ΣΟΚ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΣΕΡΡΩΝ....ΠΑΕΙ ΣΥΝΝΕΦΟ ΤΟ ΦΑΚΕΛΛΩΜΑ???

Πάρτε μια original γεύση ""περηφάνιας , αξιοπρέπειας και μεθόδων ""των κυβερνώντων κομματικών στελεχών!!!
Εκπληκτική η αποκάλυψη της κρυφής επιστολής μεγαλοστελέχους  του ΣΥΡΙΖΑ Σερρών από την εφημερίδα ΣΕΡΡΑΙΚΟ ΘΑΡΡΟΣ"" και τον δημοσιογράφο Δημήτρη Νάτσιο.
Σύντροφοι διαβάστε ελεύθερα  και απαντήστε με το χέρι στην καρδιά .. αυτήν την Ελλάδα
οραματιζόμαστε???
Από το sertharros.gr

Επικοινωνούν με κρυφές επιστολές

• Κρυφή επιστολή του Αθανάσιου Μποϊκου που αναδεικνύει τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν στον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ

Tου Δημητρίου Γ. Νάτσιου

Με κρυφή του επιστολή (την οποία δημοσιεύει κατά αποκλειστικότητα το «Σ.Θ.») το μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ Σερρών Αθανάσιος Μποϊκος περιγράφει το βαθύ διχασμό που υπάρχει στις Οργανώσεις μελών του ΣΥΡΙΖΑ. Υποστηρίζει ότι το ίδιο κλίμα αρρώστειας, υπολειτουργίας και παραλυσίας παρατηρείται σε επίπεδο Νομαρχιακής επιτροπής και αναφέρετε στα “παρατράγουδα” που έλαβαν χώρα από τις δημοτικές εκλογές του Μαϊου 2014( Διάβαση Πεζών) μέχρι και την πρόκριση των υποψηφίων βουλευτών του κόμματος για τις εθνικές εκλογές της 25^η Ιανουαρίου 2015( περίπτωση Μάνδαλου). Αναφέρετε στη στάση του συντονιστή της Νομαρχιακής Κωνσταντίνου Μπούκικα και της υποψήφιας βουλευτού Ειρήνης Μυλωνά αλλά και το απαράδεκτο όπως χαρακτηρίζει σκηνικό που έστησαν ορισμένοι στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2014 με ομιλήτρια την βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Λίτσα Αμανατίδου. Στην εν λόγω εκδήλωση δέχθηκε αναίτια επίθεση η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αφροδίτη Σταμπουλή απο “κλακαδόρους” που καταγόταν από την Ορεινή και την Βροντού. Παραθέτουμε χωρίς σχόλια την επιστολή του κ. Μποϊκου η οποία εστάλη σε ορισμένα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ στις 3 Φεβρουαρίου 2015, ακριβώς δηλαδή οκτώ μέρες μετά την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου. Στην κρυφή επιστολή με τίτλο «ποτέ δεν έγινε το δράμι πιο βαρύ από τη οκά» αναφέρονται τα εξής:

