Στην πολύχρονη θητεία του στην αντιπολίτευση και, κυρίως, στην εφτάμηνη κυβερνητική του θητεία ο κ. Τσίπρας έκανε
πολλά λάθη. Τα παραδέχεται πλέον και ο ίδιος. Για ορισμένα είχε το ελαφρυντικό τηςαπειρίας και της άγνοιας.
Τώρα πλέον δεν έχει κανένα. «Σοφότερος και εμπειρότερος», όπως λέει ο ίδιος στις προεκλογικές ομιλίες του, θα έπρεπε να αποφεύγει να διαπράττει νέα λάθη, τα οποία θα βρει αναπόφευκτα μπροστά του την επομένη των εκλογών. Να αποφεύγει δεσμεύσεις, τις οποίεςδεν θα μπορέσει να τηρήσει. Το γνωρίζει πολύ καλά, γι’ αυτό δεν θα μπορέσει να επικαλεστεί καμιά δικαιολογία εκ των υστέρων.
Ο κ. Τσίπρας αποκλείει σήμερα κατηγορηματικά οποιαδήποτε κυβερνητική συνεργασία με τη ΝΔ. Σχεδόν το ίδιο κάνει με το Ποτάμι και, ανάλογα με την περίπτωση, λέει και το ένα και το άλλο για το ΠΑΣΟΚ.
Όμως, γνωρίζει πολύ καλά ότι στις 21 Σεπτεμβρίου, όποιο κι αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα, θα χρειαστούν συνεργασίες για να σχηματιστεί κυβέρνηση. Ακόμα κι αν νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, η νίκη του θα είναι σαφώς μικρότερη από την προηγούμενη και , επομένως, θα έχει στη Βουλή λιγότερες έδρες (πάντα με το μπόνους των 50 εδρών). Τον Ιανουάριο είχε 149, τώρα μπορεί να έχει από 130 έως 140 (εδώορισμένα σενάρια ποσοστών και κατανομής εδρών).
Ακόμα κι αν πιάσει η ευχή του και ο συνεταίρος του κ. Καμένος είναι ξανά στη Βουλή(με 10 έδρες), μπορεί το άθροισμα των εδρών ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ να μην φτάνει, ώστε να σχηματίζεται κυβέρνηση. Επομένως, θα χρειαστεί η σύμπραξη και τρίτου κόμματος. Δηλαδή, ο κ. Τσίπρας θα ζητήσει τη συνεργασία του Ποταμιού, για το οποίο στενοί συνεργάτες του μιλάνε με τα πιο απαξιωτικά λόγια (εδώ). Πώς θα γίνει αυτή η συνεργασία, όταν θα είναι εκ των προτέρωνυπονομευμένη από όσα λέει σήμερα ο κ. Τσίπρας;
Και αυτή είναι η πιο «εύκολη» περίπτωση. Οι άλλες περιπτώσεις θα είναι για τον κ. Τσίπρα σαφώς πιο δύσκολες:
Αν η εκλογική του νίκη είναι οριακή, τα μικρότερα κόμματα μπορεί να απαιτήσουν να συμμετέχει στις κυβερνητικές ευθύνες και η ΝΔ. Το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ θα έχουν μεγάλη δυσκολία να αναλάβουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην εφαρμογή του τρίτου Μνημονίου, αφήνοντας το δεύτερο κόμμα έξω. Τότε ο κ. Τσίπρας θα βρεθεί σε αδυναμία. Τι θα κάνει; Θα πει «εγώ δεν συνεργάζομαι με τη ΝΔ», όπως λέει σήμερα και θα οδηγήσει τη χώρα σε νέες εκλογές;
Αν είναι πρώτο κόμμα η ΝΔ, ο κ. Τσίπρας δεν ξεμπερδεύει αυτομάτως με τις ευθύνες. Τα μικρότερα κόμματα θα έχουν κάθε λόγο να απαιτήσουν να συμμετάσχει και ο ΣΥΡΙΖΑ στην εφαρμογή των μέτρων του Μνημονίου, το οποίο, άλλωστε, εκείνος υπέγραψε. Αλλιώς θα ήταν σαν να πυροβολούν τα πόδια τους, αφήνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ έξω να «το παίζει»(ξανά) αντιμνημονιακός! Τι θα κάνει τότε ο κ. Τσίπρας; Θα οδηγήσει ξανά τη χώρα σε νέες εκλογές;
Ο κ. Τσίπρας συμπεριφέρεται ανεύθυνα, όπως έκανε και πριν από τις 25 Ιανουαρίου. Δαιμονοποιεί τις συνεργασίες με τους πολιτικούς αντιπάλους του, όπως έκανε επί τρία χρόνια και με τα Μνημόνια των άλλων. Μέχρι που χρειάστηκε να υπογράψει το δικό του και να πάθει ό,τι έπαθε. Εκ των υστέρων το παραδέχονται οι στενότεροι συνεργάτες του (εδώ), αλλά τι να το κάνουμε; Η ζημιά για τη χώρα έχει γίνει.
Εκτός όλων αυτών, τα οποία ο κ. Τσίπρας κάνει συνειδητά βλάπτοντας τη χώρα, κάνει και κάτι άλλο, που θα βλάψει(κι άλλο) το κόμμα του. Προετοιμάζει από τώρα τη νέα γενιά διαφωνούντων. Όταν λέει «δεν συνεργάζομαι» και αύριο θα υποχρεωθεί να συνεργαστεί, τι άλλο κάνει από το να δημιουργεί νέους «Λαφαζάνηδες»; Κάνει ακριβώς ό,τι έκανε και πριν που «έσκιζε» τα μνημόνια, για να αναγκαστεί μετά να δικαιολογεί το δικό του.
Και για το μεν το κόμμα του ας κάνει ό,τι θέλει. Ας παραβλέψει ακόμα και την προειδοποίηση του Μενάνδρου ότι «η γλώσσα πολλούς εις όλεθρον ήγαγεν».
Όμως, ως αρχηγός μεγάλου κόμματος, που μπορεί να κληθεί αύριο να συγκυβερνήσει με άλλους, δεν έχει δικαίωμα να συμπεριφέρεται τόσο ανεύθυνα. Να κάνει συνειδητά λάθη, τα οποία αύριο θα πληρώσει η χώρα ακριβά. Όπως πλήρωσε ήδη-και θα πληρώνει για πολλά χρόνια- τα προηγούμενα.
πολλά λάθη. Τα παραδέχεται πλέον και ο ίδιος. Για ορισμένα είχε το ελαφρυντικό τηςαπειρίας και της άγνοιας.
Τώρα πλέον δεν έχει κανένα. «Σοφότερος και εμπειρότερος», όπως λέει ο ίδιος στις προεκλογικές ομιλίες του, θα έπρεπε να αποφεύγει να διαπράττει νέα λάθη, τα οποία θα βρει αναπόφευκτα μπροστά του την επομένη των εκλογών. Να αποφεύγει δεσμεύσεις, τις οποίεςδεν θα μπορέσει να τηρήσει. Το γνωρίζει πολύ καλά, γι’ αυτό δεν θα μπορέσει να επικαλεστεί καμιά δικαιολογία εκ των υστέρων.
Ο κ. Τσίπρας αποκλείει σήμερα κατηγορηματικά οποιαδήποτε κυβερνητική συνεργασία με τη ΝΔ. Σχεδόν το ίδιο κάνει με το Ποτάμι και, ανάλογα με την περίπτωση, λέει και το ένα και το άλλο για το ΠΑΣΟΚ.
Όμως, γνωρίζει πολύ καλά ότι στις 21 Σεπτεμβρίου, όποιο κι αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα, θα χρειαστούν συνεργασίες για να σχηματιστεί κυβέρνηση. Ακόμα κι αν νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, η νίκη του θα είναι σαφώς μικρότερη από την προηγούμενη και , επομένως, θα έχει στη Βουλή λιγότερες έδρες (πάντα με το μπόνους των 50 εδρών). Τον Ιανουάριο είχε 149, τώρα μπορεί να έχει από 130 έως 140 (εδώορισμένα σενάρια ποσοστών και κατανομής εδρών).
Ακόμα κι αν πιάσει η ευχή του και ο συνεταίρος του κ. Καμένος είναι ξανά στη Βουλή(με 10 έδρες), μπορεί το άθροισμα των εδρών ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ να μην φτάνει, ώστε να σχηματίζεται κυβέρνηση. Επομένως, θα χρειαστεί η σύμπραξη και τρίτου κόμματος. Δηλαδή, ο κ. Τσίπρας θα ζητήσει τη συνεργασία του Ποταμιού, για το οποίο στενοί συνεργάτες του μιλάνε με τα πιο απαξιωτικά λόγια (εδώ). Πώς θα γίνει αυτή η συνεργασία, όταν θα είναι εκ των προτέρωνυπονομευμένη από όσα λέει σήμερα ο κ. Τσίπρας;
Και αυτή είναι η πιο «εύκολη» περίπτωση. Οι άλλες περιπτώσεις θα είναι για τον κ. Τσίπρα σαφώς πιο δύσκολες:
Αν η εκλογική του νίκη είναι οριακή, τα μικρότερα κόμματα μπορεί να απαιτήσουν να συμμετέχει στις κυβερνητικές ευθύνες και η ΝΔ. Το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ θα έχουν μεγάλη δυσκολία να αναλάβουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην εφαρμογή του τρίτου Μνημονίου, αφήνοντας το δεύτερο κόμμα έξω. Τότε ο κ. Τσίπρας θα βρεθεί σε αδυναμία. Τι θα κάνει; Θα πει «εγώ δεν συνεργάζομαι με τη ΝΔ», όπως λέει σήμερα και θα οδηγήσει τη χώρα σε νέες εκλογές;
Αν είναι πρώτο κόμμα η ΝΔ, ο κ. Τσίπρας δεν ξεμπερδεύει αυτομάτως με τις ευθύνες. Τα μικρότερα κόμματα θα έχουν κάθε λόγο να απαιτήσουν να συμμετάσχει και ο ΣΥΡΙΖΑ στην εφαρμογή των μέτρων του Μνημονίου, το οποίο, άλλωστε, εκείνος υπέγραψε. Αλλιώς θα ήταν σαν να πυροβολούν τα πόδια τους, αφήνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ έξω να «το παίζει»(ξανά) αντιμνημονιακός! Τι θα κάνει τότε ο κ. Τσίπρας; Θα οδηγήσει ξανά τη χώρα σε νέες εκλογές;
Ο κ. Τσίπρας συμπεριφέρεται ανεύθυνα, όπως έκανε και πριν από τις 25 Ιανουαρίου. Δαιμονοποιεί τις συνεργασίες με τους πολιτικούς αντιπάλους του, όπως έκανε επί τρία χρόνια και με τα Μνημόνια των άλλων. Μέχρι που χρειάστηκε να υπογράψει το δικό του και να πάθει ό,τι έπαθε. Εκ των υστέρων το παραδέχονται οι στενότεροι συνεργάτες του (εδώ), αλλά τι να το κάνουμε; Η ζημιά για τη χώρα έχει γίνει.
Εκτός όλων αυτών, τα οποία ο κ. Τσίπρας κάνει συνειδητά βλάπτοντας τη χώρα, κάνει και κάτι άλλο, που θα βλάψει(κι άλλο) το κόμμα του. Προετοιμάζει από τώρα τη νέα γενιά διαφωνούντων. Όταν λέει «δεν συνεργάζομαι» και αύριο θα υποχρεωθεί να συνεργαστεί, τι άλλο κάνει από το να δημιουργεί νέους «Λαφαζάνηδες»; Κάνει ακριβώς ό,τι έκανε και πριν που «έσκιζε» τα μνημόνια, για να αναγκαστεί μετά να δικαιολογεί το δικό του.
Και για το μεν το κόμμα του ας κάνει ό,τι θέλει. Ας παραβλέψει ακόμα και την προειδοποίηση του Μενάνδρου ότι «η γλώσσα πολλούς εις όλεθρον ήγαγεν».
Όμως, ως αρχηγός μεγάλου κόμματος, που μπορεί να κληθεί αύριο να συγκυβερνήσει με άλλους, δεν έχει δικαίωμα να συμπεριφέρεται τόσο ανεύθυνα. Να κάνει συνειδητά λάθη, τα οποία αύριο θα πληρώσει η χώρα ακριβά. Όπως πλήρωσε ήδη-και θα πληρώνει για πολλά χρόνια- τα προηγούμενα.