ΩΣ ΕΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΞΕ Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΑΡΑΦΗΣ
ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟΥ ΤΟΥ ΕΛΑΣ…
Γράφει ο Σεραφείμ Μηχιώτης
Γράφω το κείμενο που ακολουθεί και προσπαθώ να μεταφέρω, με όσο γίνεται μεγαλύτερη πιστότητα, τα λόγια του πατέρα μου Χαρίλαου Θρ.Μηχιώτη, δασκάλου, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, εξορισθέντος επί 5ετία γιά την δραστηριότητά του αυτή, από το μετεμφυλιακό κράτος, απολυθέντος από το Δημόσιο με το περίφημο “Θ΄Ψήφισμα” και δικαιωθέντος αναδρομικώς μετά το 1981 (έφυγε στα 99 του, το Νοέμβριο του 2012).
Ήταν Νοέμβριος του 1944 στην ελεύθερη Λαμία, στην οποία οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ είχαν μπει ελευθερωτές, υπό τον πρωτοκαπετάνιο του Άρη Βελουχιώτη, τον στρατιωτικό αρχηγό Στρατηγό Στέφανο Σαράφη και ομάδα ανταρτών, μαζύ τους και ο πατέρας μου πολιτικός καθοδηγητής στο Σύνταγμα Σπερχειάδας του ΕΛΑΣ, στις 18 Οκτωβρίου 1944.
Ο πατέρας μου περπατούσε στην Πλατεία Λαού της πόλης, μαζύ με συνταγματάρχη φίλο του τακτικού Στρατού, που είχε ενταχθεί στον ΕΛΑΣ, ανταποκριτής, πλέον, του “Ριζοσπάστη” και συζητούσαν αμέριμνοι. Τον πλησιάζει από πίσω γνώριμή του φωνή και του λέγει: “Έλα τώρα μαζύ μου στο Τμήμα Χαρίλαε, θα λογαριασθούμε”. Δηλαδή τον συνέλαβε. Δεν έχει σημασία ότι κράτησε ελάχιστα η σύλληψή του διότι απέδρασε και πήγε στη γενέτειρά του, το Νεοχώρι Τυμφρηστού, γιά να κρυφθεί σε αχυρώνα(…), αλλά τα κίνητρα του διώκτη του, από την Υπάτη.
Διαρκούσης της κατοχής, ο διώκτης του τον είχε επισκεφθεί στην Σπερχειάδα, όπου εκτελούσε και καθήκοντα φρουράρχου, σε σύνδυασμο με τα καθήκοντα του πολιτικού καθοδηγητή του εκεί Συντάγματος του ΕΛΑΣ. Ο λόγος: Να του δώσει την απαιτούμενη άδεια να μεταβεί από τα εδάφη της ελεύθερης Ελλάδας στη γερμανοκρατούμενη Αθήνα(…), πράγμα γιά το οποίο έπρεπε να είναι εξόχως φειδωλός, όπως είχε και σχετικές οδηγίες. Δεν του έδωσε την άδεια ο πατέρας μου, αλλά σε επόμενο χρόνο του την έδωσε.
Η συνέχεια αναφέρθηκε πιο πριν. Η δραματική πορεία προς τα Δεκεμβριανά, που περιέγραψε, στα στερνά του βίου του στο βίβλίο του "ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ: Από την απελευθέρωση 1944, στην τραγωδία του Δεκέμβρη και στη Βάρκιζα" (Εκδ. "ΚΑΣΤΑΛΙΑ") είχε δυστυχώς αρχίσει...
Ο γιός του διώκτη του πατέρα μου, ανεδείχθη εξαίρετος στρατιωτικός. Εξάντλησε όλη τη στρατιωτική ιεραρχία, έφθασε να επιλεγεί ως Αρχηγός ΓΕΣ και Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, την περίοδο 2005-2009, ενώ διοίκησε επίλεκτους σχηματισμούς του Στρατού Ξηράς, που “βλέπουν Τουρκία”,όπως την ΑΣΔΕΝ και προηγουμένως τη νετραλγική ΧΙΙ Μεραρχία, με έδρα την Αλεξανδρούπολη.
