προσεχή εκλογική αναμέτρηση ο νέος εκλογικός νόμος, είναι το "χρυσόμαλλο δέρας" του Αλέξη Τσίπρα. Σε αυτήν την υπόθεση έχει παίξει τα ρέστα της πολιτικής του επιβίωσης μετά τις επόμενες κάλπες.
Αν τα καταφέρει, τότε το πιθανότερο
σενάριο είναι να βρεθούμε πολύ γρήγορα προ εξελίξεων. Ίσως και εντός του
φθινοπώρου. Και ταυτόχρονα θα παρατηρηθεί μία στροφή της γραμμής του
άριστου τακτικιστή (οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε) Αλέξη, ο οποίος
θα ξαναθυμηθεί προφανώς ενόψει της δεύτερης αξιολόγησης και των νέων
σκληρών μέτρων που θα απαιτηθούν, την επαναστατική του ρητορική απέναντι
στον "δράκο" της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των υπόλοιπων "θεσμών" που
καταδυναστεύουν τη χώρα.
Με την απλή αναλογική, ο Αλέξης Τσίπρας
θεωρεί ότι μπορεί να επιχειρήσει μία ηρωική έξοδο, με την οποία μάλιστα
θα επιτύχει έναν διπλό στόχο. Αφενός να μην χρεωθεί και άλλα επώδυνα
μέτρα και από την άλλη προσδοκά να "κόψει" τον δρόμο προς τον σχηματισμό
ισχυρής κυβέρνησης από τον "αντίπαλο", τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Διατηρώντας παράλληλα χάρη στον κατακερματισμό του πολιτικού συστήματος
και την δυσχέρεια στο να υπάρξει εξασφαλισμένη πολιτική σταθερότητα,
ρόλο κλειδί στις πολιτικές εξελίξεις.
Ίσως μάλιστα να ελπίζει ότι με απλή
αναλογική θα αναπτυχθούν φυγόκεντρες δυνάμεις και στους πολιτικούς του
αντιπάλους, όπως συνέβη πέρυσι στον ΣΥΡΙΖΑ, άσχετα αν τελικά αυτές
παρήλθαν αναίμακτα. Και να θεωρεί ότι υπό ορισμένες συνθήκες και
προϋποθέσεις θα μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και ως δεύτερο κόμμα να
αποτελέσει έναν ισχυρό πόλο, είτε αντιπολιτευόμενο, είτε ακόμη και
κυβερνητικό.
Αν ωστόσο δεν κατορθώσει να συγκεντρώσει
τον απαιτούμενο αριθμό για να ισχύσει από τις επόμενες εκλογές η απλή
αναλογική, τα σχέδιά του ανατρέπονται. Γιατί σε αυτή την περίπτωση η
ήττα του στις εκλογές θα δώσει σαφή ευχέρεια σχηματισμού κυβέρνησης,
είτε αυτοδύναμα είτε με συνεργασία, στον πολιτικό του αντίπαλο. Και η
αποκαθήλωση σε αυτή την περίπτωση μπορεί να είναι και δραματική.
Δεδομένου ότι ένα μεγάλο κομμάτι από εκείνους που στηρίζουν την
κυβερνητική παρουσία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, δεν έχουν κάποιο βαθύ πολιτικό
δέσιμο μαζί τους. Η "σχέση" αυτή βασίστηκε και ακόμη βασίζεται σε
προσωπικά ή συντεχνιακά ή και συνδικαλιστικά συμφέροντα. Πρόκειται για
ένα κοινό που πολύ εύκολα μπορεί να μετακινηθεί και προς άλλες πολιτικές
κατευθύνσεις αν νιώσουν την απώλεια της πολιτικής ισχύος της σημερινής
κυβέρνησης.
Τώρα, αν ο πρωθυπουργός αναγκασθεί να
οδηγηθεί σε εκλογές με το υπάρχον σύστημα, τότε πιθανότατα θα
προσπαθήσει να τις καθυστερήσει όσο αυτό είναι δυνατό. Όσο περισσότερο
μπορεί. Για το 2017; Για το 2018; Όσο μπορεί να αντέξει. Φυσικά κάτι
τέτοιο δεν θα είναι καθόλου εύκολο. Καθώς η διατήρηση της εξουσίας θα
περνά και μέσα από πολύ σκληρές αποφάσεις και στα εργασιακά αλλά και στα
φορολογικά όπου ακόμη δεν... έχουμε τελειώσει. Και οι αποφάσεις αυτές
θα ενισχύουν την οργή της κοινωνίας από τα καίρια πλήγματα στα
εισοδήματα, ενώ η υστέρηση στα έσοδα και τις εισπράξεις του δημοσίου
λόγω της παρατεταμένης ύφεσης, των λουκέτων και της φοροδοτικής
αδυναμίας πολιτών και επιχειρήσεων, θα προκαλεί νέες παρεμβάσεις των
"θεσμών" και ακόμη περισσότερα μέτρα.
Με άλλα λόγια, για να διατηρηθεί στην
εξουσία θα... φτύσει αίμα που λέει και ο λαός. Και ο Αλέξης αλλά και η
ελληνική κοινωνία. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα λοιπόν. Και είναι
προφανές ότι εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Και για τον πρωθυπουργό, αλλά
και για τη χώρα.
dimitris.papakonstantinou@capital.gr
