Του Θάνου Τριανταφύλλου
μαζικής ενημέρωσης της Τουρκίας-, ενώ χαρακτηριστικό είναι πως δεν υπάρχουν τα λεγόμενα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, μέσα από τα οποία θα προέκυπταν, μια σειρά από διμερείς συμφωνίες.
Όσο και αν φαίνεται υπερβολικό, Τουρκία και Ελλάδα παραμένουν σε ένα καθεστώς «ελεγχόμενων προβλημάτων». Προβλήματα και άλυτα μεν, ελεγχόμενα δε. Διότι με όλες τις άλλες χώρες στην ευρύτερη γειτονιά της , η Τουρκία και προβλήματα έχει και δε μπορεί να τα ελέγξει.
Είναι τόσο πολλά και διάσπαρτα τα ανοικτά μέτωπα της Τουρκίας, που το μόνο που δεν θα ήθελε, είναι να ανοίξει άλλο ένα.
Αναλυτές από την Τουρκία υποστηρίζουν πως η Ελλάδα είναι αυτή τη στιγμή, ίσως ο πιο σταθερός συνομιλητής της χώρας, όχι μόνο στην Νοτιοανατολική Ευρώπη αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως ο Πρωθυπουργός, θα αγνοήσει τις παραβιάσεις των τουρκικών πλοίων στην Κυπριακή ΑΟΖ.
Κάθε άλλο.
Προφανώς υψηλά στην ατζέντα θα βρεθεί και η πρόσφατη προ-συμφωνία της γείτονος με την Ρωσία του Πούτιν, για τα ενεργειακά ζητήματα, που έχουν ευρύτερο γεωπολιτικό ενδιαφέρον.
Ακριβώς λόγω αυτής της κατάστασης, μεγαλύτερη αξία έχει η παρουσία 70 και πέον Τούρκων επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στους κλάδους τουρισμού, κατασκευών και ναυτιλίας.
Το δόγμα που έχει χαρακτηρίσει τον Καθηγητή και Πρωθυπουργό της Τουρκίας κ. Αχμέτ Νταβούτογλου, κωδικοποιούταν ως «μηδενικά προβλήματα για τους γείτονες».
Τώρα ο στόχος είναι τα «ελεγχόμενα προβλήματα με τους γείτονες».
Στόχος του δόγματος ήταν να καταστεί η Τουρκία, ηγεμονική περιφερειακή δύναμη στο χώρο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Ο στόχος αυτός ήταν αποτέλεσμα της οικονομικής ανάδυσης της Τουρκίας, έπειτα από 18 προγράμματα σκληρού Μνημονίου.
Είναι αλήθεια πως πριν από δέκα χρόνια, η Τουρκία αντιμετώπιζε μία από τις χειρότερες οικονομικές κρίσεις στην ιστορία της. Σήμερα η Τουρκία είναι η 15η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, με δείκτες οικονομικής ανάπτυξης ζηλευτούς σε ανεπτυγμένο και αναπτυσσόμενο κόσμο.
Η οικονομική επιτυχία αποτέλεσε και τη βάση για την ανάπτυξη και μιας νέας, πιο φιλόδοξης εξωτερικής πολιτικής. Ο Ahmet Davutoglu, ήδη από την έδρα του Καθηγητή διατύπωσε προτάσεις για μία πολυσχιδή τουρκική εξωτερική πολιτική και την ανάδειξη της Τουρκίας σε μείζονα στρατηγικό παράγοντα σε περιφερειακό επίπεδο.
Στρατηγική που αποτύπωσε στο βιβλίο του «Το Στρατηγικό Βάθος της Τουρκίας».
Αναμφίβολα ο μέντορας του δόγματος εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας δεν είναι εκείνος ο Καθηγητής που μελετά απλά και μόνο τα θεωρητικά μοντέλα των διεθνών σχέσεων. Κι αν οι πρώτες σελίδες του best seller του για το «Στρατηγικό Βάθος» μάλλον έχουν σβηστεί κάπου στην κρυφή γοητεία του «Νεοθωμανισμού», για τους περισσότερους αναλυτές η διατήρηση μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες και η ταυτόχρονη επιβολή του ηγεμονικού ρόλου της, μόνο ως ουτοπία μπορεί να εκληφθεί.
Είναι σαφές πως η Τουρκία βρίσκεται ακόμα στην αναζήτηση του περιφερειακού της ρόλου, ενώ η ιστορική της αφήγηση, περνάει μέσα από μία ημι-μόνιμη εσωτερική κρίση.
www.newmoney.gr