Υπήρξαν εξαίρετοι στρατιωτικοί του τακτικού μας Στρατούαπό την επετηρίδα που επολέμησαν κατά του κατακτητή, εντασσόμενοι προς τούτο ιδίως από τις γραμμές του ΕΛΑΣ, με οδηγό τις αρχές του ΕΑΜ; Βεβαίως υπήρξαν και πολλοί, με κορυφαίο βεβαίως τον Στρατηγό Στέφανο Σαράφη, στρατιωτικό αρχηγό του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ και μετέπειτα βουλευτή της ΕΔΑ, δολοφονηθέντα το 1957 από Βρετανό υπαξιωματικό.
Στους τελευταίους είχε προβλεφθεί να αφιερωθεί μέρος της ειδικής εκδήλωσης που πραγματοποίησε το περασμένο Σάββατο ο Δήμος Λαμιέων, «να τιμηθούν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που έλαβαν μέρος στην Αντίσταση κατά τη διάρκεια της κατοχής»...
Περί αυτού ακριβώς και ιδιαιτέρως για το όνομα «Στρατηγός Στέφανος Σαράφης-Στρατιωτικός Αρχηγός του Γενικού Στρατηγείου» του ΕΛΑΣ» δεν ακούσθηκε τίποτε στην εκδήλωση...
Κάνω την παραπάνω αναφορά, προκειμένου να ισχυρισθώ βασίμως, ότι, μολονότι η Εθνική Αντίσταση έχει αναγνωρισθεί από το 1982 από τη Δημοκρατική μας Πολιτεία και οι διωχθέντες αγωνιστές της έχουν δικαιωθεί και αποκατασταθεί και σε μεγάλο βαθμό η εθνική συμφιλίωση έχει επέλθει, κάποιες παραφωνίες έρχονται να τραυματίσουν την απαραίτητη, ειδικώς γιά εμάς του Έλληνες, αναγκαία εθνική ενότητα.
Το ΚΚΕ π.χ. αρνείται να συμμετέχει σε κοινό εορτασμό, γιά την επέτειο της θεωρούμενης ως κορυφαίας αντιστασιακής πράξης κατά των κατακτητών, αυτής της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου, από τις συνεργαζόμενες αντιστασιακές οργανώσεις, σε συνεργασίας με βρετανούς σαμποτέρ. Επιμένει και διοργανώνει με συνέπεια τη δική του «κόκκινη εκδήλωση».
Στην λογική του ΚΚΕ, ήλθε να προστεθεί από εφέτος και ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ Φθιώτιδας, του οποίου η ΝΕ αρνήθηκε να μετάσχει στις εκδηλώσεις του Δήμου Λαμιέων, γιά τη διπλή γιορτή του προστάτη της πόλης της Λαμίας Αγίου Λουκά και της απελευθέρωσης της πόλης από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής, από τον ΕΛΑΣ, στις 17-18/10. Αιτία, γελοία και διχαστική, την οποία προέβαλαν, ότι, με την ύπαρξη και θρησκευτικής διάστασης στις εκδηλώσεις, η απελευθέρωση της πόλης θα ενεφανίζετο ότι προήλθε...θεία χάρητι και θα αδικείτο η πρωτογενής προσφορά του ΕΛΑΣ.
Εξ αυτού του λόγου προτίμησαν χωριστή «εκδήλωση τιμής» μπροστά στο άγαλμα του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη, στην Πλατεία Λαού της Λαμίας, όπου οι παρευρεθέντες ήσαν απελπιστικώς ολίγοι, πλην όμως, εχρησιμοποίησαν την παρουσία τους γιά δηλώσεις μεταφοράς του νοήματος της επετείου στο σήμερα, «γιά τον αντιμνημονιακό αγώνα».
