Οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 αποτελούν την... μεγαλύτερη τρομοκρατική επίθεση που έχει συμβεί έως σήμερα. Πολλοί τις θεωρούν κομβικό σημείο της παγκόσμιας ιστορίας. Οι αλλαγές που επήλθαν στις διεθνείς σχέσεις, στην κοινωνική και πολιτική ζωή, στις πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον των χωρών -που κατά τα λεγόμενα των ισχυρών στηρίζουν τους τρομοκράτες- είναι τα κυριότερα χαρακτηριστικά του “νέου κόσμου” που βιώνουμε. Οι κανόνες είναι απλοί, αρκεί να τους τηρούμε.
Πέρασαν 14 χρόνια από τις φονικές επιθέσεις στους δίδυμους πύργους των ΗΠΑ, για πολλούς αποτελούσαν το σύμβολο του καπιταλιστικού συστήματος και της Wall Street, και ο κόσμος μας άλλαξε πραγματικά. Οι λαοί ευημερούν και ζουν ειρηνικά μεταξύ τους, η τρομοκρατία καταπολεμήθηκε, δεν υπάρχουν πλέον πόλεμοι, φτώχεια και δυστυχία. Η αιτία όλων των δεινών ήταν οι τρομοκράτες της 11ης Σεπτεμβρίου. Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή σε όλους πόλεμος στο Ιράκ - νίκη των συμμαχικών δυνάμεων και ο πλανήτης μας άλλαξε έπειτα από χιλιάδες νεκρούς στις ΗΠΑ και δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς του πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία μέχρι σήμερα. Ο πλανήτης μας άλλαξε, καθώς οι ηγέτες των παγκόσμιων υπερδυνάμεων με την απεριόριστη βοήθεια των κεντρικών τραπεζιτών οδήγησαν την ανθρωπότητα σε αλματώδη ανάπτυξη και ευημερία.
Συρία,Ουκρανία,Ελλάδα,Πορτογαλλία,Ισπανία,Ιταλία,Αίγυπτος,Λιβύη,Τυνησία κ.α. ζουν με την απειλή της πλήρης διάλυσης, καθώς κάποιος πρέπει να πληρώσει τα σχέδια των ισχυρών. Η Συρία αποτελεί το τραγικότερο παράδειγμα από τις χώρες που ανέφερα, καθώς ο κλήρος για τις μεγάλες γεωπολιτικές ανακατατάξεις έλαχε προς ώρας στην άμοιρη χώρα. Οι εικόνες των προσφύγων που κατακλύζουν τα ευρωπαϊκά κράτη-όσοι είναι τυχεροί- και εκείνες με τα άψυχα κορμιά στις ακτές της μεσογείου, σίγουρα θα κάνουν τους ηγέτες των ανεπτυγμένων χωρών να αισθάνονται υπερήφανοι για τα επιτεύγματά τους.
Αλήθεια γιατί δεν άλλαξε ο κόσμος;
Γιατί η ημέρα που άλλαξε τον κόσμο δεν έφερε τίποτε νέο αλλά οδήγησε την ανθρωπότητα σε ανεξερεύνητα μονοπάτια; Θα σταθώ σε μία δήλωση του αμερικάνου οικονομολόγου Marc Faber πριν μερικά χρόνια, μετά την κρίση της Lehman Brothers. «…..ο μέσος όρος ζωής των μεγαλύτερων πολιτισμών του κόσμου ήταν τα 200 χρόνια. Όταν μια κοινωνία γίνει επιτυχημένη, γίνεται και αλαζονική, ηθικολογική, με υπερβολική αυτοπεποίθηση, διεφθαρμένη και παρακμάζει… Ξοδεύει υπερβολικά ποσά… Πηγαίνει σε ακριβούς πολέμους… Αυξάνονται η ανισοκατανομή του πλούτου και οι κοινωνικές εντάσεις και η κοινωνία εισέρχεται σε λαϊκή ύφεση….»
Κι όμως η αμερικάνικη ατμομηχανή τα πήγε περίφημα τα χρόνια που πέρασαν μετά την κρίση του 2008, καθώς αυτό που δεν προέβλεπαν οι περισσότεροι οικονομολόγοι ήταν ότι ο κόσμος μας πραγματικά ΑΛΛΑΞΕ!
