Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Ηχούν ακόμη στ’ αυτιά μου τα λόγια στη Βουλή τής υφυπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Δεν Συμμαζεύεται κ. Χριστοφιλοπούλου: «Διορίστηκα πριν 20 χρόνια με πλαστό πτυχίο, θέλετε να πάρω σύνταξη;». Ήθελε να πει ότι δεν είναι δυνατόν να παραμείνουν στο Δημόσιο όσοι ...
είχαν διορισθεί με πλαστά δικαιολογητικά, τα οποία είχαν προσκομίσει τότε που και πάλι κυβερνούσε το κόμμα της κ. Χριστοφιλοπούλου. Η ερώτησή της ήταν, φυσικά, ρητορική, αφού μίας και μόνης απάντησης είναι δεκτική: «Δεν θέλω». Από την άλλη μεριά σκέφτομαι ότι ένας αλητήριος διορίσθηκε, ως μη όφειλε, και εργάζεται [;] επί 20 χρόνια. Ίσως να έκανε και οικογένεια με παιδιά. Πώς θα τον απολύσεις τώρα αφήνοντας στον δρόμο μια ολόκληρη οικογένεια; Μεγάλο δίλημμα, αλλά κλίνω υπέρ της απόλυσης. Η επιείκεια προς το άτομο που έχει βλάψει την ομάδα, βλάπτει ακόμη πιο πολύ την ομάδα.
Ταυτόχρονα πληροφορούμαι ότι το Διοικητικό Εφετείο Πειραιώς ακύρωσε απόφαση του Δημάρχου Ρόδου, με την οποίαν απολύθηκε δημοτικός αστυνομικός, επειδή 6 χρόνια πριν είχε προσληφθεί μετά από επιτυχή συμμετοχή σε διαγωνισμό, αλλά χωρίς να διαθέτει όλα τα απαραίτητα προσόντα, ένα των οποίων ήταν η γνώση ξένης γλώσσας, αφού αποκαλύφθηκε τώρα ότι για να μετάσχει στον διαγωνισμό είχε προσκομίσει πλαστό πτυχίο κατοχής ξένης γλώσσας. Το δικαστήριο στηρίχθηκε στο άρθρο 27§2 ν. 3584/2007 που ορίζει ότι
«Η πράξη διορισμού, που έγινε κατά παράβαση νόμου ανακαλείται εντός διετίας από τη δημοσίευση της. Μετά την παρέλευση της προθεσμίας αυτής, η πράξη διορισμού ανακαλείται εάν αυτός που διορίσθηκε προκάλεσε δολίως ή υποβοήθησε την παρανομία, ή εάν ο διορισμός του έγινε κατά παράβαση των άρθρων 12 και 16 του παρόντος Κώδικα».
Ο Δήμαρχος, λοιπόν, παρέλειψε να γράψει στην πράξη απόλυσης το αυτονόητο: ότι ο δημοτικός αστυνομικός είχε προσκομίσει από δολιότητα το πλαστό πτυχίο ξένης γλώσσας, με αποτέλεσμα να κρίνει το δικαστήριο ότι αφού είχαν παρέλθει δύο έτη από τον διορισμό, έπρεπε ο Δήμαρχος να γράψει ότι ο διορισθείς είχε προσκομίσει το πλαστό πτυχίο από δολιότητα και να αιτιολογήσει τον δόλο του αστυνομικού. Δεν το έκανε, εξ ου και η πράξη του είναι άκυρη ως μη πληρούσα τους όρους του νόμου, αφού είχαν ήδη παρέλθει δύο έτη από τον διορισμό του πλαστογράφου ή ηθικού αυτουργού σε πλαστογραφία και χρήστη πλαστού εγγράφου και δεν έγραφε η πράξη του Δημάρχου ότι ο αστυνομικός προσκόμισε το πλαστό πτυχίο από δολιότητα.
