Η απάντηση της Ν.Δ. στις επισημάνσεις μας για το άτοπον της συμπόρευσης με τα ρετάλια του παλαιού ΠΑΣΟΚ ήταν μια διαρροή γενικής λήψης -αφορούσε και άλλα θέματα- του τύπου «τα όρια του κόμματος εκτείνονται από την παραδοσιακή δεξιά έως το εκσυγχρονιστικό κέντρο». Δεν εντυπωσιάζομαι, η ξεροκεφαλιά και το πείσμα είναι ίδιον του χώρου, καθώς βεβαίως και το αρχηγικό αλάθητο. Ωστόσο οι εξελίξεις τρέχουν, τα δεδομένα είναι εδώ και κοντά στα στρατηγικά αδιέξοδα, τα οποία θα αντιμετωπίσει μια παράταξη που επιχειρεί ανοίγματα στο Κέντρο σε ένα βαθύτατα συντηρητικό περιβάλλον, προστίθενται και άλλα: Τα αδιέξοδα των ορφανών της Δεξιάς.
Δείτε τη μεγάλη εικόνα και προσέξτε την αντίφαση: Σε ολόκληρο τον κόσμο πνέει ένας άνεμος αυθάδειας και αντίστασης σε αυτό που ονομάζεται ελεύθερη οικονομία με τη μορφή που έχει σήμερα - ο δισεκατομμυριούχος που σαρώνει εκστρατεύοντας κατά του συστήματος που τον δημιούργησε, ο Τραμπ, είναι το κορυφαίο παράδειγμα. Σε ολόκληρη την Ευρώπη η εμβάθυνση της κρίσης και το Προσφυγικό σηκώνουν ανέμους εθνικιστικούς και αντιευρωπαϊκούς.
Στη Γερμανία προελαύνει η Εναλλακτική και σηκώνει σκόνη η PEGIDA (Eυρωπαίοι Πατριώτες κατά του Ισλάμ), στη Γαλλία η Λεπέν είναι ισχυρή, σε Κροατία, Πολωνία, Ουγγαρία εκλέγονται ακροδεξιές κυβερνήσεις. Εμείς εδώ στην Ελλάδα συμπεριφερόμαστε με την πεποίθηση ότι το βαρομετρικό δεν θα φτάσει στη γειτονιά, ενώ ήδη πέφτουν οι πρώτες στάλες πάνω από τα κεφάλια μας. Μια ματιά στο διαδίκτυο αρκεί για να καταλάβει κανείς πόσο λάθος διαβάζεται η συγκυρία τόσο από την επίσημη Κεντροδεξιά όσο και από όλους εκείνους που δυσφορούν με τα αλληθωρίσματά της και θέλουν να φτιάξουν κόμμα:
Σαρώνουν τα ανεξάρτητα ενημερωτικά σάιτ του εθνικισμού. Τουλάχιστον δύο βρίσκονται μέσα στην πρώτη δεκάδα. Εχουν τουτέστιν μεγάλο ακροατήριο. Στην πραγματικότητα το τερέν γίνεται όλο και περισσότερο γλιστερό. Ο κόσμος απαιτεί μια γνήσια συντηρητική φωνή αλλά δεν τη βρίσκει ούτε στη Ν.Δ. ούτε στην μπρουτάλ Χρυσή Αυγή, στην οποία είχαν μετακομίσει παλαιοί ψηφοφόροι της, ούτε σε υπό ίδρυση δεξιά σχήματα που φτιάχνονται από παλαιά υλικά. Οι δε απαντήσεις που ακούμε στα προβλήματα τα οποία έρχονται εκπέμπουν φοβία, τρομαγμένους ανθρώπους, «μα πώς μπορούμε να αφομοιώσουμε το Ισλάμ που γεννοβολά», αυτοπεποίθηση μηδέν. Η σκέψη ορισμένων πολιτικών ταγών φθάνει μέχρι τον Νότη Σφακιανάκη. Τούτων δοθέντων και υπό την προϋπόθεση ότι η κρίση βαθαίνει -η φτωχοποίηση είναι βεβαία- το σίγουρο είναι ότι ο χώρος της Κεντροδεξιάς θα υποφέρει σύντομα από τον πολυκερματισμό. Βεβαίως κάποιοι θεωρούν ότι έχουμε άδικο και μας αντιμετωπίζουν ως ενοχλητική τσίμπλα. Δεν πειράζει, το ξέρουμε. Εχουμε άδικο γιατί έχουμε δίκιο πολύ νωρίς.
Mανώλης Κοττάκης
.jpg)