Ποτέ δεν έγινε το δράμι πιο βαρύ απ’ την οκά

Ο ΣΥΡΙΖΑ σχημάτισε κυβέρνηση. Οι πρώτες κινήσεις του υπουργικού σχήματος δίνουν την αίσθηση εφαρμογής ενός καλά δομημένου σχεδίου, που οποίο εδράζεται στις προεκλογικές μας εξαγγελίες και δεσμεύσεις. Ο κόσμος αντιδρά θετικά και χαμόγελα ελπίδας σχηματίζονται στα χείλη του λαού ύστερα από πέντε χρόνια πνιχτής οργής και κατάθλιψης. Από τη μεριά των ευρωπαϊκών ελίτ έχουν ήδη εκδηλωθεί ενοχλήσεις και δυσαρέσκεια για το ενδεχόμενο να διεκδικήσει η ελληνική κυβέρνηση ένα δρόμο διαφορετικό από τη ρότα υποτέλειας της συγκυβέρνησης Ν.Δ.- ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει με διάφορους τρόπους πως η ελληνική κοινωνία παύει να είναι το φρόνιμο πειραματόζωο στα εργαστήρια του νεοφιλελευθερισμού. Παρόλες τις διαφορετικές εκτιμήσεις που μπορεί να υπάρξουν σχετικά με την έκταση και την ένταση των αντιδράσεων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου απέναντι στην αποφασιστική αυτή δήλωσή μας, ένα είναι βέβαιο: Οι δυνάμεις που έχουν επενδύσει πολλά πάνω σε αυτό το πείραμα (πόσο μπορεί να αντέξει ένας λαός στην οικονομική, ψυχολογική και ηθική ισοπέδωσή του) δε θα παρατήσουν εύκολα το έργο τους. Εδώ δεν είναι «παίξε – γέλασε». Εδώ μιλάμε για τη δίχως φραγμούς και προσκόμματα αύξηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει χοντρούς εκβιασμούς και δοκιμασίες -με ή χωρίς προσχήματα- και να ετοιμάσει γι’ αυτό το ενδεχόμενο το λαό και την κοινωνία. Στο έργο αυτό καίριο ρόλο καλούνται να διαδραματίσουν οι Οργανώσεις Μελών, οι οποίες, σύμφωνα με το καταστατικό μας, δηλώνουν την παρουσία του κόμματος στο χώρο όπου δραστηριοποιούνται, αποτελούν «θεμέλιο του κόμματος μέσα στην κοινωνία». (άρθρο 8). Αυτό σημαίνει ότι οι Ο. Μ. δε συνιστούν, σε καμιά περίπτωση, μηχανικά σύνολα ατόμων που κάποια στιγμή για κάποιο λόγο έκαναν μια αίτηση εγγραφής, για να μείνουν στη συνέχεια ονόματα αδειανά στα κελιά και τις στήλες κάποιου excel. Οι Ο. Μ. απαρτίζονται από ενεργά μέλη/μαχητές και μαχήτριες με ισχυρή αίσθηση συλλογικότητας και γερή οργανωτική δομή. Εδώ αρχίζουν τα παρατράγουδα. Τι συμβαίνει στην Ο. Μ. Σερρών; Όλοι και όλες μας το ξέρουμε και το βιώνουμε. Βιώνουμε ένα βαθύ διχασμό που φτάνει μέχρι το σημείο να μη μιλιόμαστε μεταξύ μας. Να γιορτάσουμε, φυσικά, όλοι και όλες μαζί τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, ούτε κατά διάνοια. Και το χειρότερο είναι ότι αποφεύγουμε κάθε συζήτηση για το ζήτημα αυτό. Μια αρρώστια που σέρνεται εδώ και πολύ καιρό μάς έχει οδηγήσει σε υπολειτουργία και παραλυσία. Ίδιο και βαρύτερο το κλίμα και σε επίπεδο Νομαρχιακής Επιτροπής. Δε θα αναλωθώ σε γλυκανάλατες «αντικειμενικές» παραινέσεις του τύπου «έκκληση προς όλες τις πλευρές» να «τα βρουν/βρούμε και να μονιάσουν/σουμε». Δεν πιστεύω στην κουτοπόνηρα υστερόβουλη «αντικειμενικότητα» αυτού του είδους. Θα είμαι, λοιπόν άκρως υποκειμενικός και μεροληπτικότατος.

Το πρόβλημα

Υπάρχει διαδεδομένη μια αντίληψη, που εμφανίστηκε ενεργά πριν κάποια χρόνια, η οποία ταυτίζει την ιδιότητα του μέλους με αυτή του εσωκομματικού ψηφοφόρου. Ενός πολιτικού ζόμπι, δηλαδή, που καλείται να πράξει το «καθήκον» του κατ’ έτος ή ανά διετία, αναδεικνύοντας συσχετισμούς σε συντονιστικά Ο. Μ. ή της Νομαρχιακής. (Κατά την παρελθούσα προεκλογική περίοδο η αντίληψη αυτή χρησιμοποιήθηκε, επιπρόσθετα, και για «συσσώρευση» εσωτερικών ψηφοφόρων, που θα βρίσκονταν σε ετοιμότητα προς ανάδειξη υποψηφιοτήτων, κατά την περίπτωση που θα διεξαγόταν ψηφοφορία σε νομαρχιακή συνδιάσκεψη, όπως είχε γίνει το 2012.) Για ιστορικούς λόγους και χάρη συντομίας ονομάζω αυτή την αντίληψη «λογική Κοτρώνη».