Το πρώτο ερώτημα απευθύνεται στο δικαστήριο: δεν είναι αυτονόητο ότι ο αστυνομικός προσκόμισε το πλαστό πτυχίο από δολιότητα; Ποία η διαφορά αν το έγραφε ο Δήμαρχος στην πράξη του; Θα μπορούσε ο αστυνομικός να ισχυρισθεί ότι δεν το υπέβαλε από δολιότητα, αλλά από αγαθή προαίρεση στην προσπάθειά του να προσφέρει στους συμπολίτες του; Αλήθεια, τί θα πρέπει να γράψει ο Δήμαρχος στη νέα πράξη που θα εκδώσει για την απόλυση; Ότι η προσκομιδή του πλαστού πτυχίου έγινε από δόλο, ο οποίος αποδεικνύεται από συγκεκριμένα στοιχεία; Πώς θα περιγράψει ο Δήμαρχος το αυτονόητο στη νέα πράξη του;
Το δεύτερο ερώτημα απευθύνεται στην κ. υπουργό: γιατί ψηφίζατε τέτοιες διατάξεις; Γιατί τότε, το 2007 [επί ΝΔ], δεν είχατε διαμαρτυρηθεί λέγοντας ότι είναι απαράδεκτη μία τέτοια διάταξη και ότι ο διορισμός πρέπει να ανακαλείται χωρίς χρονικό περιορισμό, σε κάθε περίπτωση που έχει γίνει κατά παράβαση νόμου;
Το τρίτο ερώτημα απευθύνεται στον Δήμαρχο: μήπως από δολιότητα δεν γράψατε στην πράξη σας ότι ο δημοτικός αστυνομικός προσκόμισε το πλαστό πτυχίο από δολιότητα;
Το τέταρτο ερώτημα απευθύνεται στον παρανόμως διορισθέντα: πώς αισθανόσουν, όταν συμμετείχες στον διαγωνισμό; Δεν ένοιωθες ότι αδικείς κάποιον άλλο διαγωνιζόμενο που κατείχε ξένη γλώσσα, αλλά θα του έπαιρνες εσύ τη θέση που δεν κατείχες ξένη γλώσσα; Ή δεν ένοιωθες τίποτε και απλώς τον είχες γραμμένο στους όρχεις σου;
Το πέμπτο ερώτημα απευθύνεται στον εαυτό μου: βλέπεις ότι επί 5 μνημονιακά έτη οι κυβερνώντες σε ξεσκίζουν με άγριους φόρους και ανελέητη ύφεση, ενώ δεν γουστάρουν να απολύσουν ούτε έναν από όσους διόρισαν. Βλέπεις ότι σε δουλεύουν και προβάλλουν σθεναρή αντίσταση στην τρόικα που ζητούσε απολύσεις από την πρώτη στιγμή για να περισταλούν οι κρατικές δαπάνες, αλλά τρώει συνέχεια πόρτα. Βλέπεις ότι, για να περιστείλουν τις κρατικές δαπάνες, απέλυσαν μόνον τις καθαρίστριες και περιμένεις ότι θα απολυθούν επίορκοι και πλαστογράφοι; Μα τόσο μαλάκας είσαι;
Κατά τα λοιπά η εν λόγω δικαστική απόφαση χαρακτηρίσθηκε «βόμβα». Θα συμφωνήσω με τον χαρακτηρισμό, αλλά για διαφορετικό λόγο. Όχι επειδή αναχαιτίζονται με αυτήν οι απολύσεις χιλιάδων υπαλλήλων παρανόμως διορισμένων, αλλά επειδή η Δικαιοσύνη έδειξε ότι το αυτονόητο δεν είναι και τόσο αυτονόητο, αφού απαιτεί να καταγράφεται και περιγράφεται το αυτονόητο στις διοικητικές πράξεις για να έχουμε … ασφάλεια δικαίου. Δεν πάμε καθόλου καλά. Μα καθόλου καλά! Μήπως αυτός είναι ο λόγος που ο ΓΑΠ επανεμφανίσθηκε; Για να ολοκληρώσει την επανάσταση του αυτονόητου που είχε κηρύξει το 2009;
Σωτήριος Καλαμίτσης – ανόητος εραστής του αυτονόητου
Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος σε φυλακές τύπου Γ΄
