Σύμφωνα με αυτή εργοδότες στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν το δικαίωμα να απαγορεύουν στους υπαλλήλους τους να φοράνε μουσουλμανική μαντίλα στους χώρους εργασίας.
Η απόφαση ακολουθεί τη σύσταση που είχε κάνει πέρυσι ο σύμβουλος της έδρας και αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς έρχεται μία ημέρα πριν τις αμφίρροπες εκλογές στην Ολλανδία, όπου η θέση του ισλάμ στην κοινωνία και η μετανάστευση έχει αναδειχτεί κεντρικό πολιτικό ζήτημα.
Η απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου της Ε.Ε. ελήφθη σχετικά με δύο υποθέσεις, μία στο Βέλγιο και μία στη Γαλλία, όπου γυναίκες υπάλληλοι απολύθηκαν επειδή φορούσαν μαντίλα στον εργασιακό τους χώρο.
Στην πρώτη περίπτωση, στο Βέλγιο, η εταιρεία G4S απέλυσε ρεσεψιονίστ η οποία επέμενε να φορά μαντίλα στο γραφείο, με την αιτιολογία ότι η αμφίεσή της παραβίαζε εσωτερικό κανόνα που απαγόρευε την εμφανή χρήση πολιτικών, φιλοσοφικών ή θρησκευτικών συμβόλων.
Με δεδομένο ότι η G4S είχε εσωτερικό ενδυματολογικό κανόνα που αντιμετωπίζει ισότιμα όλες τις πεποιθήσεις, το Δικαστήριο έκρινε πως η απαγόρευση οποιουδήποτε εμφανούς συμβόλου δεν συνιστά «άμεση δυσμενή διάκριση», και συνεπώς δικαιολογείται.
Στη δεύτερη περίπτωση ωστόσο, όπου δεν υπήρχε ανάλογος εταιρικός ενδυματολογικός κώδικας, το Ευρωδικαστήριο εμφανίστηκε σαφώς πιο προσεκτικό και απέφυγε να δικαιώσει την απόλυση.
Η υπόθεση αφορά την εταιρεία Micropole, στη Γαλλία, η οποία απέλυσε μηχανικό αφού δέχτηκε παράπονα από πελάτη της για το γεγονός ότι φορούσε μαντίλα. Η επιχείρηση ζήτησε πρώτα από την υπάλληλο να σταματήσει να φορά το μουσουλμανικό κάλυμμα, όμως εκείνη αρνήθηκε και στη συνέχεια η σύμβασή της τερματίστηκε.
Στην απόφασή του, το Δικαστήριο της Ε.Ε. σημειώνει πως η διαμαρτυρία πελάτη σχετικά με τη θρησκευτική ενδυμασία της υπαλλήλου «δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ουσιαστική και καθοριστική επαγγελματική προϋπόθεση» και συνεπώς δεν δικαιολογεί αυτόματα την απόλυση.
Η έδρα καλεί τις εθνικές δικαστικές Αρχές να κρίνουν κάθε υπόθεση ξεχωριστά, με γνώμονα το εάν διαπιστώνουν στοχευμένες διακρίσεις από τον εκάστοτε εργοδότη.
