Φωτογραφικό κέντημα αντιπροσώπων του Έθνους Νο2

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Δεν είχα τί να γράψω. Τίποτε δεν κατέβαζε η γκλάβα μου. Όλα γύρω ήσυχα, πνιγμένα στην ομαλότητα της κανονικότητας της αρπαχτής, της κωλοτούμπας, της ανυπόκριτης υποκρισίας, της ακατάσχετης αρλουμπολογίας και της ανεύρεσης στην Αμφίπολη «σκελετού νεκρού», λες και...

θα μπορούσε κανείς να βρει σκελετό ζωντανού. Και ξάφνου σκάει στον υπολογιστή μου μήνυμα φίλου που μου επισημαίνει τον ν. 4470/1965. Τον αναπαράγω από την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως του τότε Βασιλείου της Ελλάδος.

Μέχρι εδώ όλα καλά. Συνηθισμένα, παραδοσιακά, βολευτικά. Όσοι προσέφεραν στην πατρίδα πρέπει να αναπαύονται εν ειρήνη και βέβαιοι ότι ο μόχθος τους θα ανταμειφθεί υλικώς από τον ελληνικό λαό, ώστε να μη δεινοπαθήσουν η χήρα και τα ορφανά.

Έλα, όμως, που υπάρχει και το άρθρο 10§2 του ν.δ. 99/1974 που ορίζει ότι «Η δια του ν. 4470/1965 απονεμηθείσα σύνταξις ορίζεται από 1ης Οκτωβρίου 1974 ίση προς την εκάστοτε σύνταξιν Βουλευτού έχοντος δεκαπενταετή βουλευτείαν ..».

Αναπήδησα στο κάθισμα. Ανοίγω τον Μπαμπινιώτη και δεν βρίσκω τίποτε. Πάω στον Δημητράκο του 1964 και βρίσκω τη λέξη «βουλευτεία». Τρέχω στον Σταματάκο του 1999 και δεν βρίσκω τίποτε. Άρα, η λέξη είναι νεοελληνική π.Μ. [προ Μπαμπινιώτη] και γράφεται με «ει», όπως η θητεία, η δεσποτεία, η αγυρτεία και η αλητεία.

Το ν.δ. υπογράφει την 08.10.1974 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης. Συμπεράσματα:

α] αφού η αποκατασταθείσα Δημοκρατία λειτουργεί μια χαρά χωρίς Βουλή και με Πρόεδρο ορισμένο από τη χούντα που υπογράφει ό,τι του πουν, γιατί δεν βάζουμε στο Προεδρικό Μέγαρο μία μαϊμού;

β] η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή είχε πολλή δουλειά να κάνει για να αποκαταστήσει τη Δημοκρατία στη χώρα, αλλά όχι τόσο πολλή, ώστε να μην ασχοληθεί με τον καθορισμό των συντάξεων των βουλευτών και των Προέδρων και Αντιπροέδρων κυβερνήσεων που έτυχαν της δεδηλωμένης, και φυσικά να μην ξεχάσει να αυξήσει τη σύνταξη της χήρας και της θυγατέρας του Λουκή Ακρίτα!

γ] όπου τα παράξενα και εξοργιστικά και ο Μητσοτάκης.

Μετά επανήλθα στην καθημερινότητα. Η τρόικα, λέει, δεν έρχεται στην Αθήνα, αν δεν πάρει η κυβέρνηση πίσω τις 100 δόσεις για την πληρωμή φόρων. Κι’ η κυβέρνηση άρχισε να τις παίρνει πίσω. Δεν έχει σημασία που οι βουλευτές έχουν ψηφίσει ένα νόμο που μιλάει για 100 δόσεις. Οι βουλευτές είναι εκεί για να ψηφίσουν νέα διάταξη που θα παίρνει πίσω αυτήν που ψήφισαν πριν από μερικές εβδομάδες. Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά. Το ότι εγώ είχα πιστέψει ότι μετά τη συνάντηση εις Παρισίους, δεν θα ξαναερχόταν η τρόικα στην Ελλάδα, είναι δικό μου σφάλμα. Δεν γνωρίζω τόσο καλά ελληνικά, ώστε να αντιλαμβάνομαι τί μου λέει η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της. Απόδειξη τούτου αποτελεί το γεγονός ότι αγνοούσα τα λέξη βολευτεία.

Σωτήριος Καλαμίτσης

Επιστήθιος φίλος του γιατρού Γωγούση, σφόδρα δε πιθανόν και ομόκελλος