Ό,τι πρέπει: Ποιος υπουργός του ΠΑΣΟΚ… οργανοπαίχτης σε πανηγύρια για το μεροκάματο

Ποιος υπουργός του ΠΑΣΟΚ ήταν οργανοπαίχτης σε πανηγύρια;
Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δεν υπήρξε µόνο ένας από τους κορυφαίους Ελληνες πολιτικούς, αλλά είναι και πατέρας πέντε παιδιών.
Ο γοητευτικός πολιτικός για πρώτη φορά αποκαλύπτει µια άγνωστη επίθεση µε βόµβα, αλλά και πώς αισθάνεται που έχει µεγάλο φαν κλαµπ στις γυναίκες. Παράλληλα, εξηγεί γιατί τα καλοκαίρια δεν κοιµόταν σε κρεβάτι και τι έκανε στα πανηγύρια για το µεροκάµατο.

Από τη σύλληψη της «17 Νοέµβρη», είναι εκτός ενεργού πολιτικής.

Ποιο είναι το συναίσθηµα για έναν πολιτικό καριέρας σαν κι εσένα;

Νοµίζω ότι όλοι οι πολιτικοί που είχαν ισχυρή πολιτική παρουσία και έντονη δραστηριότητα δοκίµασαν την εµπειρία του διαλείµµατος. Ενα break είναι πολύ αναγκαίο για µια ανασύνταξη. Αισθάνοµαι πολύ καλά.

Πόσο σου στοίχισε εκείνο το περιστατικό µε το τροµοκρατικό χτύπηµα στο γραφείο σου και τον τραγικό χαµό του συνεργάτη σου; Πώς έχει επηρεάσει τη γενικότερη βιοθεωρία σου;

Κατ’ αρχήν, υπήρξε και ένα προηγούµενο περιστατικό, το οποίο δεν είναι και πολύ γνωστό. Στο γραφείο µου στο Περιστέρι, στη Λ. Θηβών, υπήρχαν δύο φίλοι µου οι οποίοι πήγαιναν κάθε απόγευµα και το λειτουργούσαν. Τυχαία επισκέφθηκε ένας αστυνοµικός, εκτός υπηρεσίας τότε, αυτούς τους φίλους µου και είδε µια βόµβα έξω από το γραφείο, η οποία αν εκρήγνυτο θα είχαµε άλλα δύο θύµατα.

Οσον αφορά το τροµοκρατικό χτύπηµα, ήταν ένα σοκαριστικό γεγονός, διότι ανασήκωσα από κάτω τον νεκρό φίλο και συνεργάτη µου. Εγώ αφιέρωσα τον εαυτό µου, τη ζωή µου, όλο µου το είναι στην καταπολέµηση του εγκλήµατος και είχα αποτελέσµατα.

Αφιέρωσα ένα µεγάλο κοµµάτι της ζωής µου για να φτιάξω µια αποτελεσµατική Αστυνοµία και προφανώς αυτό ενόχλησε πάρα πολύ τους κύκλους οι οποίοι έχουν σχέση µε το έγκληµα και θέλησαν να ανταποδώσουν µε τον τρόπο που το πραγµατοποίησαν, δολοφονώντας έναν αθώο άνθρωπο. Ηταν σοκαριστικό! ∆εν φοβήθηκα! Ποτέ δεν φοβάµαι! Εχω σηκώσει από κάτω πολλούς νεκρούς, δολοφονηµένους ανθρώπους. Είναι τραγικό, αλλά ταυτόχρονα και αφορµή για δύναµη να είσαι στην πρώτη γραµµή της καταπολέµησης του εγκλήµατος.

Θα σε δούµε σε κάποιο κόµµα τελικά;Σε εκφράζουν οι διεργασίες στην Κεντροαριστερά;

Ασφαλώς συµµετέχω ενεργά στη ∆ηµοκρατική Συµπαράταξη και συµµετέχω στην προσπάθεια που γίνεται για την ανασύνταξη της προοδευτικής παράταξης. Εχουµε το συνέδριο τέλος του µήνα και ελπίζω και µάχοµαι έτσι ώστε να πάρει σάρκα και οστά το εγχείρηµα για να δηµιουργηθεί κάτι νέο, ελπιδοφόρο στον χώρο αυτό, που το έχουν ανάγκη η χώρα και οι Ελληνες. Πιστεύω ότι αξίζει να διαθέσω όλες µου τις δυνάµεις για την επιτυχία του εγχειρήµατος.

Σε ακολουθεί ακόµη και τώρα η δήλωση ότι δεν είχες διαβάσει το Μνηµόνιο. Τώρα, µετά από χρόνια, θεωρείς πως ήταν ατυχής;

Μια πολύ κακή στιγµή! Το χειρότερο από όλα ήταν ότι εµφανίστηκα εγώ, που είµαι άνθρωπος και πολιτικός µε πολύ υψηλό αίσθηµα ευθύνης και συνείδηση, ως ανεύθυνος. Βεβαίως, ήρθε η συνέχεια να καταδείξει πανηγυρικά την υποκρισία. Επτά χιλιάδες σελίδες ψηφίστηκαν πρόσφατα σε λίγες ώρες! Στις 14 Αυγούστου 2015, σε τρεις ώρες 1.200 σελίδες στην αγγλική. Ωστόσο υπήρξε ένα πλήγµα, που ήταν και η αφορµή βαθιάς αυτοκριτικής για µένα.

Είσαι ένας άνθρωπος αυτοδηµιούργητος, που από πολύ µικρός µπήκες στα δύσκολα και στα βαθιά.

Εγώ πράγµατι κατάγοµαι από οικογένεια γνήσια αγροτική και δουλεύω από 7 ετών. Στα 13 µου µετέφερα 40 ανθρώπους πάνω σε καρότσες αγροτικές, πηγαίνοντάς τους για δουλειά. Στα 18 µου οδηγούσα φορτηγό, διέθετα επαγγελµατικό δίπλωµα, µεταφέροντας αγροτικά προϊόντα. Είµαι παιδί µιας γενιάς η οποία δούλεψε σκληρά. Η γενεαλογική καταγωγή µου είναι προσφυγική. Είµαι γνήσιο τέκνο προσφυγικής οικογένειας, κατά 50% ποντιακής και κατά 50% µικρασιατικής. Ο πατέρας µου ήταν Τραπεζούντιος και η µητέρα µου από τη Μαγνησία της Σµύρνης. Υπήρχε η αγωνία της επιβίωσης και γι’ αυτό υπήρξε προκοπή. Αυτό που έκανα ήταν να συνδέσω αυτές τις αναφορές µου µε την πολιτική για να έχω αποτελέσµατα προς όφελος της κοινωνίας.

Η σχέση σου µε τη µουσική ποια είναι;

Ηµουν οργανοπαίχτης, µουσικός, έπαιζα ακορντεόν, πανηγυρτζής (γέλια). Ο δάσκαλος που έµαθε σε εµένα µουσική, ο Ικαρος Μπράβος, έµαθε και στον Χρήστο Νικολόπουλο, γιατί είµαστε οµοχώριοι. Επαιζα σε πανηγύρια, σε γάµους και βαφτίσια. Βγάζαµε µεροκάµατο. Ηµουν και πολύ καλός τραγουδιστής. Αν έχεις ακούσει τον Νικολόπουλο να λέει για «το παιδί µε το κόκκινο ακορντεόν», είµαι εγώ (γέλια). Ο Χρήστος Νικολόπουλος έγινε ένας σπουδαίος δηµιουργός, από τους σπουδαιότερους της γενιάς του. Εγώ δεν ευτύχησα στον τοµέα αυτόν, γιατί τον εγκατέλειψα νωρίς. Αισθάνοµαι όµως περίσσια υπερηφάνεια για τον συντοπίτη µου.
 


.fimes.gr