Λιγότερο από δύο εικοσιτετράωρα πριν από την τρίτη και καθοριστική κάλπη για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς, εξετάζει τις...τελευταίες του κινήσεις.
Η σκληρή γραμμή που εξαρχής επέλεξε προτάσσοντας το ευθύ δίλημμα «Δήμας ή κάλπες» το οποίο ενέχει πολλά στοιχεία εκβιασμού, δεν μπορεί να μεταποιηθεί σε κάτι ηπιότερο, όπως παραδέχονται κύκλοι της ΝΔ, χωρίς να προηγηθεί μια θεαματική αναδίπλωση. Η πίεση που ασκείται στο Μαξίμου από ευρωπαϊκούς και εγχώριους οικονομικούς κύκλους είναι ισχυρή προκειμένου να αναλάβει μια πρωτοβουλία μέχρι την προσεχή Κυριακή, η οποία θα διευκολύνει την εκλογή, ή τουλάχιστον, όπως σημειώνουν –με ευανάγνωστη ιδιοτέλεια-στελέχη της ΝΔ, θα του επιτρέψει να υποστηρίξει βάσιμα, ότι η αξιωματική αντιπολίτευση σύρει τη χώρα σε ανεπιθύμητες για την πλειοψηφία των πολιτών βουλευτικές κάλπες. Είναι επόμενο ότι στο πρωθυπουργικό γραφείο, έχουν υποβληθεί πολύ συγκεκριμένες εισηγήσεις για την διαχείριση του προεδρικού γρίφου που προκαλεί στη χώρα συνθήκες πολιτικής ασφυξίας, ενώ την ίδια ώρα το βλέμμα της Εσπερίας και των αγορών, στρέφεται με αγωνία στην Ελλάδα, προσπαθώντας να διαγνώσει τα μελλούμενα.
Τα βασικά σενάρια
Ο κ. Σαμαράς, στο κυριακάτικο διάγγελμά του, έχει την δυνατότητα να επιμείνει στη θέση του και να αυξήσει την πίεση στην πλευρά των ανεξάρτητων, προσδοκώντας ταυτόχρονα, σε συνθήκες πολιτικής νοσηρότητας, στην σαλαμοποίηση των Κοινοβουλευτικών Ομάδων της ΔΗΜ.ΑΡ και των ΑΝ.ΕΛΛ, οι οποίες πάντως εμφανίζουν σημάδια αποσύνθεσης. Το πιθανότερο αποτέλεσμα σε αυτήν την περίπτωση θα είναι η διάλυση της Βουλής και η προκήρυξη εκλογών, όπου κατά τον ΣΥΡΙΖΑ ο πρόεδρος της ΝΔ θα επιδιώξει μια διαχειρίσιμη ήττα και τον έλεγχο του κόμματος την επόμενη ημέρα. Στον αντίποδα, υπάρχει ένα ακραίο σενάριο το οποίο ο κ. Σαμαράς δεν θέλει να σκέφτεται, σύμφωνα με το οποίο στο κυριακάτικο διάγγελμά του, θα προτείνει ένα πρόσωπο προερχόμενο από την Κεντροαριστερά, αποδεχόμενος την πρόταση για συγκρότηση κυβέρνησης ειδικού σκοπού η οποία θα ολοκληρώσει την διαπραγμάτευση για τη συμφωνία προληπτικής γραμμής στήριξης και θα οδηγήσει συντεταγμένα σε κάλπες, χωρίς την δική του παρουσία στο τιμόνι.
Στο μεταξύ διάστημα αυτών των άκρων, περιλαμβάνεται η εναλλακτική πρόταση κύκλων της ΝΔ, να ανακοινώσει ο ίδιος την επίσπευση των εκλογών, υπό την προϋπόθεση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα στέρξει στην εκλογή του Σ. Δήμα στην Προεδρία, προκειμένου, σε μια κρίσιμη για τη χώρα συγκυρία, να διαμορφωθεί ένα ανεκτό επίπεδο εθνικής συναίνεσης. Θα είχε ενδιαφέρον στην περίπτωση αυτή η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αυτή την ώρα, επισήμως τουλάχιστον, δεν θέλει τίποτε λιγότερο από κάλπες. Και όπως ακούγεται στην πολιτική αγορά, ορισμένοι εισηγούνται στον πρόεδρο της ΝΔ να ζητήσει από τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια την διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εκλογών, επικαλούμενος (υπαρκτούς) κατά το Σύνταγμα, λόγους εθνικού ζητήματος. Πρόκειται όμως για ακραία πολιτική επιλογή, καθώς στην περίπτωση αυτή θα ναρκοθετήσει το πεδίο όπου θα κινηθεί ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα χρειαστεί να εκλέξει τον Πρόεδρο με 180 ψήφους και όχι με 151, αφού η διαδικασία θα μείνει ημιτελής.
