Τό 1939, παντρεύτηκε τήν Φωτεινή Λιολίδου, ἡ ὁποία ἀρχές τοῦ ἐπομένου ἔτους μένει ἔγκυος. Περίπου στον ὄγδοο μήνα τῆς εγκυμοσύνης, κατσκευάζει ὁ ἴδιος λόγω επαγγέλματος -ἦταν υποδηματοποιός - ἕνα ζευγάρι παιδικά παπουτσάκια για το παιδί που ἐρχόταν
Μέ τήν κήρυξη τοῦ πολέμου, ἐπιστρατευεται στήν 15η Μοίρα Πυροβολικοῦ ἀφήνοντας τήν ἐτοιμόγενη γυναίκα του μόνη της, ἡ ὁποία γέννησε λίγες μέρες μετά, στις 3 Νοεμβρίου ἠμέρα κυριακή, τήν τρίτη μέρα τῶν πρώτων ἰταλικῶν ἀεροπορικῶν βομβαρδισμῶν.
Ὁ Γεώργιος ὅμως, δεν γνώρισε ποτέ την κόρη του, ὅπως και ἡ κόρη του δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα της
Στίς 28 ὁ Νοεμβρίου ὀ Γεώργιος, σκοτώθηκε ἀπό πυρά ἰταλικοῦ αεροπλάνου. Τό γεγονός ἔχει ὠς ἐξῆς:
Ἠ μονάδα τοῦ Γεωργίου ἦταν σέ θέση ἀπόκρυψης λόγω ἀεροπορικῆς προσβολῆς. Κάποια ἀπό τά μεταγωγικά τῆς μονάδας ὅμως ξελύθηκαν, καί ὐπῆρχε φόβος γιά ἀνακάλυψη τῆς θέσης τῆς μονάδας, ὅπως καί ἔγινε. Ἔνας λοχίας, διέταξε τόν Γεώργιο καί δύο ἄλλους πυροβολητές νά μαζέψουν τά ζῶα. Στήν προσπάθεια τους αὐτή, οἱ στρατιώτες πολυβολήθηκαν ἀπό ἰταλικό ἀεροπλάνο, και σκοτώθηκαν ἐπί τόπου.
Ὁ Γεώργιος, τάφηκε-ὅπως καί οἱ ἄλλοι - στήν περιοχή Τσαγκόνι στήν Κορυτσά.
Κατά τήν διάρκεια τῆς κατοχῆς, ὁ λοχίας πού ἀναφέρεται παραπάνω, βρῆκε τήν Φωτεινή, τῆς ἔδωσε τήν βέρα τοῦ Γεωργίου, καί τῆς ἐξιστόρησε τό γεγονός. Λίγο καιρό ἀργότερα τήν ζήτησε σέ γάμο, πρόταση πού ἀπέρριψε ἡ Φωτεινή.
Ἡ κόρη τοῦ Γεωργίου, πῆρε τ΄ὄνομα τῆς μητέρας του, και ὀνομάσθηκε Ἑλένη Ἡ Φωτεινή, πιστή στήν μνήμη τοῦ Γεωργίου δέν παντρεύτηκε ποτέ. Ἀπεβίωσε τήν ἡμέρα τοῦ εὑαγγελισμοῦ τοῦ 1995.
Ἡ κοινοποίηση τῆς ἀπώλειας τοῦ Γεωργίου.
Ἡ νυφική φωτογραφία
Ἡ Φωτεινή και ἡ μικρή Ἑλένη στην κατoχἠ ἤ ἀμέσως μετά.
Ἡ Φωτεινή και ἡ Ἐλένη το 1950
Οἰκογενειακή ἱστορία τοῦ cummulus.