Ψήφισε, χωρίς ούτε μια διαρροή τα πάντα που ζήτησαν οι δανειστές της χώρας. Ακόμη και μέτρα, που μέχρι πρότινος οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας τα απέτασσαν μετά βδελυγμίας -και οι προηγούμενες κυβερνήσεις των Σαμαρά και Παπανδρέου δεν θα μπορούσαν να περάσουν από τη Βουλή-, τώρα υπερψηφίζονται. Μέχρι και οι πιο σκληροί της τρόϊκας -με πρώτους και καλύτερους τους Σόϊμπλε και Τόμσεν- έχουν εκπλαγεί με τις συνεχείς (και τελικά εύκολες) νίκες που επιτυγχάνουν κάθε φορά που διαπραγματεύονται με την ελληνική κυβέρνηση. Η διαπίστωση δεν είναι δική μας, αλλά ενός εκ των κορυφαίων παραγόντων της αντιπολιτεύσεως, με τον οποίον μάλιστα συμφωνεί και σημαντικός υπουργός στην πρώτη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.
 |
| ΦΕΛΝΙΚΟΣ |
Βουλευτής, από τους πλέον διακεκριμένους, του ΠΑΣΟΚ είναι περισσότερον οξύς ή μάλλον εμπρηστικός: "Ο χαρακτηρισμός γερμανοτσολιάς, που έλεγαν για μας, ηχεί ήπιος για τους 153 βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αυτοί είναι μνημονιακοί Ταλιμπάν. Είναι ικανοί, αν τους ζητηθεί, να ζωστούν ακόμη και με εκρηκτικά και να τινάξουν στον αέρα όλους τους μικρομεσαίους και τους συνταξιούχους", μας λέει στο εντευκτήρια της Βουλής, την Παρασκευή το πρωί όταν, με άκομψο είναι η αλήθεια τρόπο, εισήχθησαν προς ψήφισιν στην ολομέλεια του κοινοβουλίου οι πέντε τροπολογίες που αφορούσαν τα τελευταία προαπαιτούμενα προκειμένου στο Γιούρογκρουπ της 15ης Ιουνίου να κλείσει η αξιολόγηση και να δοθεί η έγκριση για την εκταμίευση της δόσης.
Με τους χαρακτηρισμούς είναι λογικό να μην συμφωνούν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όμως είναι αρκετοί αυτοί που παραδέχονται ότι "έχουμε γίνει η χλεύη αυτών που έφεραν τα μνημόνια και κατέστρεψαν τη χώρα. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια". Μάλιστα, προβεβλημένος βουλευτής που διαφωνεί με την τακτική του πρωθυπουργού υποστηρίζει: "Δεν έπρεπε να υποκύψουμε στις αξιώσεις του Σόϊμπλε και να δεχθούμε να υπογράψουμε μέτρα που υπερβαίνουν την κυβερνητική μας θητεία. Έπρεπε να συγκρουστούμε και να πηγαίναμε σε εκλογές. Τώρα, με όλα αυτά που ψηφίζουμε, στρώνουμε το δρόμο στον Μητσοτάκη για να πάρει την κυβέρνηση ενδεχομένως και αυτοδύναμος. Πάντως, ακόμη και τώρα, αν στις 15 Ιουνίου δεν μας δώσουν τίποτε για το χρέος, μπορούμε να το κάνουμε. Πρέπει να το κάνουμε. Διαφορετικά, δύσκολα θα φθάσουμε στα Χριστούγεννα. Το Πρόγραμμα, παρά τα όσα λέμε, δεν βγαίνει. Κάποια στιγμή, στα πλαίσια της τρίτης αξιολόγησης που θ' αρχίσει το Φθινόπωρο, θα πρέπει, εκτός από τις θεσμικές αλλαγές που θα χρειαστεί να κάνουμε, να πάρουμε και νέα μέτρα. Και τότε δεν νομίζω ότι θα υπάρχουν 153 χμερ".
Το θέμα για τον πρωθυπουργό δεν είναι ότι κάποια στιγμή μπορεί κάποιοι από τους 153 βουλευτές να μην αντέξουν την πίεση και να διαχωρίσουν τη θέση τους. Το πρόβλημά του είναι ότι, εφόσον χρειαστεί, δεν θα βρίσκει για να τους αντικαταστήσει. Μέχρι πρότινος στο χώρο της Κεντροαριστεράς ακόμη και στη Βουλή υπήρχαν δυνάμεις που αντιμετώπιζαν με θετική διάθεση την περίπτωση συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το πολιτικό κεφάλαιο του πρωθυπουργού μέχρι και τους τρεις πρώτους μήνες του έτους, παρά τα λάθη του παρέμενε σοβαρό και υπολογίσιμο. Τώρα, και ειδικά μετά τις ακατανόητες -και λανθασμένες όλες- προβλέψεις του ως προς το τι μέλλει γενέσθαι με την αξιολόγηση, το χρέος και τη συμπεριφορά των δανειστών έναντι της χώρας, η αξιοπιστία του Αλέξη Τσίπρα έχει πληγεί ανεπανόρθωτα.
Οι δηλώσεις περί γραβάτας, όπως παραδέχονται ακόμη και στενοί του συνεργάτες, ήταν η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι. Πλέον, ο Αλέξης Τσίπρας, έχοντας απωλέσει τη δυνατότητα ανεύρεσης συμμάχων, γίνεται ευάλωτος σε πιθανές πιέσεις του Καμμένου, των "γκρι κουστουμιών" της εξουσίας, αλλά και της (έστω περιορισμένης εμβέλειας) εσωκομματικής του αντιπολίτευσης. Και φυσικά των δανειστών. Για να παραμείνει στη θέση του και ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, εφεξής θα χρειάζεται, όπως πιθανολογούν οι αντίπαλοί του, να κάνει συμβιβασμούς που θα απομειώσουν έτι περαιτέρω την αξιοπιστία και το πολιτικό του κεφάλαιο.
Και σίγουρα δεν τον βοηθούν οι εξηγήσεις που διοχετεύει το περιβάλλον του, ό,τι δηλαδή η υπεραισιοδοξία για τα ...τόσο καλά νέα που θα τον αναγκάσουν να φορέσει γραβάτα οφείλεται "στη διαβεβαίωση που είχε λάβει στην Κίνα από την Κριστίν Λαγκάρντ ότι το ΔΝΤ δεν θα τα βρει με την Μέρκελ και τον Σόϊμπλε". Και δεν τον βοηθούν επειδή τον εμφανίζουν εύπιστο. Ακόμη χειρότερη είναι η βοήθεια όσων εκ των συνεργατών του υποστηρίζουν πως "τον παγίδευσε ο Τσακαλώτος με το κλίμα αισιοδοξίας που του μετέφερε". Και είναι χειρότερη επειδή, στην περίπτωση που κάτι τέτοιο ανταποκρίνεται στην αλήθεια, ο Τσακαλώτος έπρεπε να έχει διωχθεί πάραυτα και κλωτσηδόν. Η ευπιστία και η ανημπόρια δεν είναι ιδιότητες που συνάδουν με το πρωθυπουργικό αξίωμα.
Το άλλο μεγάλο πρόβλημα του πρωθυπουργού είναι ότι στις διαπραγματεύσεις και τις αντιπαραθέσεις έχει ξεμείνει από επιχειρήματα. Και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Πλέον δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές πίσω από τις οποίες αθροίζονται πολιτικές δυνάμεις. Δεν υπάρχουν στόχοι γύρω από τους οποίους συσπειρώνονται κοινωνικές δυνάμεις. Δεν υπάρχουν εθνικά προτάγματα και αφήγημα που να συγκινούν τους πολίτες και τα οποία να έχουν ευρύτερη απήχηση και λαϊκή υποστήριξη. Η μείωση του χρέους χάθηκε. Η ένταξη στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης παραπέμπεται για το μέλλον. Η αξιολόγηση κλείνει με τους δυσμενέστερους όρους. Σε όλα αυτά ο πρωθυπουργός και οι στενοί του συνεργάτες "είχαν τοποθετήσει τον πήχυ ψηλά και τελικά πέρασαν από κάτω". Τώρα το μόνο που διαπραγματεύονται είναι λεκτικές διατυπώσεις.
Ο Σόϊμπλε μαζί με την Λαγκάρντ κατάφεραν να μετατρέψουν τον Τσίπρα, τον Τσακαλώτο και τους άλλους υπουργούς που μετέχουν στις διαπραγματεύσεις από πολιτικούς σε φιλολόγους. Η προσπάθεια πλέον εξαντλείται σε γλωσσικές προσθαφαιρέσεις του κειμένου του Γιούρογκρουπ και όχι στην υιοθέτηση ή την απόρριψη της άλφα ή της βήτα κυβερνητικής θέσης που μέχρι πρότινος εμφανίζονταν και ως αδιαπραγμάτευτη. Τελευταία γραμμή άμυνας η ανάπτυξη και οι επενδύσεις, πρωτίστως οι ξένες. Τον τομέα στον οποίον εξαρχής έπρεπε να έχει ρίξει όλες της τις δυνάμεις η κυβέρνηση (αφού είναι ο μόνος που μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να παράξει νέο πλούτο) τον ανακαλύπτει με δραματική καθυστέρηση, ενώ είναι αμφίβολο εάν μπορεί να διατηρήσει σταθερά το πλαίσιο και τους κανόνες που χρειάζονται για να ευδοκιμήσουν οι επενδύσεις.
Ένα άλλο, επίσης μεγάλο, πρόβλημα, το τέταρτο, για τον πρωθυπουργό είναι ότι χάνει και τη μάχη της επικοινωνίας. Ο διαγωνισμός για την αδειοδότηση των καναλιών δεν τελεσφόρησε. Μετά τον Καλογρίτσα απέτυχε και ο άλλος εκλεκτός του Μαξίμου, ο Σαββίδης, να πλασαριστεί, και μάλιστα σε θέση ισχύος, στο μιντιακό σύστημα. Η απαξία, ενδεχομένως και το κλείσιμο, της εκδοτικής επιχείρησης "Πήγασος" του εργολάβου Μπόμπολα που στηρίζει την κυβέρνηση είναι ένα ακόμη χτύπημα στην προσπάθεια του Μαξίμου να ανατρέψει, υπέρ του, τις ισορροπίες στο χώρο της ενημέρωσης. Και όχι μόνον αυτό, αλλά μετά και την εξαγορά του ΔΟΛ από τον Βαγγέλη Μαρινάκη, τα Μέσα Ενημέρωσης, στην πλειοψηφίας τους, διάκεινται ευνοϊκά υπέρ της κυβερνητικής αλλαγής και βλέπουν με μεγαλύτερη συμπάθεια τον Κυριάκο Μητσοτάκη από τον Αλέξη Τσίπρα.
Αν σ' αυτά προστεθεί και η περιορισμένη απήχηση που έχει η κρατική τηλεόραση στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης τότε το πρόβλημα επικοινωνίας για την κυβέρνηση μεγαλώνει. Μάλιστα, ενδέχεται να στερηθεί ακόμη και τις υπηρεσίες της Αυγής εάν δεν τελεσφορήσουν οι προσπάθειες διάσωσης της ιστορικής εφημερίδας της Αριστεράς. Τις ερχόμενες ημέρες δεν αποκλείεται να υπάρξει ακόμη και απεργία στην Αγίου Κωνσταντίνου, αφού οι εργαζόμενοι διεκδικούν τα δεδουλευμένα τριών μηνών. Εξυπακούεται πως όταν δεν μπορείς να έχεις τακτοποιημένο το σπίτι σου είναι δύσκολο να απλώσεις τραχανά, χωρίς να σου ξινίσει, και στην ταράτσα του γείτονα.
Έχοντας την κοινοβουλευτική του ομάδα ταπεινωμένη και κατά συνέπεια με χαμηλή αυτοπεποίθηση και τραυματισμένη ψυχολογία στη διεκδίκηση εκλογικής επιρροής. Με τις δηλώσεις του, ειδικά στα μεγάλα θέματα, να διαψεύδονται παταγωδώς και να εκτίθεται ανεπανόρθωτα στους πολίτες. Χωρίς κοινωνικοπολιτικές συμμαχίες, αντίθετα με τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς να του γυρνάνε την πλάτη. Με λεκτικές αποσαφηνίσεις και όχι πολιτικές διεκδικήσεις απέναντι στους δανειστές. Και με επικοινωνιακή αφλογιστία, είναι δύσκολο στον πρωθυπουργό να υποστηρίξει πως παραμένει, έστω και εκ της θέσεώς του, κυρίαρχος του παιχνιδιού. Εάν μάλιστα στις 15 Ιουνίου λάβει μόνον την έγκριση για την εκταμίευση της δόσης και στα υπόλοιπα έχουμε απλώς υποσχέσεις για μελλοντική διευθέτηση, τότε τα πράγματα δεν αποκλείται να γίνουν δυσάρεστα για τον Αλέξη Τσίπρα.
Σημειώνουμε, πως ο πρωθυπουργός, με τη συνηγορία άμα και προτροπή ορισμένων στενών του συνεργατών, έχει προειδοποιήσει την τρόϊκα ότι, σε περίπτωση που δεν υπάρξει συνολική λύση στο Γιούρογκρουπ, θα ακυρωθούν τα μέτρα που έχει ψηφίσει η Βουλή. Εάν -και παρότι έχει φροντίσει να κατεβάσει τον πήχυ των προσδοκιών- δεν υλοποιήσει την απειλή του τότε το κύρος του απέναντι στους συνομιλητές του, τους αντιπάλους καθώς και τους πολίτες δεν θα είναι αυτό που αρμόζει σε πρωθυπουργό. Το θέρος μπορεί να μην ευνοεί καυτές αντιδράσεις, δεν τις θέλει άλλωστε και η αντιπολίτευση, αλλά τον Σεπτέμβριο με την πρώτη σταγόνα της βροχής εκτός από το καλοκαίρι μπορεί να σκοτωθεί και η κυβερνητική ηρεμία. Και δεν είναι σίγουρο ότι ένας ανασχηματισμός, ακόμη κι αν περιλαμβάνει και τον υπουργό Οικονομικών και υπεύθυνο της διαπραγμάτευσης Ευκλείδη Τσακαλώτο, θα την επαναφέρει...
matrix24.gr
Κατά
κοινή ομολογία, ποτέ άλλοτε κοινοβουλευτική ομάδα δεν εξευτελίστηκε και
ταπεινώθηκε τόσο όσο αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Ψήφισε, χωρίς ούτε μια διαρροή τα
πάντα που ζήτησαν οι δανειστές της χώρας. Ακόμη και μέτρα, που μέχρι
πρότινος οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας τα απέτασσαν μετά
βδελυγμίας -και οι προηγούμενες κυβερνήσεις των Σαμαρά και Παπανδρέου
δεν θα μπορούσαν να περάσουν από τη Βουλή-, τώρα υπερψηφίζονται. Μέχρι
και οι πιο σκληροί της τρόϊκας -με πρώτους και καλύτερους τους Σόϊμπλε
και Τόμσεν- έχουν εκπλαγεί με τις συνεχείς (και τελικά εύκολες) νίκες
που επιτυγχάνουν κάθε φορά που διαπραγματεύονται με την ελληνική
κυβέρνηση. Η διαπίστωση δεν είναι δική μας, αλλά ενός εκ των κορυφαίων
παραγόντων της αντιπολιτεύσεως, με τον οποίον μάλιστα συμφωνεί και
σημαντικός υπουργός στην πρώτη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.
Βουλευτής, από τους πλέον διακεκριμένους, του ΠΑΣΟΚ είναι περισσότερον οξύς ή μάλλον εμπρηστικός: "Ο χαρακτηρισμός γερμανοτσολιάς, που έλεγαν για μας, ηχεί ήπιος για τους 153 βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αυτοί είναι μνημονιακοί Ταλιμπάν. Είναι ικανοί, αν τους ζητηθεί, να ζωστούν ακόμη και με εκρηκτικά και να τινάξουν στον αέρα όλους τους μικρομεσαίους και τους συνταξιούχους", μας λέει στο εντευκτήρια της Βουλής, την Παρασκευή το πρωί όταν, με άκομψο είναι η αλήθεια τρόπο, εισήχθησαν προς ψήφισιν στην ολομέλεια του κοινοβουλίου οι πέντε τροπολογίες που αφορούσαν τα τελευταία προαπαιτούμενα προκειμένου στο Γιούρογκρουπ της 15ης Ιουνίου να κλείσει η αξιολόγηση και να δοθεί η έγκριση για την εκταμίευση της δόσης.
Με τους χαρακτηρισμούς είναι λογικό να μην συμφωνούν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όμως είναι αρκετοί αυτοί που παραδέχονται ότι "έχουμε γίνει η χλεύη αυτών που έφεραν τα μνημόνια και κατέστρεψαν τη χώρα. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια". Μάλιστα, προβεβλημένος βουλευτής που διαφωνεί με την τακτική του πρωθυπουργού υποστηρίζει: "Δεν έπρεπε να υποκύψουμε στις αξιώσεις του Σόϊμπλε και να δεχθούμε να υπογράψουμε μέτρα που υπερβαίνουν την κυβερνητική μας θητεία. Έπρεπε να συγκρουστούμε και να πηγαίναμε σε εκλογές. Τώρα, με όλα αυτά που ψηφίζουμε, στρώνουμε το δρόμο στον Μητσοτάκη για να πάρει την κυβέρνηση ενδεχομένως και αυτοδύναμος. Πάντως, ακόμη και τώρα, αν στις 15 Ιουνίου δεν μας δώσουν τίποτε για το χρέος, μπορούμε να το κάνουμε. Πρέπει να το κάνουμε. Διαφορετικά, δύσκολα θα φθάσουμε στα Χριστούγεννα. Το Πρόγραμμα, παρά τα όσα λέμε, δεν βγαίνει. Κάποια στιγμή, στα πλαίσια της τρίτης αξιολόγησης που θ' αρχίσει το Φθινόπωρο, θα πρέπει, εκτός από τις θεσμικές αλλαγές που θα χρειαστεί να κάνουμε, να πάρουμε και νέα μέτρα. Και τότε δεν νομίζω ότι θα υπάρχουν 153 χμερ".