Να θυμηθούμε

Από τις μαζικές εγγραφές ψηφοφόρων στο ECO (αρχές του 2013) περάσαμε στην «κινητοποίηση» του Νοεμβρίου 2013, για να εξασφαλιστεί η (επαν)εκλογή του επικεφαλής της Διάβασης Πεζών και από εκεί βιώσαμε πρόσφατα (Οκτώβριος/ Νοέμβριος 2014) την απόπειρα εγγραφής μελών, πολλά εκ των οποίων δήλωναν ευθέως ότι αυτό που πρωτίστως τους ενδιαφέρει είναι η στήριξη συγκεκριμένων υποψηφιοτήτων και όχι τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι φορείς της λογικής αυτής ποσώς ενδιαφέρονται για τα βαρίδια και τα προβλήματα που φορτώνεται το κόμμα από την εφαρμογή της. Τα άμεσα ατομικά / ιδιοτελή συμφέροντα είναι αυτά που προέχουν και μετράνε.

Άλλο άνοιγμα και άλλο ξεχείλωμα

Η περίπτωση Μάνδαλου ξεβράκωσε τόσο τη λογική καθαυτή όσο και τους εμπνευστές και χρήστες της. Για να είμαστε ακριβολόγοι, πρέπει να σημειώσουμε ότι εκτός από τον «ιδρυτή» της η λογική αυτή βρήκε ενθουσιώδεις οπαδούς στα πρόσωπα του συντονιστή της Ν.Ε. Κώστα Μπούκικα όσο και στο μέλος της Ν.Ε. Ειρήνης Μυλωνά. Λαμπρό κατόρθωμά τους υπήρξε το πακέτο επτά προς εγγραφή μελών στην Ο. Μ. Βισαλτίας. «Μέλη» που δεν ήθελαν να ξέρει η τοπική κοινωνία ότι ανήκουν στο ΣΥΡΙΖΑ «και για επαγγελματικούς λόγους», αλλά «τους είπαν» [ποιοι ακριβώς;] πως αν θέλουν να στηρίξουν το Μάνδαλο πρέπει να γραφούν στο ΣΥΡΙΖΑ! Ούτε τσίπα ούτε ντροπή (Όχι για τα προς εγγραφή «μέλη» αλλά γι’ αυτούς και αυτές που μόχθησαν να μας τα φορτώσουν). Αλησμόνητη ασφαλώς θα μείνει και η «συνέλευση» της Ο. Μ. Σερρών στις 22-10-14. Ορόσημο επιθετικότητας της λογικής Κοτρώνη, με το πακέτο Ορεινής κλακαδόρων του Μάνδαλου να φέρεται σα να βρισκόταν σε αρένα. Μια «συνέλευση», που «αποφάσισε», χωρίς απαρτία, ότι αυτοί που έβριζαν και απειλούσαν την πλειοψηφία του συντονιστικού της Ο. Μ. Σερρών ήταν ευπρόσδεκτα μέλη στο ΣΥΡΙΖΑ! Στην «απόφαση» αυτή έφτασαν με επονείδιστο τρόπο δύο μέλη του συντονιστικού της Ο. Μ. Σερρών (Μυλωνά – Καμαργιάννης), που έφεραν εις πέρας τη «συνέλευση», έχοντας την αμέριστη συμπαράσταση του συντονιστή της Ν. Ε. (Μπούκικας) και τη χορωδία μανδαλοφρόνων από την Ορεινή. Ο ίδιος ο Μάνδαλος απειλούσε και έβριζε χυδαία εμένα και το συντονιστή της Ο. Μ. Σερρών Καστρινό («Θα σας πετάξουμε από εκεί που είστε», «θα σας γαμ…….» και άλλα παρεμφερή ερωτόλογα. ). Για να «επικυρωθεί» μάλιστα η επαίσχυντη αυτή απόφαση (εγγραφή κλακαδόρων Μάνδαλου), η ηγεσία της Ν. Ε. μερίμνησε, δύο μήνες μετά, να εκδώσει απόφαση επανεγγραφής (;) τους. Ήρθε όμως το μακροβούτι Μάνδαλου στο Ποτάμι να καταστήσει τις αποκρουστικές αυτές συμπεριφορές αποκρουστικότερες. Νιώθει, άραγε, τώρα κανείς τους την ανάγκη μιας κάποιας δικαιολογίας –έστω. Περιττό, ασφαλώς, να επισημάνουμε ότι μετά τη «συνέλευση» της 22ης-10-14 στην Ο. Μ. Σερρών τα διχαστικά φαινόμενα εντάθηκαν στο έπακρο, με αποτέλεσμα τη ντε φάκτο ματαίωση όλων σχεδόν των προγραμματισμένων εξορμήσεων της οργάνωσης στο πλαίσιο της διάδοσης/προπαγάνδισης του προγράμματος της Θεσ/νίκης. Αναφέρω προς σύγκριση ότι σε διάστημα μιας εβδομάδας πριν τη «συνέλευση» είχαν πραγματοποιηθεί επισκέψεις/συζητήσεις σε τέσσερα χωριά του Δήμου Σερρών. Απαράδεκτο σκηνικό έστησαν και στην εκδήλωση της Ηράκλειας για τα αγροτικά (29-11-14), όπου η συντρόφισσα βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Λίτσα Αμμανατίδου (εισηγήτρια του θέματος) παρακολούθησε εμβρόντητη μια μεθοδευμένη επίθεση κατά της συναδέλφισσάς της Αφροδίτης Σταμπουλή από κλακαδόρους, τους οποίους είχαν μαζέψει από όλο σχεδόν το νομό (Ορεινή, Σιδηρόκαστρο κ. α.). Φαίνεται πως οι φωστήρες που σχεδίασαν τη χυδαία αυτή επίθεση (μεθόδευση στιλ παρακρατικών υπηρεσιών) έκριναν απαραίτητο πως για την ευόδωση της προεκλογικής τους καμπάνιας έπρεπε να χτυπηθεί η Σταμπουλή, την οποία οι κλακαδόροι τους κατηγορούσαν σαν υπεύθυνη για την ανυπαρξία των οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ σε Ηράκλεια και Σιντική! (Θαυμάστε λογική!) Σημειώστε ότι η εκδήλωση αυτή, που υποτίθεται πως είχε επίσημα αναβληθεί (τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ είχαν ειδοποιηθεί με μέιλ το προηγούμενο βράδυ ότι δε θα πραγματοποιηθεί), συγκέντρωσε κόσμο περισσότερο από την κεντρική προεκλογική μας εκδήλωση στο Εργατικό Κέντρο Σερρών! (23-1-15). Αποδείχτηκε έτσι πως οι «σύντροφοι» αυτοί είναι ικανότατοι στο να μαζεύουν ψηφοφόρους μιας χρήσης και κλακαδόρους , όταν πρόκειται να υπηρετήσουν την αυτιστικού τύπου ιδιοτέλειά τους. (Εννοείται πως μέσα σε αυτό το πλήθος δεν ήταν όλοι κλακαδόροι. Υπήρχαν και κανονικοί άνθρωποι, που πήγαν ν’ ακούσουν τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τα αγροτικά.)
Η χαρά του Π. Κοτρώνη από τη διαπόμπευση της Σταμπουλή δεν κρυβόταν εκείνο το βράδυ. Μεσάνυχτα και κάτι έγραφε στο φέις μπουκ ότι μόλις είχε γυρίσει σπίτι από μια «εξαιρετική εκδήλωση» της Ο. Μ. ΣΥΡΙΖΑ Ηράκλειας με πολύ κόσμο, συγχαίροντας μάλιστα το συντονιστή της ! Το ότι χουλιγκάνοι του Μάνδαλου επιτίθονταν με ηλίθιο τρόπο στη βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Σερρών, χωρίς κανένα από τα παρόντα μέλη της Νομαρχιακής να αντιδρά, αυτό ΝΑΙ, ήταν μια πραγματικά «εξαιρετική εκδήλωση». Morstua, vitamea. Ποιος νοιάζεται για το ΣΥΡΙΖΑ!

ΣΥΡΙΖΑ και αυτοδιοικητικές εκλογές

Η λογική αυτή έθαψε πέρσι και τη Διάβαση Πεζών, εντός της οποίας η λέξη ΣΥΡΙΖΑ είχε κηρυχτεί διά στόματος Κοτρώνη υπό διωγμό. Κάθε απόπειρα να αποκατασταθεί μια τίμια, ανοιχτή και βασισμένη σε υγιείς πολιτικές βάσεις σχέση Δ. Π. και ΣΥΡΙΖΑ χλευαζόταν και λοιδορούνταν. Σε αυτό δυστυχώς συνέτεινε και η απαράδεκτη σιωπή και ανοχή συντρόφων/ισσών που συμμετέχουν στη Δ. Π. Ξετσίπωτη υπήρξε και η γελοία μομφή του εντός της Δ. Π. κύκλου Κοτρώνη, μετά την ανώμαλη προσγείωση και συντριβή των φαντασιώσεων του επικεφαλής της περί κατάκτησης της δημοτικής αρχής, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ … δε στήριξε αρκούντως τη Δ. Π.! Κανείς φυσικά δεν αναρωτήθηκε ποιος ήταν αυτός που δεν ήθελε καμιά συσχέτιση της δημοτικής κίνησης με το ΣΥΡΙΖΑ. Και πολλοί θεώρησαν φυσικό και «αυτονόητο» να μην υπάρξει προεκλογικά δημόσια στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ προς τη Δ. Π. , ενώ, απεναντίας, υπήρξε ανακοίνωση στήριξης τόσο από τη ΔΗΜΑΡ όσο και από τους Οικολόγους. Είχε, βλέπετε, εγκατασταθεί η βλακώδης άποψη ότι η σύνδεση της κίνησης με το ΣΥΡΙΖΑ θα κρατούσε σε απόσταση από τη Δ. Π. τους «έντιμους δεξιούς» με τους οποίους νταλαβεριζόταν ο Κοτρώνης. Κι ύστερα αυτός που δεν επέτρεπε επ’ ουδενί να σχετίζεται η Δ. Π. με το ΣΥΡΙΖΑ παράτησε σύξυλους τους συναγωνιστές του στη δημοτική κίνηση, για να μεταπηδήσει στον κύκλο των υποψηφίων βουλευτών. Του ξίνιζε, λέει, το κοινωνικό φροντιστήριο! Χωρίς αρχές, χωρίς ήθος, δίχως επίπτωση καμιά (για τον ίδιο)! Γιατί κανείς δεν (του) είπε τίποτα γι’ αυτά. Μην τσατιστεί το παιδί και κατεβάσει, για πολλοστή φορά, ρολά και τηλέφωνα. Κι άντε μετά να το παρακαλάμε να γυρίσει. Μια ζωή τα ίδια. Ο κύριος Πάρτα-όλας και οι Βάλετε-όλοι … όπως κι αν καθίσει το μπαλάκι στη ρουλέτα. Η ίδια βουλιμική λογική υπαγόρευσε και τη μεταδημότευση του συντονιστή της Ο. Μ. Ηράκλειας στις Σέρρες, για να «ενισχύσει»(;) το ψηφοδέλτιο της Δ. Π. Κανείς βεβαίως στην ηγεσία της Ν. Ε. δεν ανησύχησε για το αν με αυτή τη μετακίνηση αποδυναμωνόταν η όποια δυνατότητα σχηματισμού δημοτικής κίνησης/παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ στο Δήμο Ηράκλειας. Και κανείς ποτέ δεν την αιτιολόγησε. Αλλά είπαμε: ποιος νοιάζεται για το ΣΥΡΙΖΑ;
Χειρότερο ωστόσο όλων είναι ότι ποτέ για όλα αυτά δεν ανοίχτηκε και δεν έγινε η παραμικρή κουβέντα στο ΣΥΡΙΖΑ. Κανείς ποτέ δε μίλησε ανοιχτά στα αρμόδια πολιτικά όργανα για το καμπούρικο δύστροπο αδερφάκι που κρύβαμε στο διπλανό δωμάτιο με τα κλειστά παντζούρια. Ίσως γιατί πολλοί και πολλές έβρισκαν μια κάποια, πρόσκαιρη έστω, βεβαιότητα στη σκιά αυτής της καμπούρας· ίσως αντίκριζαν κάτι γνωστό τους και οικείο.

Πού και πώς θα πάμε

Τα ψέματα όμως τώρα τελείωσαν. Τέλειωσε η σιωπή. Σώθηκε και η ομίχλη. Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται μέλη/μαχητές της κάθε μέρας. Το γραφείο δεν μπορεί να μένει σκοτεινό τα βράδια, γεμάτο με σιωπηλές καρικατούρες μελών και σκιές φαντασμάτων. Όσοι και όσες δεν είναι διατεθειμένοι να αφιερώσουν ένα –έστω- απόγευμα το μήνα να το κρατήσουν ανοιχτό, δε βλέπω σε τι μπορούν να χρησιμεύσουν. Αυτοί που δεν πάτησαν για μήνες στο γραφείο διέθεταν πολλά απογεύματα να τρέχουν στις άκρες του νομού για να στήσουν «ανεξάρτητες» οργανώσεις μελών- φαντομάδων. Για κάτι τέτοια ο χρόνος τούς περίσσευε. Παρόλα αυτά δεν αισθάνονταν τύψεις. (Μα τι λέμε τώρα!) Απεναντίας, πέρασαν με απίστευτη αναίδεια στην αντεπίθεση. Κυκλοφόρησαν κι ένα φιρμάνι, υπογραμμένο «ενδεικτικά» από είκοσι τόσα μέλη (πολλά εκ των οποίων δεν το είχαν καν διαβάσει πριν δώσουν τη συγκατάθεσή τους), όπου, μεταξύ άλλων, εγκαλούσαν και υπαλλήλους που λουφάρουν και αφήνουν το γραφείο του ΣΥΡΙΖΑ κλειστό. Αποφάσισαν, λέει, μια μέρα και πήγαν κάτι «επαναστάτες» να πάρουν τα όπλα να κάνουν επανάσταση, αλλά βρήκαν την οπλαποθήκη κλειδαμπαρωμένη και το φύλακα φευγάτο σε διακοπές. Έτσι χάθηκε εδώ στα Σέρρας η Οχτωβριανή Επανάσταση (για τον Οκτώβρη του 2014 μιλάμε … μην πάει ο νους σας στο κακό!)

Μα όσο μεγάλη κι αν είναι η ευθύνη της πλευράς που κινείται στη λογική Κοτρώνη άλλη τόση και μεγαλύτερη είναι και η ευθύνη της «απέναντι» πλευράς: των συντρόφων και συντροφισσών που κατ΄ ιδίαν κατακρίνουν αυτή τη λογική, αυτές τις στάσεις και αυτή τη νοοτροπία αλλά δεν εναντιώνονται μέσα στα όργανα. Και ως γνωστό η αυθάδεια και η αυτιστικού τύπου ματαιοδοξία ποτέ δε σταματούν από μόνες τους. Όποιοι και όποιες, λοιπόν, ενδιαφέρονται ώστε Οργανώσεις Μελών να γίνουν πραγματικό θεμέλιο του κόμματος μέσα στην κοινωνία οφείλουν να σταματήσουν αυτή την κατρακύλα.

 Ποτέ άλλοτε στην ιστορία του ΣΥΡΙΖΑ (και της αριστεράς) η σχέση εσωτερικού-εξωτερικού δεν ήταν τόσο άμεσα αλληλεπιδραστική. Διότι κάθε πράξη εξωστρέφειας δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να έξω – στρέφει αυτό που υπάρχει μέσα μας. Να ξεκαθαρίσουμε αυτό το μέσα μας με πολιτικούς όρους, για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα νέα μας αυξημένα καθήκοντα. Η πάλη για την ανατροπή του σάπιου παλαιοκομματικού καθεστώτος περιλαμβάνει, ως οργανικό της μέρος, ΚΑΙ αυτή τη μάχη. Μόνο έτσι θα κρατήσουμε εν ζωή το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα» της αριστεράς. Θέλουμε κόμμα και οργανώσεις ζωντανών μελών και δρώντων πολιτικών υποκειμένων ή πύργους φαντασμάτων, εξαφανισμένων απ’ όλες τις καθημερινές –μικρές ή μεγάλες- μάχες που καλείται ο ΣΥΡΙΖΑ να δώσει ΚΑΙ ως κυβέρνηση πλέον. Αυτό είναι το ερώτημα.

Σέρρες, 3-2-2015
Αθανάσιος Μπόϊκος"""

ΥΓ:O κ. Μπόικος σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες  είναι στο περιβάλλον της Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αφροδίτης Σταμπουλή ...κάθε διάψευση δεκτή!!!