υπέδαφος της "αποικίας χρέους" που λέγεται Ελλάς είναι κατακλυσμιαίες. Μπορεί, προσώρας, να μην αποτυπώνονται σε όλο τους το εύρος στις δημοσκοπήσεις, όμως όποιον και να ρωτήσεις μόνον ευχαριστημένος δεν είναι με τα έργα και ημέρες της κυβερνήσεως. Ο καθένας κάτι βρίσκει είτε αυτό είναι συλλογικό είτε ατομικό για να κατηγορήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα οι περισσότεροι πολίτες, ειδικά στις μεταξύ τους συζητήσεις εκφράζονται πλέον με απαξιωτικό τρόπο για την κυβέρνηση. Όλη η συζήτηση για τα μέτρα που ελήφθησαν ή πρόκειται να ληφθούν και κυρίως για το ασφαλιστικό έχουν προκαλέσει βαρύτατη ζημία στην κυβερνητική εικόνα.
Έτυχε αυτές τις μέρες των γιορτών να συναναστραφώ και να συζητήσω με πολλούς ανθρώπους, όχι μόνον στην Αθήνα, αλλά και εκτός πρωτευούσης. Όλοι μα όλοι δηλώνουν δυσαρεστημένοι, απογοητευμένοι, κοψοχέρηδες, απελπισμένοι. Ακόμη και γνωστοί μου που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ και είδαν μάλλον με συμπάθεια τη στροφή του Τσίπρα προς το ρεαλισμό είναι μαγκωμένοι. Και προσοχή δεν μιλώ για κάποιες ελίτ, αλλά για απλό κόσμο που το μόνο του αποκούμπι είναι η δουλειά του και μόνον αυτή.
Εξυπακούεται πως η δυσαρέσκεια και η απόρριψη δεν περιορίζεται στην κυβερνητική πλειοψηφία, αλλά εκτείνεται σε όλο το κομματικό φάσμα με μόνη εξαίρεση το ΚΚΕ, το οποίο όμως δεν το υπολογίζουν και πολύ επειδή, όπως λένε, "αυτοί δεν έχουν στόχο την ανάληψη της διακυβέρνησης". Η Χρυσή Αυγή, η αλήθεια είναι, δεν πολύ ακούγεται όπως τα προηγούμενα χρόνια ούτε καν ως τιμωρός των διεφθαρμένων πολιτικών, όπως ήθελε να εμφανίζεται. Κάτι είναι κι αυτό. Φαίνεται πως ο χαρακτηρισμός της ως εγκληματική οργάνωση απέδωσε και έχει βάλει οροφή στα εκλογικά της ποσοστά.
Λογικά η επόμενη έκφραση των συντελούμενων κοινωνικών διεργασιών θα είναι η ενίσχυση αφενός του ευρωσκεπτικιστικού ρεύματος και αφετέρου της τάσης για εθνικό απομονωτισμό. Η φράση "μια χαρά ήμασταν με τη δραχμούλα και οι ξένοι θέλουν να μας κάνουν υπηρέτες τους", δυστυχώς, ακούγεται από ολοένα και περισσότερα χείλη. Και είναι προφανές ότι αυτό οφείλεται στη διάψευση των μεγάλων προσδοκιών που είχε καλλιεργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ό,τι δηλαδή αυτός είναι το τελευταίο οχυρό φιλολαϊκής πολιτικής, ανεξαρτησίας και εντιμότητας των πολιτικών και της εθνικά υπερήφανης στάσης έναντι των δανειστών της χώρας.
Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα αποτυπώσουν τους επόμενους δυο τρεις μήνες οι δημοσκοπήσεις. Αυτή τη στιγμή η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ και η διάχυτη εντύπωση ότι απουσιάζει οποιαδήποτε σοβαρή και βιώσιμη εναλλακτική στον Τσίπρα και την κυβέρνησή του λειτουργεί πυροσβεστικά για την εκδήλωση πρωτοβουλιών που θα ανατρέψουν το πολιτικό και κοινωνικο-οικονομικό status. Αν τα δεδομένα αλλάξουν ο ΣΥΡΙΖΑ θα κλονιστεί, ενώ τα πράγματα θα χειροτερέψουν και ίσως βρεθούμε μπροστά σε οδυνηρές εκπλήξεις, που ίσως περιλαμβάνουν και θέματα ζωτικής σημασίας για τον ελληνισμό, εάν ο εθνικοαπομονωτισμός επικρατήσει ως τάση στην κοινωνία.
Θα πρέπει η κοινωνική δυσαρέσκεια να διοχετευθεί σε ένα ρεύμα εθνικής ανόρθωσης και δημιουργίας, αντίστοιχο με αυτό που δημιούργησε ο Ελευθέριος Βενιζέλος πριν από 100 χρόνια. Και είναι χρέος όσων αγαπούν και πονούν αυτόν τον τόπο να κινηθούν και να δράσουν σ' αυτήν την κατεύθυνση. Τώρα. Οι καιροί ου μενετοί...
Φελνίκος
