα μία απόλυση είναι πάντα μία θλιβερή προσωπική υπόθεση. Προκαλεί, εκτός από θλίψη και συμπόνοια, δεινά σε όσους την υφίστανται αλλά και σε έναν ευρύτερο επηρεαζόμενο οικογενειακό κύκλο. Μακάρι να μην υπήρχε ποτέ καμία απόλυση, μακάρι μηδέποτε κανείς, να έχανε τη δουλειά του. Ωστόσο, αυτό στην αληθινή ζωή δεν μπορεί, να είναι τίποτε παραπάνω από μία ουτοπική ευχή…
Η αληθινή ζωή έχει τους δικούς της κανόνες.
Στο πλαίσιο της ανάγκης και μιας πραγματιστικής προσέγγισης έχουν καταστεί αναπόφευκτες απολύσεις στον δημόσιο τομέα. Όσοι πατούν με τα πόδια τους στη γη αυτή το γνωρίζουν. Μακάρι να ήταν τα πράγματα διαφορετικά, αλλά είπαμε τα περί ευχών…
Μπροστά λοιπόν την αλήθεια και την πραγματικότητα οι απολύσεις κάποιον πρέπει να αφορούν. Και εδώ τίθεται αυτονοήτως το ερώτημα: να απολυθούν οι καθαρίστριες των υπουργείων, που θα μπορούσαν ενδεχομένως και να επαναπροσληφθούν από τους ιδιώτες- εργολάβους καθαρισμού; Ή σωφρονιστικοί υπάλληλοι που ήδη δεν επαρκούν; Ή πυροσβέστες; Ή αστυνομικοί; Ή νοσηλευτές;
Υπάρχει κάποια κοινωνική ανάγκη, που να επιβάλει στο παρολίγον πτωχευμένο κράτος μας, να διαθέτει καθαρίστριες- Δημοσίους Υπαλλήλους;
Βεβαίως κάθε αντίθεση προς αυτή την επιχειρηματολογία φέρνει στην ψυχή θερμό συναίσθημα, στα στήθη έπαρση αγωνιστική, γεννά πύρινα επαναστατικά λόγια ή και τραγούδια.
Η αλήθεια όμως είναι πιο μεστή, πιο προσγειωμένη και πιο ωφέλιμη: για κάθε απόλυση υπάρχει μία νέα πρόσληψη, κατά τεκμήριο νέων ανθρώπων με προσόντα πολλά και ακόμη περισσότερη όρεξη προσφοράς. Οικονομολόγοι, περιβαντολλόγοι, υγειονομικοί , πανεπιστημιακοί δάσκαλοι τίθενται στην υπηρεσία του πολίτη.
Η αλήθεια περιέχει ουσία, όφελος και αποτέλεσμα. Και όποιος (κάνει πως) δεν το αντιλαμβάνεται έχει τόσο δίκιο , όσο όλοι όσοι καλούσαν την ηγεσία της χώρας να ακολουθήσει το παράδειγμα της Αργεντινής…
*Ο κ. Βαρτζόπουλος είναι Γενικος Γραμματέας Συντονισμού της Κυβέρνησης
Η πρόσφατη συναυλία της Κυρίας Χαρούλας Αλεξίου προς τιμή των απολυμένων καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών (που απετέλεσε την αφορμή για την επανεμφάνιση της γνωστής ερμηνεύτριας ), επανέφερε στην επικαιρότητα τον αγώνα τους για την επαναπρόσληψή τους.
Παρόμοια τιμή δεν ένιωσαν ποτέ βέβαια άλλοι απολυμένοι ιδιωτικοί υπάλληλοι, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης.
Σίγουρα μία απόλυση είναι πάντα μία θλιβερή προσωπική υπόθεση. Προκαλεί, εκτός από θλίψη και συμπόνοια, δεινά σε όσους την υφίστανται αλλά και σε έναν ευρύτερο επηρεαζόμενο οικογενειακό κύκλο. Μακάρι να μην υπήρχε ποτέ καμία απόλυση, μακάρι μηδέποτε κανείς, να έχανε τη δουλειά του. Ωστόσο, αυτό στην αληθινή ζωή δεν μπορεί, να είναι τίποτε παραπάνω από μία ουτοπική ευχή…
Η αληθινή ζωή έχει τους δικούς της κανόνες.
Στο πλαίσιο της ανάγκης και μιας πραγματιστικής προσέγγισης έχουν καταστεί αναπόφευκτες απολύσεις στον δημόσιο τομέα. Όσοι πατούν με τα πόδια τους στη γη αυτή το γνωρίζουν. Μακάρι να ήταν τα πράγματα διαφορετικά, αλλά είπαμε τα περί ευχών…
Μπροστά λοιπόν την αλήθεια και την πραγματικότητα οι απολύσεις κάποιον πρέπει να αφορούν. Και εδώ τίθεται αυτονοήτως το ερώτημα: να απολυθούν οι καθαρίστριες των υπουργείων, που θα μπορούσαν ενδεχομένως και να επαναπροσληφθούν από τους ιδιώτες- εργολάβους καθαρισμού; Ή σωφρονιστικοί υπάλληλοι που ήδη δεν επαρκούν; Ή πυροσβέστες; Ή αστυνομικοί; Ή νοσηλευτές;
Υπάρχει κάποια κοινωνική ανάγκη, που να επιβάλει στο παρολίγον πτωχευμένο κράτος μας, να διαθέτει καθαρίστριες- Δημοσίους Υπαλλήλους;
Βεβαίως κάθε αντίθεση προς αυτή την επιχειρηματολογία φέρνει στην ψυχή θερμό συναίσθημα, στα στήθη έπαρση αγωνιστική, γεννά πύρινα επαναστατικά λόγια ή και τραγούδια.
Η αλήθεια όμως είναι πιο μεστή, πιο προσγειωμένη και πιο ωφέλιμη: για κάθε απόλυση υπάρχει μία νέα πρόσληψη, κατά τεκμήριο νέων ανθρώπων με προσόντα πολλά και ακόμη περισσότερη όρεξη προσφοράς. Οικονομολόγοι, περιβαντολλόγοι, υγειονομικοί , πανεπιστημιακοί δάσκαλοι τίθενται στην υπηρεσία του πολίτη.
Η αλήθεια περιέχει ουσία, όφελος και αποτέλεσμα. Και όποιος (κάνει πως) δεν το αντιλαμβάνεται έχει τόσο δίκιο , όσο όλοι όσοι καλούσαν την ηγεσία της χώρας να ακολουθήσει το παράδειγμα της Αργεντινής…
*Ο κ. Βαρτζόπουλος είναι Γενικος Γραμματέας Συντονισμού της Κυβέρνησης