Μεγάλη αναταραχή έχει προκαλέσει η δημοσιοποίηση της διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης, για δάνειο ύψους 13,2 εκατομμυρίων που φέρεται να εκταμίευσε τον Μάιο του 2011 ο Χασδάι Καπόν από την Proton Bank, στης οποίας το διοικητικό συμβούλιο συμμετείχε μέχρι το 2007. Λίγους...
μήνες δηλαδή προτού η τράπεζα τεθεί υπό εκκαθάριση και ξεκινήσουν οι έρευνες οι οποίες εν τέλει οδήγησαν τον ιδιοκτήτη της, Λαυρέντη Λαυρεντιάδη για 18 μήνες στην φυλακή.
Όπως λέει η κοινή λογική, και οι αυτονόητοι κώδικες ηθικής και πολιτικής δεοντολογίας, ο αντιδήμαρχος οικονομικών θα έπρεπε να υποβάλει την παραίτησή του, τουλάχιστον μέχρι να διαλευκανθεί η υπόθεση που απασχολεί τις τελευταίες ημέρες τον τύπο της πόλης, και ολάκερης της χώρας. Εκείνος, βέβαια, αρκείται να χρησιμοποιεί το γραφείο τύπου του Δήμου, για να βγάζει ανακοινώσεις που υποστηρίζουν την αθωότητά του.
Όπως και να το κάνουμε, κανείς «κοινός θνητός» δεν παίρνει δάνειο 13,2 εκατομμύρια σε μία ημέρα –και βέβαια υπάρχει ζήτημα όταν αυτός ο συγκεκριμένος τυγχάνει πρώην μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ίδιας τράπεζας και… αντιδήμαρχος στον Δήμο Θεσσαλονίκης. Για τον κόσμο των τραπεζικών μεγαλοστελεχών, όμως, αυτά αποτελούν καθημερινότητα. Και για την νομιμότητα αυτών των ούτως ή άλλως «επισφαλών» πρακτικών θα αποφανθεί η έρευνα.
Εμείς, δεν μπορούμε παρά να σχολιάσουμε πολιτικά την εμπλοκή του στην όλη υπόθεση της Proton, ο ουρανός της οποίας σίγουρα δεν είναι καθαρός: Ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης αποφυλακίστηκε πρόσφατα με περιοριστικούς όρους, έχοντας εκτίσει 18 μήνες προσωρινής κράτησης για τα επισφαλή δάνεια της Proton Bank. Ανήκει στην τυπική κατηγορία των «νέων τζακιών», και το άστρο του έλαμψε, μαζί με άλλα, υπό την αμέριστη συμπαράσταση και βοήθεια του εκσυγχρονιστικού καθεστώτος που κυβερνούσε την χώρα, ανεξάρτητα από το ποιος ήταν στην εξουσία, καθ όλη την διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας. Εξ ου και η εμπλοκή του αξιαγάπητου της σημερινής διοίκησης Ευάγγελου Βενιζέλου, στην υπόθεση ,με εκείνη την «ανακούφιση» μεγέθους 100εκ.€ που υπέγραψε ως υπουργός οικονομικών λίγο πριν τεθεί η τράπεζα σε εκκαθάριση.
Αυτός ήταν ο κατ’ εξοχήν τρόπος με το οποίο το τρίγωνο των εκσυγχρονιστικών (φιλελεύθερων, δεξιών ή κεντροαριστερών, αδιάφορο) πολιτικών ελίτ, τραπεζικών και εργολάβων κυβερνούσαν τις τύχες μιας ολόκληρης χώρας επί μια δεκαετία –μέχρι να την τσακίσουν στα βράχια του Καστελόριζου, το 2010.
Ο Γιάννης Μπουτάρης δήλωσε πριν από μερικές μέρες: «Είμαι πιο ΠΑΣΟΚ από τους πασόκους». Είναι αλήθεια ότι η Πρωτοβουλία του, ανήκει σε αυτήν την συνομοταξία των εκσυγχρονιστών. Υπ’ αυτή την έννοια, οι εξελίξεις για την δραστηριότητα του Χασδάι Καπόν δεν είναι κάτι το νέο, ούτε προξενούν έκπληξη στην συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών: Όλοι ξέρουν, ότι αυτός είναι ο κόσμος των κυβερνώντων σε αυτήν την χώρα, αυτές είναι οι σχέσεις τους με τις οικονομικές ελίτ, έτσι λειτουργούν.
Με αυτά τα υλικά είναι χτισμένο και το «σαξές στόρυ» της διοίκησης Μπουτάρη. Ας πάψουμε να πέφτουμε από τα σύννεφα, λοιπόν, κι ας αναλογιστούμε όλοι μας, ο καθένας από την πλευρά του, το πώς θα βάλουμε ένα λιθαράκι για να «σηκώσουμε έναν άλλον πύργο ατίθασο απέναντί τους».