Από τη δικηγόρο Δρ Αλεξάνδρα Γωγούση
Μεγάλη αναστάτωση στις ελληνικές οικογένειες σε όλη τη χώρα.
Από τη μια, η χαρά των γονέων για την επιτυχία των παιδιών τους στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά και Τεχνολογικά Ιδρύματα (ΑΕΙ και ΤΕΙ), από την άλλη το πρόβλημα της αντιμετώπισης των εξόδων διαβίωσής τους σε άλλες πόλεις, για όσα παιδιά πέρασαν σε σχολές μακριά από τον τόπο κατοικίας τους.
Το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε τα κριτήρια (οικονομικά, κοινωνικά κλπ) βάσει των οποίων κάποιοι φοιτητές- σπουδαστές, θα κάνουν μετεγγραφή στην πόλη που κατοικούν.
Από τους υπόλοιπους, κάποιοι θα μπορέσουν να μεταβούν στο Πανεπιστήμιο που πέρασαν (εφόσον οι γονείς τους έχουν την οικονομική δυνατότητα), κάποιοι (που οι γονείς τους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα), δεν θα μπορέσουν.
Θυμήθηκα, λοιπόν, ότι στην εποχή μου (προ αμνημονεύτων ετών, δηλαδή) ήταν δυνατή η αμοιβαία μετεγγραφή φοιτητών.
Τι σήμαινε πρακτικά αυτό; Ότι μπορούσε ένας φοιτητής- μία φοιτήτρια, που πέρασε στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων, να κάνει αμοιβαία μετεγγραφή με έναν φοιτητή ή μια φοιτήτρια που πέρασε π.χ. στην ίδια σχολή στο Πανεπιστήμιο της Κομοτηνής. Οπότε αμέσως αμέσως, δύο οικογένειες λύνουν το πρόβλημα αντιμετώπισης των εξόδων διαβίωσης των παιδιών τους σε άλλες πόλεις.
Φυσικά τότε γινόταν μια «εκμετάλλευση» αυτής της δυνατότητος.
Για να το κάνω πιο «λιανά», που λέμε εμείς οι δικηγόροι όταν βρισκόμαστε σε νομικά συνέδρια:
Θέλεις αγαπητέ μου να αλλάξουμε αμοιβαίως τα Πανεπιστήμια στα οποία θα φοιτήσουμε τα επόμενα 4-5-6 χρόνια; Ώστε να κάνεις οικονομίες ή να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις οικονομικά;
Θέλεις να έρθω εγώ από το Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου πέρασα, στο σπίτι μου, στη Θεσσαλονίκη και να πας εσύ στο σπίτι σου, στην Αθήνα, ενώ πέρασες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης;
Δώσε μου π.χ. 10.000€. Σου πουλάω τις παραπάνω μονάδες που δεν κατόρθωσες να πιάσεις για τη σχολή της πρώτης προτίμησής σου.
Και ο άλλος, ο … «αμοιβαίος», να τα δώσει.
Ε, και;
Ας γίνει κι έτσι. Πάλι λύνεται ένα μεγάλο πρόβλημα στις οικογένειες που, αλλιώς, θα έχουν να αντιμετωπίσουν υπερβολικά ποσά για τα επόμενα χρόνια ή στον επιτυχόντα, που τελικά δεν θα μεταβεί για σπουδές γιατί δεν θα μπορεί να καλύπτει τα έξοδα διαβίωσής του σε άλλη πόλη.
«Είναι πολλά τα λεφτά», αγαπητοί μου.
Και ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Θα λυθεί όμως το πρόβλημα και σε δεκάδες ή και εκατοντάδες άλλες οικογένειες, όπου πράγματι θα γίνει αμοιβαία μετεγγραφή χωρίς …εξαγορά.
Εκεί στο Υπουργείο Παιδείας ακούει κανείς;
