Προσωπικά έχω αντιληφθεί την πολιτική ύπαρξη του κ. Θάνου Τζήμερου από κάτι γνωστές μου, που ζουν στο Παλαιό Ψυχικό και στο Κεφαλάρι και σνομπάρουν όποιον δεν ομιλεί την Γαλλικήν, δεν έχει σαλέ -και κρυφές καταθέσεις- στην Ελβετία και γενικώς οτιδήποτε
εγχώριο.
Οι λέξεις «μπανάλ», «λαϊκό», «νεοπλουτίστικο» με ένα σούφρωμα στην υψηλή τους μύτη, εις ένδειξη απαξίας σε κάθε τι Ελληνικό, μοιάζει σα να μύρισαν μόλις ανοιχτό βόθρο, αν και θεωρώ πως αν υπήρχε κάποιος τέτοιος κοντά μετά χαράς θα τους τράβαγα μια σπρωξιά να πέσει η εξοχότητά τους, μέσα! Τεσπά, απ'αυτές άκουσα την ύπαρξη του κυρίου Τζημερου για τον οποίο στην αρχή πίστευα πως πρέπει να ναι κάποιος μόδιστρος υψηλής αξίας, ή ένας κοσμοπολίτης με διασυνδέσεις και μακριά συγγένεια με την βρετανική αυλή και αριστοκρατία. Πλην όμως και φευ, ήτο κοινός θνητός εδώ στην Αθήνα.
Προσφάτως ως άλλος Ιόλας, υψηλής αισθητικής και γνώστης της ιστορίας της τέχνης αλλά και της αρχαιολογίας, της καθαυτώ Ιστορίας και γενικώς όλων των ανθρωπιστικών επιστημών, σχολίασε εις το facebook του: «Οι εκστασιασμένοι ρεπόρτερ περιγράφουν τις Καρυάτιδες της Αμφίπολης ως υψηλής τεχνικής και μοναδικής αισθητικής ευρήματα. Εμένα πάλι μου φαίνονται χοντροκομμένα αγάλματα νεοπλουτίστικης αντίληψης που έχουν τόση σχέση με την αισθητική της κλασικής εποχής όσο και οι βάρκες στα κορνιζάδικα με τον Βολανάκη. Σαν κάποιος να ήθελε σώνει και καλά να μιμηθεί κάτι που θαύμαζε αλλά δεν διέθετε ανάλογο γούστο ούτε και ανάλογους γλύπτες» ανέφερε χαρακτηριστικά, αναζητώντας τα νεοπλουτίστικα σουσούμια δικών των γνωριμιών μάλλον, στην Ελληνιστική και Ρωμαϊκή εποχή.
Το ύφος φυσικά, οι καημένοι ρεπόρτερ, οι κατώτεροι και αδαείς, συνηθίζεται από την εποχή της μαντάμ Σουσούς όταν απευθύνονταν στον «λαουτζίκο»!
Βέβαια επιστήμονες της αρχαιολογίας, της Ιστορίας αλλά οι εκτιμητές της τέχνης, κυλίστηκαν στα πατώματα από τα γέλια και ο κοσμοπολίτης πολιτικός επανήλθε με νέο μήνυμα, που τόνιζε σε όλους όσοι δεν τρώμε ένα αστακουδάκι και το άλλο το πετάμε: «αγαπητοί διαμαρτυρόμενοι της πολιτικής ορθοδοξίας: τα πολιτικά σχόλια τα κάνω με την αρθρογραφία μου και τις πολιτικές θέσεις που υπάρχουν στο επίσημο site της Δημιουργίας. Εδώ μιλάω με ανθρώπους που είναι ή δήλωσαν φίλοι. Η θεματολογία δεν θα είναι μόνο πολιτική.
Και όσο κι αν καραδοκούν τα όρνεα του διαδικτυακού κουτσομπολιού, το ύφος των κειμένων εδώ θα έχει τη χαλαρότητα (ως ένα βαθμό τουλάχιστον) που έχει μια κουβέντα με την παρέα μας(...). Εγώ όμως σας εξήγησα. Να ευνουχίσω τη σκέψη μου επειδή κάποιοι θέλουν τον πολιτικό κατ' εικόνα και καθ΄ ομοίωσίν τους, δεν πρόκειται να το κάνω. Σε όσους αρέσει. Κι αν δεν αρέσει, μια χαρά ήμουν και πριν μπλέξω με τα κοινά».
Μα και εμείς ακόμη πιο μια χαρά.
Επίσης ο κ. Τζήμερος αφού τον χαλάνε οι Καρυάτιδες θα εκτιμά τα μάλλα την τελειότητα ενός ηλεκτρικού μαχαιριού, τις γραμμές μιας τοστιέρας, την χρηστική λιτότητα ίσως μιας μπριζας ειδικά αν είναι Δυτικοευρωπαϊκά, ενώ ορόσημο αισθητικής θα αποτελεί και ο πίνακας του Καπετάνιου με την πίπα, που φημολογείται ότι φιλοτέχνησε Γερμανός, ανώνυμος, ζωγράφος.
Και μιας περί αισθητικής ο λόγος, φοβόμαστε την άποψη του κ. Τζήμερου για την Ακρόπολη!
Είναι του γούστου του, ή να την γκρεμίσουμε, να οικοδομήσουν εκεί, οι Γερμανοί πρεσβεία, που ξέρουν από κτίσματα και τι να την κάνουμε την ρημαγμένη την χασαποταβέρνα;
πηγη:
http://provocateur.gr/post/4512/xontrokommena-agalmata-neoploytistikhs-antilhpshs-oi-karyatides-gia-ton-k-thano-tzhmero
