Al-Monitor Τετάρτη 19.8.2015
Του Σαάντ Σαλούμ
Του Σαάντ Σαλούμ
Χριστιανοί σχημάτισαν ένοπλες μονάδες ώστε να επανακαταλάβουν τα εδάφη της Πεδιάδας της Νινευή, μετά την κατάληψή τους από τους εισβολείς του ΙΚ τον
Ιούνιο 2014. Παρόλο που οι μειονότητες των Γιαζίντι και των Χριστιανών της πεδιάδας δεν εμπιστεύονται την ιρακινή ομοσπονδιακή κυβέρνηση και την Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν (ΠΚΚ), μια τέτοια κίνηση δεν ήταν αναμενόμενη από μια ειρηνόφιλη ομάδα. Ωστόσο, οι ενεργείς των Χριστιανών είναι συμβατές με την ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί: όλοι τώρα στο Ιράκ είναι οπλισμένοι.
Νωρίτερα φέτος, οι Χριστιανοί που εκτοπίστηκαν από τη Νινευή σε κουρδικές περιοχές έχουν δημιουργήσει αντάρτικο που αναγνωρίζεται από Υπουργείο των Πεσμεργκά της ΠΚΚ, ενώ άλλες χριστιανικές ομάδες από διαφορετικές περιοχές του Ιράκ βρίσκονται υπό την καθοδήγηση των επιχορηγούμενων από το κράτος Μονάδων Λαϊκής Επιστράτευσης.
Οι χριστιανοί έπαυσαν να ακολουθούν πολιτική μη-ανάμιξης στις εθνοτικές διενέξεις και τις ένοπλες συγκρούσεις. Εξετάζουν πλέον διάφορες εναλλακτικές επιλογές χωρίς να αποκλείουν την ιδέα της συνεργασίας με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση και το ΠΚΚ.
Οι χριστιανοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι άλλοι, Άραβες ή Κούρδοι, έχουν στόχους για τα εδάφη που δεν ευθυγραμμίζονται υποχρεωτικά με τα δικά τους συμφέροντα.
Η ιρακινός χριστιανός εκδότης του περιοδικού Αλ-Φικρ αλ-Μασίχι, δήλωσε στο Αλ-Μόνιτορ: “Οι περιοχές μας στην πεδιάδα της Νινευής θεωρείται μέρος διαφιλονικούμενων περιοχών μεταξύ της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και του ΠΚΚ. Οι Κούρδοι θεωρούν τις περιοχές αυτές σαν κουρδικές που πρέπει να προσαρτηθούν στο χάρτη του ΠΚΚ ενώ η ομοσπονδιακή κυβέρνηση πιστεύει ότι βρίσκονται υπό το διοικητικό της έλεγχο ακόμη και όταν πρακτικά βρίσκονται υπό κουρδική επιρροή”.
Δημιουργώντας ένοπλα τμήματα, οι Χριστιανοί θα μπορούσαν να επιδιώξουν να δημιουργήσουν ένα ειδικό καθεστώς και να λάβουν μέρος στη διένεξη που έχει ξεσπάσει μεταξύ των δύο μεγαλύτερων ομάδων σχετικά με το διαμελισμό του Ιράκ.
Από αυτή την άποψη, ο Ασσύριος Γιαακούμπ Κορκίς, μέλος του Ιρακινού Κοινοβουλίου, είπε τον Μάιο: “Αν θέλουν να διαιρέσουν τη χώρα σε σουνιτικό, κουρδικό και σιιτικό κράτος, τότε εμείς θα κάνουμε έκκληση για ένα τέταρτο κράτος, ένα χριστιανικό κράτος”.
Η δημιουργία αυτών των δυνάμεων θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για εκατοντάδες Ασσυρίων χριστιανών από το Εξωτερικό ώστε να ενωθούν με τα αδέλφια τους που πολεμούν στο Ιράκ για την πεδιάδα της Νινευής. Οι χριστιανοί της διασποράς ίσως επίσης να σκεφτούν τη δημιουργία μιας αποκλειστικά χριστιανικής περιοχής στην πεδιάδα, μία ιδέα που υποστηρίζουν χριστιανικές οργανώσεις στο Εξωτερικού.
Μέσα σ΄ αυτό το πλαίσιο οι ένοπλες χριστιανικές ομάδες έχουν πολλές εναλλακτικές επιλογές. Ίσως να πολεμήσουν υπό τους Πεσμεργκά για συγκεκριμένες περιοχές που θα ήσαν τότε υπό τον έλεγχο του ΠΚΚ, ίσως να πολεμήσουν υπό τον έλεγχο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για τον ίδιο σκοπό και να εγκαθιδρύσουν τη δική τους διοίκηση στις Πεδιάδες της Νινευής ή να πιέσουν για την ανεξαρτησία της περιοχής υπό διεθνή διοίκηση ή με εγγυήτριες δυνάμεις της διεθνούς κοινότητας που θα προστατεύει το καθεστώς ανεξαρτησίας τους.
Όλες αυτές οι διαδρομές θα είναι δύσκολο να ακολουθηθούν, πράγμα που εξηγεί την εσωτερική διένεξη που έχει βαθιές ρίζες, μεταξύ των χριστιανικών πολιτικών κινημάτων και των χριστιανών ηγετών του Ιράκ.
“Οι χριστιανοί του Ιράκ έχουν το απόλυτο δικαίωμα στην αυτοάμυνα” δήλωσε στο Αλ-Μόνιτορ ο πατριάρχης Λουίς Σάκο, ηγέτης της Χαλκηδόνιας Εκκλησίας του Ιράκ. “Ωστόσο, την προστασία θα πρέπει να την παρέχει το κράτος που είναι υπεύθυνο για την προστασία και την υπεράσπιση όλων των πολιτών του. Όσον αφορά στη δημιουργία ανταρτών με βάση εθνοτικές και θρησκευτικές συγγένειες, αυτό θα καταστρέψει τη χώρα”.
Οι φόβοι του Σάκο φαίνεται να είναι δικαιολογημένοι. Ο σχηματισμός πολιτοφυλακών θα εμβάθυνε τις αποσχιστικές τάσεις και θα κλιμάκωνε τη διένεξη εν απουσία του κράτους. Η διένεξη θα μετατρεπόταν τότε σε ένα πανίσχυρο χαρτί στα χέρια των ισλαμιστικών τρομοκρατικών ομάδων που θέλουν να αναβιώσουν τις Σταυροφορίες.
Οι δηλώσεις του πατριάρχη ήρθαν σε απάντηση στην υποστήριξη του ΠΚΚ για τον εξοπλισμό των χριστιανών εθελοντών σε ειδικές μάχιμες μονάδες υπό τον έλεγχο του Υπουργείου των Πεσμεργκά και για το σχηματισμό χριστιανικών δυνάμεων υπό τη διοίκηση των Μονάδων Λαϊκής Επιστράτευσης.
Το Υπουργείο των Πεσμεργκά άρχισε να υποστηρίζει τη δημιουργία της Χριστιανικής Δύναμης της Πεδιάδας της Νινευή έπειτα από την ανακοίνωση της 6ης Ιανουαρίου της Εθνικής Ένωσης Μπετ-Ναχράιν και του Δημοκρατικού Κόμματος Μπετ-Ναχράιν ότι η πολιτοφυλακή θα ευθυγραμμιστεί με τις αρχές του ΠΚΚ.
Ένα άλλο χριστιανικό κίνημα στο Ιράκ που ονομάζεται Ταξιαρχίες της Βαβυλώνας επιβεβαίωσε στις 3 Ιουλίου ότι δεκάδες χριστιανοί εθελοντές έχουν εκπαιδευτεί υπό την επίβλεψη των Μονάδων Λαϊκής Επιστράτευσης ώστε να επανακαταλάβουν τα εδάφη στη πεδιάδα της Νινευής και στην πόλη της Μοσούλης τα οποία βρίσκονται υπό τον έλεγχο του ΙΚ .
Σήμερα, οι Ταξιαρχίες της Βαβυλώνας θεωρούνται μία από τις Μονάδες Λαϊκής Επιστράτευσης. Η ταξιαρχία περιλαμβάνει 500 μαχητές και αποτελεί τη στρατιωτική πτέρυγα ενός γενικότερου χριστιανικού κινήματος στο Ιράκ. Ο Ραγιάν αλ-Καλντανί, γενικός γραμματέας των Ταξιαρχιών της Βαβυλώνας δήλωσε τον περασμένο Ιούνιο τα εξής: “Ο κυριότερος λόγος για να δημιουργήσουμε της δυνάμεις μας ήταν η απελευθέρωση της Μοσούλης. Ωστόσο, έχουμε συμμετάσχει σε επιχειρήσεις για την απελευθέρωση του Τικρίτ καθώς και σε άλλες επιχειρήσεις στο Μπεΐτζι της επαρχίας Σαλαχουντίν”.
Είναι δύσκολο να ενωθούν αυτές οι δυνάμεις και να επιχειρούν υπό μία σημαία, ανεξάρτητα από την πολιτική εκμετάλλευση των κουρδικών και των αραβικών ομάδων, ειδικά με το ΙΚ στη περιοχή. Ανοίγουν το δρόμο για μελλοντικές ενδοχριστιανικές διενέξεις λόγω της έλλειψης μιας ενοποιητικής ηγεσίας αυτών των δυνάμεων, της έλλειψης μιας συμφωνίας για τους στόχους, το χαρακτήρα και το έργο που θα χρειαστεί να γίνει αν επανακτήσουν την πεδιάδα της Νινευή από τον έλεγχο του ΙΚ όπως επίσης και για την επακολουθησομένη πάλη με άλλα ιρακινά συμφέροντα για επιρροή στα διαφιλονικούμενα εδάφη.