είναι πρώτο θέμα σε δελτία και εφημερίδες θάφτηκε, ως είθισται, για να συνεχίσουν κάποιοι να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Διότι ποιο είναι αυτό το κοινωνικό, οικονομικό, θρησκευτικό κίνημα που μπορεί να αποδεχτεί ως λογικό ότι ο πλούτος των 62 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο έχει αυξηθεί κατά 44% από το 2010, ενώ ο πλούτος των φτωχότερων 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων μειώθηκε κατά 41%!
Μπορείτε να συνειδητοποιήσετε την αναλογία; Είναι πραγματικά ανατριχιαστική. Την ώρα, δηλαδή, που άνθρωποι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου πεθαίνουν από την πείνα, από την έλλειψη νερού και φαρμάκων, πνίγονται στα νερά του Αιγαίου και αλλού, 62 άνθρωποι έχουν τρισεκατομμύρια που θα μπορούσαν να ζήσουν πάνω από τον μισό πλανήτη.
Σχεδόν οι μισοί υπερπλούσιοι είναι από τις Ηνωμένες Πολιτείες, 17 από την Ευρώπη και οι υπόλοιποι από χώρες που περιλαμβάνουν την Κίνα, τη Βραζιλία, το Μεξικό, την Ιαπωνία και τη Σαουδική Αραβία. Σύμφωνα με την έκθεση, το 30% όλου του χρηματικού πλούτου της Αφρικής βρίσκεται σε εξωχώριους λογαριασμούς, φέρνοντας απώλειες της τάξης των 14 δισ. δολαρίων τον χρόνο σε φοροεισπράξεις.
Τα χρήματα αυτά θα αρκούσαν για την υγεία και την περίθαλψη 4.000.000 παιδιών τον χρόνο και για την πρόσληψη αρκετών δασκάλων, να εγγυηθούν ότι κάθε παιδί της Αφρικής μπορεί να πάει σχολείο, ανέφερε στην έκθεσή της η μη κυβερνητική οργάνωση Oxfam.
Οι περισσότεροι φτωχοί δεν ζουν πια στις φτωχότερες χώρες, αλλά σε χώρες με μέσο εισόδημα, όπως η Ινδία, επισημαίνει ο οργανισμός στην πρόσφατη έκθεση (που έγινε εν όψει του Φόρουμ στο Νταβός) και προσθέτει ότι οι ανισότητες οφείλονται εν μέρει στις διαφορές εισοδήματος, ιδιαίτερα μεταξύ μεγαλουπόλεων και αγροτικών περιοχών, αλλά επίσης και σε διαφορές στην πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και περίθαλψης, στην παιδεία και σε θέσεις απασχόλησης.
Εαν σας θυμίζουν κάτι τα παραπάνω, σας λέμε ότι στη χώρα μας το ένα τρίτο του πληθυσμού έχει ξεχάσει τι θα πει θέρμανση, πάνω από 1.000.000 είναι άνεργο και ένα στα δύο νοικοκυριά που κάποτε ανήκαν στη μεσαία τάξη ζει από τη σύνταξη που λαμβάνει ένα μέλος της οικογένειας! Αυτή είναι η κοινωνία που δομείται και αυξάνει τις ανισότητες και κάνει, αντί αναδιανομή του πλούτου, αναδιανομή της φτώχειας.
Και ύστερα από αυτά συζητάμε ότι η κοινωνία μας έχει γίνει πιο ανθρώπινη και πιο δίκαιη; Μπορούν κάποιοι να κοιμούνται ήσυχοι και να υπερασπίζονται τον κάθε «ισμό»; Θα μας τρελάνουν;
Νίκος Ελευθερόγλου
