Η χώρα με την "κωλοτούμπα" Τσίπρα στο "...και πέντε", μπορεί να απέφυγε την κατάρρευση και την άτακτη έξοδο στη δραχμή, αλλά συνεχίζει να παραμένει στη
διακεκαυμένη ζώνη.
Εκτός από τις κρίσιμες ψηφοφορίες της εβδομάδας που τρέχει, η συνέχεια της ελληνικής διάσωσης θα δοθεί από τον τρόπο που θα αντιμετωπιστούν προσεχώς οι συνέπειες της προϊούσης κατάρρευσης της οικονομίας η οποία επιταχύνθηκε μετά το κλείσιμο των τραπεζών.
Αν και δεν θα 'χουμε μετρήσιμη εικόνα του μεγέθους της καταστροφής πριν περάσουν 2-3 μήνες, οι πρώτες ενδείξεις συγκλίνουν πως άμεσα θα αρχίσει η ανεργία να εκτοξεύεται και τα δημόσια έσοδα και οι ασφαλιστικές εισφορές να βυθίζονται.
Μετά τη στάση πληρωμών του δημοσίου τους τελευταίους έξι μήνες προς πάσα κατεύθυνση εκτός των μισθών και συντάξεων, αποτελεί ζήτημα εβδομάδων το πολύ, το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία να βρεθούν μπροστά στην αδυναμία καταβολής του συνόλου των μισθών και συντάξεων.
Όταν προκύψει αυτό, οι επιλογές που απομένουν στην κυβέρνηση -όποια κυβέρνηση θα είναι τότε- είναι περίπου οι εξής:
Είτε δημιουργείται ένα σχέδιο μείωσης των συντάξεων με έναν άδικο οριζόντιο τρόπο ή πιο δίκαιο αναλογικό του ύψους των συντάξεων.
Είτε ένα μέρος της σύνταξης και του μισθού θα καταβάλλεται με υποσχετικές IOU’s.
Πάνω κάτω πρόκειται για τον ίδιο τρόπο, καθώς η αξία των υποσχετικών θα εκμηδενιστεί εντός λίγων ημερών και μόνο αυτή των ευρώ θα παραμείνει σταθερή.
Βέβαια, στη δεύτερη περίπτωση θα έχει γίνει ένα βήμα προς το παράλληλο ή το εθνικό νόμισμα.
Αν κυκλοφορήσουν IOU’s τα οποία θα γίνονται αποδεκτά από το κράτος για την πληρωμή φόρων και εισφορών, μέσα σε λίγες εβδομάδες τα έσοδα του κράτους και των ταμείων, με βάση το νόμο του Gresham όπου το κακό νόμισμα διώχνει το καλό, θα αποτελούνται μόνο από IOU’s τα οποία όλοι θα θέλουν να ξεφορτωθούν.
Καθώς οι κυβερνήτες μας είναι αριστεροί που έχουν εργαστεί μόνο στο κόμμα, τα συνδικάτα και το δημόσιο και δεν καταλαβαίνουν πως λειτουργούν οι άνθρωποι και η οικονομία, αξίζει να σημειώσουμε τούτο.
Ακόμη και ιδιωτικές επιχειρήσεις που δεν θα εισπράττουν IOU’s θα τα αγοράζουν υποτιμημένα και με αυτά θα πληρώνουν φόρους και εισφορές στην ονομαστική τους αξία.
Αν επιλέξουν να μη μειώσουν τους μισθούς και τις συντάξεις ανάλογα με τη μείωση των εσόδων και καταφύγουν στη λύση της πληρωμής ενός μέρους σε IOU’s μέσα σε μερικές εβδομάδες τα κρατικά και ασφαλιστικά ταμεία θα έχουν μόνο IOU’s, γεγονός που θα ασκήσει ασφυκτική πίεση για μετάβαση σε ένα εθνικό νόμισμα υποτιμημένης αξίας.
Η κυβέρνηση αλλά και το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού προσωπικού δεν έχει αντιληφθεί τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα τόσο από οικονομική σκοπιά όσο ενδεχομένως και από γεωπολιτική (απειλή εθνικής κυριαρχίας).
Αν το είχαν αντιληφθεί, θα είχαν προχωρήσει σε μια κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας εδώ και χρόνια, πόσο μάλλον τους τελευταίους μήνες που η κατάρρευση έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του δεν είχαν αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης πριν οι εταίροι και δανειστές τους θέσουν ωμά το ενδεχόμενο του Grexit και τους σκιαγραφήσουν και τις συνέπειες, λόγω άγνοιας και του πολιτικού "νανισμού" που τους χαρακτηρίζει.
Ακόμη και τώρα όμως τρέφουν την ψευδαίσθηση πως η υπογραφή μιας συμφωνίας και η ψήφισή της από τη Βουλή είναι αρκετή για να κερδίσουν μερικούς μήνες, να διευθετήσουν τις εσωκομματικές διαφορές ή να κερδίσουν τις επόμενες πρόωρες εκλογές λόγω ανυπαρξίας της αντιπολίτευσης.
Το πλέον πιθανό σενάριο όμως είναι να μην υπάρχει όρθια η χώρα για να γίνουν οι επόμενες πρόωρες εκλογές το Φθινόπωρο.