Άλλαξε η σχέση των κυβερνήσεων και των κεντρικών τραπεζών.Η απεριόριστη ρευστότητα που παρείχαν οι κεντρικοί τραπεζίτες οδήγησε τις μεγαλύτερες χρηματαγορές του πλανήτη σε υπερβολικά επίπεδα. Ο χρηματοοικονομικός τομέας έχει θέσει υπό ομηρεία τις κυβερνήσεις, καθώς μια κατάρρευση των δεικτών θα οδηγήσει στο σκάσιμο της μεγαλύτερης φούσκας που θα γνωρίσει η ανθρωπότητα. Οι περισσότερες φούσκες έχουν τις ρίζες τους στις αμαρτίες τις παραλήψεων και τις εντολών των κεντρικών τραπεζιτών. Αν θυμηθούμε τι έγινε με τον πόλεμο του 2003 θα δούμε ότι μέχρι τις αρχές το 2007 η Fed των ΗΠΑ ανέβασε το επιτόκιο δανεισμού από 1% (το 2004) στο 5,25% για να αντιμετωπίσει τις ανοδικές υπερβολές στις τιμές των ακινήτων. Αυτές οι διαδοχικές αυξήσεις έχοντας εξαφανίσει τη φθηνή πίστωση, ήταν η γενεσιουργός αιτία πίσω από την κρίση στην αγορά των στεγαστικών δανείων, η οποία με τη σειρά της προκάλεσε το ντόμινο στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Από το 2007 μέχρι σήμερα το επιτόκιο μειώθηκε και πάλι στο 0,20%, για να αντιμετωπιστεί η υπερβολή στη πτώση των τιμών στις αγορές-να στηρίξει με λίγα λόγια τους αμερικάνικους δείκτες. Στο ίδιο μοτίβο κινούνται κινέζοι, ιάπωνες και φυσικά το αγαπημένο «παιδί των αγορών» ο δικός μας ο ευρωπαίος κεντρικός τραπεζίτης-πρώην στέλεχος της αμερικανικής Goldman Sachs- ο οποίος με μία του και μόνο λέξη τον Ιούλιο του 2012 κατόρθωσε να στηρίξει τους ευρωπαϊκούς δείκτες. Ο κύριος «θα κάνω τα πάντα να στηρίξω το ευρώ» και το έκανε μετά από 3 χρόνια δίνοντας με την σειρά του απεριόριστα τρις για αγορές ομολόγων εν μέσω πανηγυρισμών των χρηματιστηριακών δεικτών.
Πριν από ένα χρόνο έγραφα στο capital το εν λόγω σχόλιο Ή άνοδος ή χάος! …..«Κανένας δεν μπορεί να κάνει πίσω. Το παραμικρό λάθος θα επιφέρει οικονομικό χάος στον πλανήτη (τα παλαιότερα κραχ θα φαντάζουν μικροδιορθώσεις). Οι «μεταλλαγμένες» πλέον αγορές οδηγούνται από ένα «αόρατο χέρι» που οδηγεί όλο
και ψηλότερα τις όποιες αξίες διαχειρίζονται, καθώς η άνοδος και η ζήτηση είναι δείγμα εύρωστης και υγιούς ανάπτυξης των χωρών. Οι αγορές δεν μπορούν να πέσουν, είναι αδύνατον να τις αφήσουν.» Πέμπτη, 26 Ιουνίου 2014
Σήμερα επανέρχομαι καθώς η απληστία της Wall Street, τα ψέματα και η κλεψιά ως το τίμημα του "καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς" και ως κομμάτι του DNA των κεντρικών τραπεζιτών οδηγούν την ανθρωπότητα στα ανεξερεύνητα μονοπάτια που φοβόμουν.
Όταν ο κ. Obama επαναδιόρισε τον κ. Bernanke, για δεύτερη θητεία στην fed με αντιπρόεδρο την σημερινή πρόεδρο την κ .Yelen ο κ. Nassim Taleb, καθηγητής διαχείρισης κινδύνου και συγγραφέας του "The Black Swan" προειδοποίησε για μια νέα καταστροφή: "Ο κόσμος δεν ήταν ποτέ τόσο εύθραυστος", ωστόσο ο κ. Obama επαναδιορίζει έναν οικονομολόγο που "δεν ξέρει καν ότι δεν καταλαβαίνει τη λειτουργία των πραγμάτων". Νέα απόδειξη αυτού αποτελεί το γεγονός ότι στη συνεδρίαση που πραγματοποίησε την προηγούμενη εβδομάδα το American Economic Association ο κ. Bernanke και πάλι μετέθετε τις ευθύνες: "Η καλύτερη απάντηση στη φούσκα των ακινήτων θα ήταν ρυθμιστική και όχι νομισματική". Λάθος: Πολύ βολικά "ξέχασε" ότι παλαιότερα ήταν σύμβουλος του κ. Bush και δεν έκανε τίποτα. Τώρα ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έχει φορτωθεί έναν… κλώνο του κ. Greenspan και μια παράλογη ιδεολογία που επικεντρώνεται αποκλειστικά στη διάσωση ενός αποτυχημένου τραπεζικού συστήματος με το να... πνίγει τον κόσμο με δολάρια που εγγυημένα θα πυροδοτήσουν μία ακόμα ύφεση.»
Στη νέα εποχή που διανύουμε, όπου δεσπόζουν οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις και οι τεράστιες οικονομικές ανισορροπίες, αναζητούμε τον “αόρατο τρομοκράτη” που απειλεί το σύστημα. Μη νομίζετε ότι αυτοί βρίσκονται στη Συρία ή στο Αφγανιστάν ή οπουδήποτε υπάρχει εστία πολέμου. Οι πραγματικοί τρομοκράτες είναι δίπλα μας, στηρίζουν τα όνειρα μας για έναν καλύτερο κόσμο και σκάβουν τον λάκκο των αθώων περαστικών που γεννήθηκαν σε λάθος χώρα….
