Ένας αδιόρθωτος καζινόβιος.
Δεν υπάρχει καζίνο στα Βαλκάνια που να μην έχω πάει. Τελευταία παίζω στο
ΓΕΥΓΕΛΗ. (Στη Δοιράνη στο εκεί Καζίνο απλά μου ήρθε σαν περιβάλλον πιο ζεστό και γι αυτό θα πάω μετά τις γιορτές. Εκεί θα πάω σαν …παλαιοημερολογίτης)
Σε ένα από τα τρία στη Γευγελή λοιπόν, όπου είναι σχεδόν κάθε μέρα γεμάτα με Έλληνες που …πεινάνε, εκεί λοιπόν το φαγητό και το ποτό είναι τζάμπα!
Εντελώς τζάμπα.
Δεν είναι για παράδειγμα τζάμπα, αλλά να παίξεις υποχρεωτικά και πέντε ευρώ όπως στο Απολλόνια ή στο Φλαμίνγκο. Τζάμπα τζάμπα.
Εκεί λοιπόν γνώρισα δυο τύπους από τη Θεσσαλονίκη που έρχονται με τα λεωφορεία του καζίνο κάθε μέρα σχεδόν μόνο και μόνο για να φάνε και να πιούνε τζάμπα!
Έχει τέσσερα δρομολόγια από Θεσσαλονίκη! Και άμα κάτσει και κανένα ιβεντάκι καλό το ΣΚ, ακούνε και τον Πανταζή ή την Άτζελα με την Ηλιάδη την Αγγελικούλα!
Τζάμπα σε λέω. Κούτρα, πως το λένε!
Τρως, πίνεις και ακούς και τις πενιές σου τζαμπαντάν!
Καλά Χριστούγεννα αδέλφια…με συσσίτιο μεν, αλλά στη χλίδα!
Και η φτώχεια, θέλει στυλ! (λέμε τώρα)
Και καλή χρονιά!
(Και καλά κέρδη για μένα ε;)
ΕΠΤΑ ΚΟΚΚΙΝΟ