Ο κίνδυνος της δραχμής δεν έχει περάσει. Όταν λέμε δραχμή δεν εννοούμε την κατάσταση της οικονομίας το 1998 ή 1999. Μιλάμε για μια κατάσταση χάους όπου πρόσβαση σε βασικά αγαθά θα έχουν μόνο όσοι διαθέτουν ευρώ το οποίο θα παραμένει για πολλά χρόνια το βασικό μέσο συναλλαγών και θησαυρισμού... αλλά η πλειοψηφία της κοινωνίας θα λιμοκτονεί.
Στο σενάριο της Μοντενεγκροποίησης που είναι το πιο πιθανό αν βγούμε από το ευρώ θα αναφερθούμε προσεχώς.
2) Ο νόμος τους Gresham...
O Νόμος του Γκρέσαμ είναι μια θεωρία που αναφέρεται κυρίως στην οικονομία αλλά έχει εφαρμογή και σε άλλες πτυχές της ζωής μας, από την πολιτική ως την κοινωνία.
Λέει με λίγα λόγια ότι: τα κακά νομίσματα εκτοπίζουν τα καλά, επειδή τα πρώτα διατηρούνται στην κυκλοφορία, αφού η πραγματική τους αξία είναι χαμηλότερη από την ονομαστική, ενώ τα καλά αποσύρονται για να μετατραπούν σε πολύτιμα μέταλλα.
Το πρώτο γνωστό παράδειγμα είναι στους "Βατράχους" του Αριστοφάνη, στο μέσο περίπου του έργου*, ο χορός λέει πως "ό,τι έπαθε η πόλη μας με τα νομίσματα, το παθαίνει και με τους πολιτικούς". "Προτιμούμε – λέει – τα κίβδηλα νομίσματα, τα μπρούντζινα, κομμένα πρόχειρα και πεταχτά, αντί για τα παλιά, γνήσια, γνωστά και τιμημένα, που έχουν πέραση σε Έλληνες και ξένους".
Η ιστορία λέει ότι περίπου 2.000 χρόνια μετά τον Αριστοφάνη, το 1558, ο Thomas Gresham απέστειλε επιστολή στη βασίλισσα Ελισάβετ με την ευκαιρία της ενθρόνισής της. Ο Gresham προειδοποίησε ότι τα κακά νομίσματα "διώχνουν" τα καλά. Εάν κυκλοφορούν νομίσματα με διαφορετική πραγματική αξία (το ένα, για παράδειγμα, περιέχει περισσότερο ασήμι από το άλλο) αλλά με την ίδια ονομαστική αξία (ας πούμε μία λίρα), τότε οι πολίτες θα κρατήσουν "κάτω από το μαξιλάρι" την "καλή" λίρα και θα χρησιμοποιήσουν για τις συναλλαγές τους την "κακή". Στο τέλος, αυτή η διαδικασία θα οδηγήσει σε εξαφάνιση τις "καλές" λίρες (τιμημένες από Έλληνες και ξένους, όπως λέει ο Αριστοφάνης) και στην οικονομία θα κυκλοφορούν μόνο κακής ποιότητας νομίσματα με αποτέλεσμα την υποτίμηση του νομίσματος. Ο Gresham προειδοποίησε τη βασίλισσά του ότι μετά τις υποτιμήσεις των νομισμάτων επί βασιλείας του Ερρίκου Η΄ και του Εδουάρδου Στ΄, "όλο σας το άξιο χρυσό έχει εγκαταλείψει τη χώρα".
__
*Το ίδιο που παθαίνει η πόλη με το νόμισμα παλιό και καινούριο το ίδιο πράμα... κάνει και με τους πολίτες, τους καλούς και τους κακούς. Τα παλιά νομίσματά μας, γνήσια κι όχι κάλπικα, που πιο ωραία,... δεν υπάρχουν πουθενά, που σωστή η κοπή τους είναι μόνο αυτή, και που περνούν και στις χώρες των βαρβάρων κι όπου οι είν’ Ελληνες, εμείς δεν τα θέλουμε. Οι μπακίρες μονάχα κυκλοφορούν που κόπηκαν τελευταία κι είναι ελεεινή η κοπή. Και τους... φρόνιμους πολίτες μας, άντρες τίμιους κι όπως πρέπει,... τους προπηλακίζουμε, και στις θέσεις βάζουμε... κάτι μούτρα μπρούτζινα, κάτι αχρείους και γιους αχρείων,... που η πόλη μήτε και για φαρμακούς στα παλιά καλά της χρόνια δε θα τους δεχότανε. Αμυαλοι! Μα τώρα αλλάξτε τελοσπάντων ταχτική. Βάλτε τους καλούς στις θέσεις. Αν πετύχετε, οι σοφοί θα σας επαινούν. Αν πάλι τύχει κάποια αναποδιά και σκοντάψετε, θα λένε: Πέσιμο είναι, μα έντιμο" (μετάφρ. Θρ. Σταύρου)
by Αντικλείδι , http://antikleidi.wordpress.com
Κώστας Στούπας
.jpg)
.jpeg)
