Δείτε ολόκληρη τη δήλωσή του.
Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι η μάχη για την ηγεσία της υπερδύναμης, ανέδειξε νικητή επιχειρηματία, αντί για πολιτικό.
Η πιο κίτρινη προεκλογική εκστρατεία στις ΗΠΑ, ολοκληρώθηκε με τον δημαγωγό Ντόναλντ Τραμπ να επικρατεί επί της συστημικής Χίλαρι Κλίντον. Με σκάνδαλα και επικοινωνιακό πόλεμο για την πρωτιά, έκλεισε η πιο χαμηλού επιπέδου προεκλογική εκστρατεία στην πρόσφατη ιστορία των ΗΠΑ. Χωρίς σοβαρή πολιτική αντιπαράθεση, αλλά με e-mails, ροζ αποκαλύψεις, λάσπη, λαϊκισμό, κορόνες, τηλεοπτικά σόου, κτυπήματα κάτω από τη μέση, απειλές και κινδυνολογία στα άκρα, οι δύο μονομάχοι έφτασαν στις Αμερικάνικες προεδρικές εκλογές, που τελικά ανέδειξαν τον νέο Ρεπουμπλικάνο πρόεδρο των ΗΠΑ.
Έστω όμως και μετά τις αμερικανικές εκλογές, ήρθε η ώρα να κάνουμε μια συγκριτική αντιπαράθεση του προγράμματος του Τράμπ για την οικονομία, τη μετανάστευση, την εξωτερική πολιτική, το ελεύθερο εμπόριο και τα άλλα ζητήματα που απασχολούν τους αμερικανούς πολίτες, αλλά και όλους τους πολίτες του κόσμου. Ας ξεχάσουμε λοιπόν, την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Ντόναλντ Τραμπ και ας δούμε τα σχέδια του για μείωση φόρων και μέτρα κατά της ανεργίας. Μετά τη κρίση του 2008, οι φόροι και οι θέσεις εργασίας είναι στο επίκεντρο της πολιτικής συζήτησης στις ΗΠΑ. Τα σχέδια του Τραμπ προβλέπουν μειώσεις φόρων για όλους, ιδίως για τους πλουσίους, με επιχείρημα ότι έτσι δημιουργούνται θέσεις εργασίας. Το πρόγραμμά του θα κοστίσει στην κυβέρνηση των ΗΠΑ 5,9 τρις δολάρια σε έσοδα για 10 χρόνια. Περιλαμβάνει μείωση εταιρικών φόρων στο 15% από 35%, κατάργηση του φόρου περιουσίας και αύξηση των εκπτώσεων για φυσικά πρόσωπα. Το 1% των μισθωτών θα δουν το εισόδημά τους να αυξάνεται κατά διψήφιο ποσοστό, ενώ το 25% με τα χαμηλότερα εισοδήματα θα έχει αύξηση μόλις 1,9%. Ο Τραμπ επιμένει ότι έτσι θα δημιουργήσει 25 εκατομμύρια θέσεις εργασίας σε 10 χρόνια. Πιστεύει ότι πάρα πολλές δουλειές, κυρίως στον τομέα της παραγωγής και μεταποίησης, χάνονται επειδή «τις κλέβουν» άλλες χώρες όπως η Κίνα.
«Σημαία» της εκστρατείας του Τραμπ στην αρχή ήταν το διαβόητο «τείχος» που ήθελε να χτίσει στα 3.200 χλμ. των συνόρων ΗΠΑ – Μεξικού για να κρατήσει έξω τους μετανάστες. Τελευταία όμως απέφευγε να μιλάει για αυτό, ούτε για την αναγκαστική απέλαση των 11 εκατ. παράνομων μεταναστών που ζουν στις ΗΠΑ, ούτε για το κλείσιμο των συνόρων των ΗΠΑ σε όλους τους μουσουλμάνους. Εξακολουθεί όμως να ζητάει δραστική μείωση της μετανάστευσης και αυστηρούς ελέγχους στους ξένους που μπαίνουν στη χώρα. Ο Τραμπ θεωρεί ότι η πολιτική των ΗΠΑ να δέχεται πρόσφυγες από ορισμένες περιοχές – Μέση Ανατολή και γενικότερα μουσουλμανικές χώρες – αποτελεί σοβαρή απειλή για την εθνική ασφάλεια.