Η σκληρή γραμμή που εξαρχής επέλεξε προτάσσοντας το ευθύ δίλημμα «Δήμας ή κάλπες» το οποίο ενέχει πολλά στοιχεία εκβιασμού, δεν μπορεί να μεταποιηθεί σε κάτι ηπιότερο, όπως παραδέχονται κύκλοι της ΝΔ, χωρίς να προηγηθεί μια θεαματική αναδίπλωση. Η πίεση που ασκείται στο Μαξίμου από ευρωπαϊκούς και εγχώριους οικονομικούς κύκλους είναι ισχυρή προκειμένου να αναλάβει μια πρωτοβουλία μέχρι την προσεχή Κυριακή, η οποία θα διευκολύνει την εκλογή, ή τουλάχιστον, όπως σημειώνουν –με ευανάγνωστη ιδιοτέλεια-στελέχη της ΝΔ, θα του επιτρέψει να υποστηρίξει βάσιμα, ότι η αξιωματική αντιπολίτευση σύρει τη χώρα σε ανεπιθύμητες για την πλειοψηφία των πολιτών βουλευτικές κάλπες. Είναι επόμενο ότι στο πρωθυπουργικό γραφείο, έχουν υποβληθεί πολύ συγκεκριμένες εισηγήσεις για την διαχείριση του προεδρικού γρίφου που προκαλεί στη χώρα συνθήκες πολιτικής ασφυξίας, ενώ την ίδια ώρα το βλέμμα της Εσπερίας και των αγορών, στρέφεται με αγωνία στην Ελλάδα, προσπαθώντας να διαγνώσει τα μελλούμενα.
Τα βασικά σενάρια
Ο κ. Σαμαράς, στο κυριακάτικο διάγγελμά του, έχει την δυνατότητα να επιμείνει στη θέση του και να αυξήσει την πίεση στην πλευρά των ανεξάρτητων, προσδοκώντας ταυτόχρονα, σε συνθήκες πολιτικής νοσηρότητας, στην σαλαμοποίηση των Κοινοβουλευτικών Ομάδων της ΔΗΜ.ΑΡ και των ΑΝ.ΕΛΛ, οι οποίες πάντως εμφανίζουν σημάδια αποσύνθεσης. Το πιθανότερο αποτέλεσμα σε αυτήν την περίπτωση θα είναι η διάλυση της Βουλής και η προκήρυξη εκλογών, όπου κατά τον ΣΥΡΙΖΑ ο πρόεδρος της ΝΔ θα επιδιώξει μια διαχειρίσιμη ήττα και τον έλεγχο του κόμματος την επόμενη ημέρα. Στον αντίποδα, υπάρχει ένα ακραίο σενάριο το οποίο ο κ. Σαμαράς δεν θέλει να σκέφτεται, σύμφωνα με το οποίο στο κυριακάτικο διάγγελμά του, θα προτείνει ένα πρόσωπο προερχόμενο από την Κεντροαριστερά, αποδεχόμενος την πρόταση για συγκρότηση κυβέρνησης ειδικού σκοπού η οποία θα ολοκληρώσει την διαπραγμάτευση για τη συμφωνία προληπτικής γραμμής στήριξης και θα οδηγήσει συντεταγμένα σε κάλπες, χωρίς την δική του παρουσία στο τιμόνι.
Στο μεταξύ διάστημα αυτών των άκρων, περιλαμβάνεται η εναλλακτική πρόταση κύκλων της ΝΔ, να ανακοινώσει ο ίδιος την επίσπευση των εκλογών, υπό την προϋπόθεση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα στέρξει στην εκλογή του Σ. Δήμα στην Προεδρία, προκειμένου, σε μια κρίσιμη για τη χώρα συγκυρία, να διαμορφωθεί ένα ανεκτό επίπεδο εθνικής συναίνεσης. Θα είχε ενδιαφέρον στην περίπτωση αυτή η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αυτή την ώρα, επισήμως τουλάχιστον, δεν θέλει τίποτε λιγότερο από κάλπες. Και όπως ακούγεται στην πολιτική αγορά, ορισμένοι εισηγούνται στον πρόεδρο της ΝΔ να ζητήσει από τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια την διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εκλογών, επικαλούμενος (υπαρκτούς) κατά το Σύνταγμα, λόγους εθνικού ζητήματος. Πρόκειται όμως για ακραία πολιτική επιλογή, καθώς στην περίπτωση αυτή θα ναρκοθετήσει το πεδίο όπου θα κινηθεί ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα χρειαστεί να εκλέξει τον Πρόεδρο με 180 ψήφους και όχι με 151, αφού η διαδικασία θα μείνει ημιτελής.