Στη διχαστική αυτή λογική απομονωτισμού του ΣΥΡΙΖΑ, αντέδρασαν,όπως ήτο εύλογο η ΝΟ ΝΔ Φθιώτιδας και οι 3 βουλευτές ΝΔ Φθιώτιδας, σημειώνοντας ιδιαιτέρως την χρονική σύμπτωση της σχετικής επιλογής της ΝΕ Φθιώτιδας τιυ ΣΥΡΙΖΑ με τα «θρησκευτικά ανοίγματα» του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, περιλαμβανομένων των επισκέψεων του σε Μονές του Αγίου Όρους και της ακροάσεως από τον Πάπα. Επίσης τοποθετήθηκε και ο τοπικός Μητροπολίτης.
Ως προς το ΠΑΣΟΚ, επί των ημερών του οποίου αναγνωρίσθηκε η Εθνική Αντίσταση και αποκατεστάθησαν οι αγωνιστές, πρωτοβουλία-τομή γιά την εθνική ενότητα και την καταγραφή πλήρως των ιστορικών γεγονότων αυτής τηε περιόδου, περίπου απουσίασε.
Τέλος έγινε και η τρίτη-χωριστή τελικώς-εκδήλωση του Δήμου Λαμιέων, με έντονο το άρωμα των ΑΝ.ΕΛ.,αν κρίνουμε από τη συμπερίληψη ως ομιλητή του ευρωβουλευτή των ΑΝ.ΕΛ. και πρώην υποψηφίου νομάρχη με τη σημαία του ΠΑΣΟΚ Νότη Μαριά, έστω κι αν το θέμα της ομιλίας αφορούσε το μείζον θέμα των Γερμανικών αποζημιώσεων.
Προφανώς η επιλεγείσα απουσία εκπροσώπησης από το ΣΥΡΙΖΑ(τουλάχιστον) έδωσε την ευκαιρία για μία εκδήλωση τυπικώς σωστή και αναγκαία, πλην όμως «τσιγγούνικη» γιά ένα θέμα,όπως η Εθνική Αντίσταση, με κύρια αντιστασιακή οργάνωση το ΕΑΜ και το στρατιωτικό του σκέλος τον ΕΛΑΣ, με συμμετοχή στην δράση του κατά των κατακτητών και μονίμων στρατιωτικών, με στόχο την απελευθέρωση της Πατρίδας από τον κατακτητή.
Κατά πόσον βεβαίως, πολιτικοί χώροι όπως οι ΑΝ.ΕΛ. , με πολιτική συμπεριφορά όπως η προηγούμενη απέναντι σε μείζονα ιστορικά γεγονότα του τόπου, μπορούν να αποτελέσουν πολιτικό σύμμαχο σε «κυβέρνηση της Αριστεράς» με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ, αυτό εναπόκειται στους Έλληνες πολίτες να το κρίνουν και να το αξιολογήσουν αναλόγως δι’ αμφοτέρους!
Από την άποψη αυτή, στένεψε η εκδήλωση του περασμένου Σαββάτου στο Δημοτικό Θέατρο Λαμίας και αδικήθηκε η απελευθερωτική δράση του ΕΛΑΣ, με την αποσιώπηση του ονόματος του Στρατηγού Στέφανου Σαράφη, επικεφαλής του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ.
Με τέτοιες πρακτικές αδικείται η ιστορία, αποσιωπάται ή μειώνεται η συμβολή των πρωταγωνιστών της και δεν υπηρετείται η τόσο αναγκαία γιά τον τόπο υπεράσπιση της Πατρίδας από τους σύμπαντες Έλληνες του συνταγματικού-δημοκρατικού τόξου.
Η καταγραφή της ιστορίας, με όσο γίνεται αντικειμενικότερο τρόπο, αποτελεί πολύτιμη συμβολή στην αυτογνωσία των Ελλήνων πολιτών, ανεξαρτήτως των ιδιαίτερων πολιτικών και κομματικών καθενός εξ ημών.
Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης