Οι Τουρκικές αρχές δεν έδωσαν τελικά την πολυπόθητη άδεια για να ανοίξει φέτος το καινούργιο σχολείο προφασιζόμενες γραφειοκρατικούς λόγους.
Παρά τις υποσχέσεις από τις αρχές, τις πιέσεις, τα δημοσιεύματα στον τύπο και την πολλή δουλεία που άοκνα κατέβαλαν η Ένωση Ιμβρίων, το Πατριαρχείο, το ελληνικό Προξενείο στη Κωνσταντινούπολη και πολλοί Ρωμιοί, Ίμβριοι και μη, στο νησί και έξω απο αυτό, ο στόχος να ανοιξει φέτος το ελληνικό γυμνάσιο στο νησι δεν επιτεύχθηκε.
Προφασιζόμενες γραφειοκρατικούς λόγους, οι αρχές τελικά δεν έδωσαν την πολυπόθητη άδεια για να ανοίξει φέτος το καινούργιο σχολείο, που θα είχε έδρα του το χωριό Αγρίδια (Tepekoy). ¨Ετσι τα παιδιά που θα τελειώσουν το ελληνόφωνο δημοτικό που εδρεύει στους Αγίους Θεοδώρους (Zeytinli), θα πρέπει να συνεχίσουν, αν θέλουν να παραμείνουν στην Ιμβρο, σε τουρκικό σχολείο.
Υπενθυμίζεται ότι το 1964 οι τουρκικές αρχές ακολουθώντας ενα πρόγραμμα αφελληνισμού του νησιού έκλεισαν σε μια μέρα 6 δημοτικά και ένα γυμνάσιο και άφησαν 600 μαθητές στο δρόμο. Αυτό ανάγκασε τα περισσότερα παιδιά με τις οικογένειές τους να φύγουν για Κωνσταντινούπολη και μετά για Ελλάδα. Αυτό μαζί με άλλα μέτρα όπως η απαλλοτρίωση περιουσιών και η εγκατάσταση ανοιχτών φυλακών στο νησί, οδήγησε τους Ιμβριους να το εγκαταλείψουν μαζικά και λίγα χρόνια αργότερα ο ελληνικός πληθυσμός του νησιού από 6000 έφτασε να αριθμεί λιγότερο από τρεις εκατοντάδες άτομα, και από αυτα τα περισσότερα ηλικιωμένοι.
Τα τελευταία χρονια, και με δεδομένη την αλλαγή των συνθηκών στα ελληνοτουρκικά, παρατηρήθηκε μια τάση επιστροφής των Ιμβρίων, αρχικά για τα καλοκαίρια και τα πανηγύρια του Αυγούστου. Στη συνέχεια κάποιοι επισκεύασαν τα σπίτια τους ενώ κάποιες οικογένειες επέστρεψαν ή σκέφτονταν να εγκατασταθούν και στο νησι.
Η ύπαρξη ελληνικού σχολείου αποτελεί ισχυρό κίνητρο για όσους Ιμβρίους, κυρίως από την Ελλάδα, σκέφτονται να κατοικήσουν στο νησί. Επέρυσι άνοιξε μετά από΄49 χρόνια πανηγυρικά και πάλι δημοτικό σχολείο στο νησί, με πέντε μαθητές.
Φέτος έγινε η μεγάλη προσπάθεια να ανοίξει Γυμνάσιο και στη συνέχεια και Λύκειο, έτσι ώστε να είναι δυνατή η ολοκλήρωση της ελληνόφωνης εκπαίδευσης για τα παιδιά της ελληνικής μειονότητας. Φαίνεται όμως ότι η διάθεση των αρχών δεν ήταν αυτή τη φορά τόσο θετική, παρά τις υποσχέσεις και το προσωπικό ενδιαφέρον του Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο οποίος κατάγεται από την Ιμβρο.
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας άλλωστε στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Κύπρο δήλωσε, συνδέοντας για μια φορά ακόμα τα θέματα της μειονότητας με τα ελληνοτουρκικά ότί ” η Ελλάδα κάθεται χρόνια στο δέντρο του “πάρε”, πρέπει να καθήσει και στο δέντρο του “δώσε” κάποτε” Ενώ παράγοντες κυβερνητικοί΄διέρρεαν την επιθυμία της Τουρκίας να ανοίξουν σχολεία για τους Τούρκους στην Κω και τη Ροδο, όπως άνοιξε η Τουρκία το σχολείο στην Ίμβρο πέρυσι.
Όσοι αγωνίστηκαν για τον σημαντικό΄αυτό στόχο θελουν, παρά την εύλογη απογοήτευση, να συντηρήσουν την ελπίδα πως η άδεια θα δοθεί την επόμενη χρονιά, ωστόσο η εκτίμηση πριν λίγο καιρό ηταν ή τώρα ή ποτέ.
Άλλωστε όλοι ξέρουμε πως ” τα θαύματα κρατάνε μονάχα τρεις μέρες”