Στους λεγόμενους «πολιτισμικούς πόλεμους» (Cultural wars) για κοινωνικό κράτος, άμβλωση, οπλοκατοχή και άδειες μητρότητας, τα πράγματα στη πορεία αναμένεται να μεταβληθούν. Ο Τραμπ θέλει να ξηλώσει οπωσδήποτε το ΕΣΥ του Ομπάμα, αλλά άλλαξε γνώμη για τις αμβλώσεις. Είπε τον Μάρτιο ότι αυτές οι επεμβάσεις πρέπει να είναι παράνομες και υποστήριξε «κάποια μορφή τιμωρίας» για τις γυναίκες που τις κάνουν. Μετά την κατακραυγή, τώρα λέει ότι το θέμα πρέπει να αφεθεί στη δικαιοδοσία της κάθε Πολιτείας. «Στροφή» έκανε και στο θέμα των γονεϊκών αδειών, αφού είπε ότι «οι εγκυμοσύνες είναι άβολες» για τους εργοδότες, πλέον τάσσεται τώρα υπέρ μητρικής άδειας 6 εβδομάδων μετ’ αποδοχών όσο το επίδομα ανεργίας. Ο Τραμπ, στηρίζει σθεναρά τη δεύτερη τροπολογία του Αμερικανικού Συντάγματος, που ορίζει ότι «δεν μπορεί να παραβιαστεί το δικαίωμα του λαού να κατέχει και να φέρει όπλα».
Ο Τραμπ αυτοχαρακτηρίζεται «φίλος του Πούτιν» και έχει επικρίνει τον πόλεμο στο Ιράκ και άλλες στρατιωτικές δράσεις των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Εχει μιλήσει για στενότερες σχέσεις με τη Ρωσία και θεωρεί ότι πρώτη προτεραιότητα εξωτερικής πολιτικής θα πρέπει να είναι πάντα τα αμερικανικά συμφέροντα. Υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ πληρώνουν πάρα πολλά λεφτά για την άμυνα συμμάχων και ότι οι Ευρωπαίοι και οι Ιάπωνες θα πρέπει να δαπανήσουν περισσότερα για τη δική τους ασφάλεια.
Πρώτη φορά στην εκλογική εκστρατεία των ΗΠΑ δόθηκε τόσο μεγάλη έμφαση στο παγκόσμιο εμπόριο από κάθετι άλλο. Προεκλογικά, ο Τραμπ στρεφόταν λεκτικά εναντίον κάθε εμπορικής συμφωνίας που έχει ποτέ συνάψει η χώρα του και είχε απειλήσει να σκίσει την άκρως επιτυχημένη τη Βορειοαμερικανική Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου, καθώς και να εμποδίσει κάθε προσπάθεια να προχωρήσει η πρόσφατα συναφθείσα εμπορική συμφωνία του Ειρηνικού TTP, και να σταματήσει τις συζητήσεις της TTIPμε την ΕΕ. Οι απόψεις του όμως για τις ελεύθερες συναλλαγές στο εμπόριο δεν έχουν ενταχθεί στην πλατφόρμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Άλλωστε το παράδοξο είναι ότι οι Ρεπουμπλικανοί είναι παραδοσιακά σημαιοφόροι του ελεύθερου εμπορίου στις ΗΠΑ. Αναμένουμε λοιπόν να δούμε από τον Ιανουάριο κινήσεις μετατόπισης, που ίσως οδηγήσουν σε επαναπροσδιορισμό του πολιτικού τοπίου σε σχέση με το ελεύθερο εμπόριο, αφού ποτέ στο παρελθόν, Πρόεδρος των ΗΠΑ, δεν τροφοδότησε το φόβο ότι το ελεύθερο εμπόριο μπορεί να υπονομεύσει την ευημερία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Τέλος, ας ελπίσουμε ότι η νέα εξωτερική πολιτική απέναντι στη Χώρα μας, που βρίσκεται σε μια πολύ ευαίσθητη γεωπολιτική περιοχή, θα είναι ευνοϊκότερη των «γειτόνων». Όσο για την ελληνική κρίση και το χρέος, αλλά και για το Κυπριακό, οι αμερικανικές θέσεις και προθέσεις θα διαφανούν σύντομα από την επικείμενη επίσκεψη του προέδρου Ομπάμα στην Ελλάδα.
crashonline.gr
