[μετά τον εκτσογλανισμό ο εκφασισμός]
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Αν είναι δυνατόν. Αυτό είναι εκφασισμός της πολιτικής ζωής, ανέκραξεν ο κ. Παπαμπισμπιρίκος, ο οποίος ελέγχεται από το ΣΔΟΕ για τις ΜΚΟ που διοίκησε κατά καιρούς, με αποτέλεσμα να έχει ιδρώσει από τον κάματο με το αζημίωτο, όπως ελάχιστοι σ’ αυτόν τον τόπο. Αλήθεια, τί έγινε με εκείνο το πόρισμα; Α, ξέχασα, ελέγχεται ο 26ος από του 2062 της λίστας Lagarde, οπότε θα καθυστερήσει μερικά τέρμινα [τρία χρόνια το τέρμινο] ο έλεγχος Παπαμπισμπιρίκου.
Τόλμησε ο Παπαδημούλης να πει ότι η κυβέρνηση προσπαθεί με συναλλαγές να εξασφαλίσει 180 ψήφους για να εκλέξει Πρόεδρο και να αποφύγει τις εκλογές και τον πήρε και τον σήκωσε. Ο Παπαμπισμπιρίκος του είπε στην ουσία ότι είναι φασίστας που λέει τέτοια κακά λόγια. Είναι, βλέπετε, νέο το παιδί, και στην ΟΝΝΕΔ, όπου έκανε 12ωρα μεροκάματα, δεν του είχαν μιλήσει για το βρώμικο 1965, τότε που οι βαλίτσες πηγαινοέρχονταν για να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης η κυβέρνηση των αποστατών με τις ευλογίες των ανακτόρων. Πού να διδαχθούν τέτοια πράγματα στην ΟΝΝΕΔ, αφού ο Γέρος Καραμανλής είχε περιμαζέψει στο κόμμα τον αρχιαποστάτη Μητσοτάκη ήδη από το 1978 για να του κλείσει το στόμα, επειδή ο Δρακουμέλ είχε ιδρύσει το κόμμα των Νέων Φιλελευθέρων και καθύβριζε τον Καραμανλή από το πρωί μέχρι το βράδυ. Κάτι σαν το βρισίδι του Μπουμπούκου προς τον Σαμαρά το 2011, αλλά σε πιο λάιτ μορφή. Δεν έλεγε ο Μητσοτάκης ότι ο Κ. Καραμανλής είναι ο μεγαλύτερος πολιτικός καραγκιόζης που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα.
Δεν γνωρίζει το παιδί ότι αυτή η συναλλαγή αποτελεί πλέον έθιμο, προκειμένου η χώρα να έχει πολιτική σταθερότητα και να μην ιταλοποιηθεί η πολιτική ζωή, όπως φοβάται τελευταίως ο κ. Τράγκας. Προκειμένου να μην έχουμε εκλογές κάθε 3 μήνες, όπως γινόταν παλιά στην Ιταλία, πρέπει να τρώμε στη μάπα Τόνι, Μπένι, Παπαμπισμπιρίκο, φόρους, χαράτσια και να αυτοκτονούμε ομαδόν. Και μόνον αυτός ο φόβος δείχνει ότι δεν έχει αλλάξει τίποτε στη χώρα, παρά τα Μνημόνια. Ουδεμία μεταρρύθμιση. Αν είχαν γίνει μεταρρυθμίσεις, το Δημόσιο θα λειτουργούσε ρολόι, όπως λειτουργεί ανέκαθεν στην Ιταλία, όπου παλαιότερα διεξήγοντο εκλογές με ρυθμό 2-3 φορές ετησίως. Και τούτο, διότι η αλλαγή κυβερνήσεως δεν επηρέαζε τους ρυθμούς της δουλειάς των Δημοσίων Υπηρεσιών. Στην Ελλάδα, όμως, της μεταρρύθμισης και της ελπίδας, τα πάντα εξακολουθούν να γίνονται νεκρή φύση δυο μήνες πριν από τις εκλογές και να ξαναζωντανεύουν δύο μήνες μετά τις εκλογές. Πριν τις εκλογές οι δημόσιοι υπάλληλοι αγωνίζονται για την επανεκλογή της κυβέρνησης, μετά τις εκλογές σπεύδουν να γλυκοφιλήσουν την κυβέρνηση της αλλαγής. Και πάει λέγοντας.
Αν προσέχαμε λιγάκι τί γίνεται γύρω μας, θα αποστομώναμε αμέσως κάθε Παπαμπισμπιρίκο. Εγώ π.χ. άκουγα τον βουλευτή Καπερνάρο αγορεύοντα στη Βουλή για το ρατσιστικό. Και ξαφνικά κάνει μια στροφή φουρκέτα και τον ακούω να μιλάει για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ, για να καταλήξει: «Δεν με κρατάτε. Σας κρατάω!» Τί ήθελε να πει ο ποιητής; Μήπως ότι άρχισε να τον ελέγχει το ΣΔΟΕ, ώστε στη συνέχεια να τον ελέγξει η κυβέρνηση πολιτικώς; Μάλλον έτσι είναι. Το είπε, άλλωστε, και σε κανάλι, εμμέσως πλην σαφώς.
Ποιος εκφασίζει, λοιπόν, την πολιτική ζωή ρε Παπαμπισμπιρίκο; Σας έπιασε ο πόνος για τους θεσμούς, τους οποίους έχετε καταξεσκίσει, προκειμένου να κρατηθείτε στην καρέκλα.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος σε φυλακές τύπου Γ΄
Υ.Γ. Διάβασε Παπαμπισμπιρίκο για να μαθαίνεις http://taxalia.blogspot.gr/2011/12/65.html
