Παράνομος πλουτισμός σοσιαλιστών ηγετών

ΟΙ ΓΕΦΥΡΕΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΑΠ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΕΔ

Β.Α. ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Γράφει ο Σεραφείμ Μηχιώτης

Με αφορμή χθεσινή επιφυλλίδα του Β.Α. Κόκκινου, από την εφημερίδα «ΕΣΤΙΑ", η οποία τιτλοφορείται "Παράνομος πλουτισμός σοσιαλιστών ηγετών" και η οποία αναφέρεται και στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, εν σχέσει με την αποκληθείσα "αγορά του αιώνα" και ιδιαιτέρως το τμήμα αυτής που αφορά την προμήθεια των γαλλικής κατασκευής μαχητικών αεροσκαφών "Μirage-2000", είναι γεγονός ότι ο υπογράφων, ως πρόεδρος του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου το 1989-1990, στερήθηκε τη χαρά να δικάσει τον εκλιπόντα πρώην πρωθυπουργό (και) γιά παράνομο πλουτισμό γιά την αγορά τους, σε μία όλως εχθρική συγκυρία γιά το ΠΑΣΟΚ, όπως το "βρώμικο ΄89" (τα εισαγωγικά δεν λειτουργούν αναιρετικώς εν προκειμένω, ως προς την έννοια του επιθέτου), για το οποίο η μετέπειτα πορεία του τόπου εξόχως διδακτική.

Όπως αναφέρει σχετικώς ο Β.Α. Κόκκινος: «Βεβαίως οι Έλληνες σοσιαλιστές προηγήθησαν με την καταιγίδα των σκανδάλων του Ανδρέα Παπανδρέου… Ο Ανδρέας με την "αγορά του αιώνος" 40 Μιράζ χωρίς τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό σε τιμή τριπλάσια εκείνης με την οποίαν η κατασκευάστρια εταιρεία επώλησε τα αυτά αεροπλάνα με πλήρη ηλεκτρονικό εξοπλισμό σε δύο χώρες της Ευρώπης….έχει τα πρωτεία στη φαυλότητα»

Πώς έγινε, όμως, να στερηθεί αυτή τη χαρά ο τότε πρόεδρος του ΑΕΔ; Τούτο συνέβη διότι ο τότε ΣΥΝ δεν συναίνεσε τελικώς με τη ΝΔ, με την οποία συγκυβερνούσε τότε, γιά την παραπομπή του πρώην πρωθυπουργού Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, καθώς δεν πείσθηκε από τους "κατηγόρους" της ΝΔ, ότι υπήρχαν ενοχοποιητικά στοιχεία επί του θέματος, με βάση τις υπογεγραμμένες συμβάσεις, θέμα γιά το οποίο ο ιστορικός του μέλλοντος θα μπορέσει να είναι πιό αναλυτικό). Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν, πάντως, πώς και απο ποιόν αντίγραφο της επίμαχης συμβάσεως περιήλθε εις γνώσιν εκλιπόντος στελέχους του ΣΥΝ-υπουργού στην Κυβέρνηση Τζαννετάκη, την ΠΑΡΑΜΟΝΗ της σχετικής ψηφοφορίας στη ΒτΕ και συνεπώς δεν πέρασε η πρόταση της ΝΔ. Βεβαίως στοχοποιήθησαν ανώτατα στελέχη της ΠΑ, αρχής γενομένης από τον τότε Αρχηγό ΓΕΑ αείμνηστο Πτέραρχο Νίκο Στάπα, γιά τους οποίους εξεδόθη κατόπιν απαλλακτικό βούλευμα.

Σήμερα ο αρθρογράφος-επίτιμος πρόεδρος του ΑΠ επανέρχεται στο θέμα, εναντίον του εκλιπόντος Ανδρέα Γ. Παπανδρέου, γιά λόγους που εκείνος γνωρίζει και οι οποίοι, όταν το θέμα ευρίσκετο προ αποφάσεων γιά την παραπομπή του ή μη στο ΑΕΔ, δεν εκρίθησαν πειστικοί γιά την παραπομπή του.Τώρα είναι αντικειμενικώς αδύνατο να τον δικάσει!

Αποσκοπεί κάπου ο Β.Α. Κόκκινος;

Πάντως, εξ όσων γράφει, εμφανίζεται να αγνοεί ουσιώδη από τη σύμβαση αγοράς των αεροσκαφών "Μ-2000", ακόμη και ποιές χώρες τα έχουν προμηθευθεί. Κυρίως δε εμφανίζεται μη γνώστης του κυριοτέρου, ότι η επιλογή δύο τύπων αεροσκαφών από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ-40 Αμερικανικής κατασκευής μαχητικά αεροσκάφη "F-16" και 40 Γαλλικής κατασκευής "Μ-2000"- καίτοι ήτο πρωτίστως πολιτική, υπηρέτησε και συνεχίζει να υπηρετεί εξ ίσου τις επιχειρησιακές απαιτήσεις της Πολεμικής Αεροπορίας, σε σχέση με την αντιμετώπιση της απειλής εξ Ανατολών στους ουρανούς του Αιγαίου.

Πλέον αυτού, ο επίτιμος πρόεδρος του ΑΠ, μπορεί να καταστεί σοφότερος, αν ζητήσει να πληροφορηθεί γιά τις συγκριτικές επιχειρησιακές δυνατότητες των δύο αυτών αεροσκαφών-υπό δυσμενέστατες καιρικές συνθήκες-τη νύκτα των Ιμιων....

Να σημειωθεί τέλος, ότι, εν συνεχεία της αγοράς των αεροσκαφών "Μ-2000" από την Ελλάδα, η Γαλλική πλευρά ουδέποτε τα επρότεινε προς πώληση στην Τουρκική πλευρά, όπως και το αεροσκάφος τέταρτης γενιάς «Rafale»

Πέραν αυτού, ο εκσυγχρονισμός μέρους των υπαρχόντων αεροσκαφών "Μ-2000" της ΠΑ στην έκδοση"-5" και η αγορά νέων αεροσκαφών "Μ-2000-5", σε συνδυασμό με τα υπάρχοντα εξ ίσου υπερσύγχρονα αεροσκάφη "F-16 Block 52+", συνιστούν αμφότερα ισχυρότατη δύναμη αποτροπής της Ελλάδος, αιχμή της αιχμής του δόρατος σήμερα της ΠΑ, σε μία εποχή που η τουρκική πολιτική εμφανίζεται απρόβλεπτη, βεβαίως και επιθετική, γεγονός που απαιτεί τη βέλτιστη δυνατή επιχειρησιακή δυνατότητα των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, σε επίπεδο Προσωπικού,όπως εξ ίσου και των μέσων που αυτό χειρίζεται ή υποστηρίζει.

Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης