Γνωρίζετε πότε συνέβαιναν οι περισσότεροι θάνατοι στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως; Να σας απαντήσω:
κατά την διάρκεια των εορτών… Έφθαναν τα Χριστούγεννα και οι κρατούμενοι ασχέτως θρησκεύματος πίστευαν αφελώς πως το μαρτύριο θα τελειώσει και πως θα επέστρεφαν στα σπίτια τους. …. Καθώς βέβαια πλησίαζε ο καιρός και δεν υπήρχαν ενθαρρυντικά νέα οι κρατούμενοι έχαναν το θάρρος τους, τους κατέβαλε η απογοήτευση, η αντίσταση του οργανισμού εξασθενούσε και εγκατέλειπαν κάθε προσπάθεια… και τότε ο θάνατος…
Γιατί ξεκίνησα κάπως “σκληρά” την ημέρα αυτή;
Έχουν καλλιεργηθεί προσδοκίες πως σήμερα θα τελειώσουν όλα (τακτοποιηθούν θα προτιμούσα) και πως πλέον θα έχουμε ξεκάθαρα δεδομένα, ώστε να κινηθούμε στην συνέχεια.
Αυτό είναι λάθος!
Έχω γράψει επανειλημμένως πως σήμερα θα ρυθμιστούν μερικά ζητήματα και φυσικά δεν πρόκειται να συμβεί κανενός είδους “ατύχημα”. Ωστόσο όμως η ζωή είναι περίεργη. Μετά από ένα 6μηνο γελοίου θεάτρου μην περιμένετε πως σήμερα θα δοθεί κάποια “καθαρή” λύση… Θα είναι μία προσωρινή αναβολή και ρύθμιση των άμεσων ζητημάτων (ίσως μάλιστα να μην συμφωνηθεί και σήμερα, αλλά εντός της εβδομάδας για περισσότερο… δράμα) και θα έχουμε μία εξ’ ίσου βασανιστική (;) αβεβαιότητα (σάμπως στη ζωή υπάρχει κάτι… βέβαιο) και αναμονής νέων “κρίσιμων” ημερομηνιών και συναντήσεων.
Πιστέψτε με! Από την αρκετά μεγάλη εμπειρία μου στις διαπραγματεύσεις ποτέ δεν μένει κάτι ανανταπάντητο ή απλήρωτο. Σήμερα εξωθείται κατά μία έννοια εκβιαστικά η Ευρωπαϊκή Ένωση σε μία συμφωνία. Μην νομίζετε ότι θα περάσει τόσο απλά το ζήτημα… Σε αυτό θα επανέλθω αλλά τώρα δεν κρίνω σκόπιμο να σας εκθέσω περαιτέρω ανάλυση.
Η σημερινή μου ανάρτηση βασίζεται στην θαυμάσια πρόταση του Σπινόζα στην “Ηθική” του, (εκ των κορυφαίων συγγραμμάτων παγκοσμίως και ανά τους αιώνες):
“Affectus, qui passio est, desinit esse passio simulatque eius claram et distinctam formamnus Ideam” ή σε μετάφραση: “Η ψυχική ταραχή, η οποία προκαλεί πόνο, παύει να είναι πόνος μόλις σχηματίσουμε την πλήρη και ακριβή εικόνα της ταραχής αυτής”…
Συνεπώς σας προτείνω να αντλήσετε δυνάμεις, να χαλυβδώσετε τα νεύρα σας και να προετοιμαστείτε για πολύ σκληρή συνέχεια, όπου μόνο οι ανθεκτικοί θα έχουν θέση…
Συνειδητοποιώντας τα προηγούμενα παύει και ο προερχόμενος πόνος εξ’ αυτών και μένει μόνο καθαρή η δύναμη της δράσης…
http://cohen.gr/new/articles/social-politics/3832-2015-06-22-08-45-25