Το θέμα για τον πρωθυπουργό δεν είναι ότι κάποια στιγμή μπορεί κάποιοι από τους 153 βουλευτές να μην αντέξουν την πίεση και να διαχωρίσουν τη θέση τους. Το πρόβλημά του είναι ότι, εφόσον χρειαστεί, δεν θα βρίσκει για να τους αντικαταστήσει. Μέχρι πρότινος στο χώρο της Κεντροαριστεράς ακόμη και στη Βουλή υπήρχαν δυνάμεις που αντιμετώπιζαν με θετική διάθεση την περίπτωση συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το πολιτικό κεφάλαιο του πρωθυπουργού μέχρι και τους τρεις πρώτους μήνες του έτους, παρά τα λάθη του παρέμενε σοβαρό και υπολογίσιμο. Τώρα, και ειδικά μετά τις ακατανόητες -και λανθασμένες όλες- προβλέψεις του ως προς το τι μέλλει γενέσθαι με την αξιολόγηση, το χρέος και τη συμπεριφορά των δανειστών έναντι της χώρας, η αξιοπιστία του Αλέξη Τσίπρα έχει πληγεί ανεπανόρθωτα.
Οι δηλώσεις περί γραβάτας, όπως παραδέχονται ακόμη και στενοί του συνεργάτες, ήταν η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι. Πλέον, ο Αλέξης Τσίπρας, έχοντας απωλέσει τη δυνατότητα ανεύρεσης συμμάχων, γίνεται ευάλωτος σε πιθανές πιέσεις του Καμμένου, των "γκρι κουστουμιών" της εξουσίας, αλλά και της (έστω περιορισμένης εμβέλειας) εσωκομματικής του αντιπολίτευσης. Και φυσικά των δανειστών. Για να παραμείνει στη θέση του και ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, εφεξής θα χρειάζεται, όπως πιθανολογούν οι αντίπαλοί του, να κάνει συμβιβασμούς που θα απομειώσουν έτι περαιτέρω την αξιοπιστία και το πολιτικό του κεφάλαιο.
Και σίγουρα δεν τον βοηθούν οι εξηγήσεις που διοχετεύει το περιβάλλον του, ό,τι δηλαδή η υπεραισιοδοξία για τα ...τόσο καλά νέα που θα τον αναγκάσουν να φορέσει γραβάτα οφείλεται "στη διαβεβαίωση που είχε λάβει στην Κίνα από την Κριστίν Λαγκάρντ ότι το ΔΝΤ δεν θα τα βρει με την Μέρκελ και τον Σόϊμπλε". Και δεν τον βοηθούν επειδή τον εμφανίζουν εύπιστο. Ακόμη χειρότερη είναι η βοήθεια όσων εκ των συνεργατών του υποστηρίζουν πως "τον παγίδευσε ο Τσακαλώτος με το κλίμα αισιοδοξίας που του μετέφερε". Και είναι χειρότερη επειδή, στην περίπτωση που κάτι τέτοιο ανταποκρίνεται στην αλήθεια, ο Τσακαλώτος έπρεπε να έχει διωχθεί πάραυτα και κλωτσηδόν. Η ευπιστία και η ανημπόρια δεν είναι ιδιότητες που συνάδουν με το πρωθυπουργικό αξίωμα.
Το άλλο μεγάλο πρόβλημα του πρωθυπουργού είναι ότι στις διαπραγματεύσεις και τις αντιπαραθέσεις έχει ξεμείνει από επιχειρήματα. Και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Πλέον δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές πίσω από τις οποίες αθροίζονται πολιτικές δυνάμεις. Δεν υπάρχουν στόχοι γύρω από τους οποίους συσπειρώνονται κοινωνικές δυνάμεις. Δεν υπάρχουν εθνικά προτάγματα και αφήγημα που να συγκινούν τους πολίτες και τα οποία να έχουν ευρύτερη απήχηση και λαϊκή υποστήριξη. Η μείωση του χρέους χάθηκε. Η ένταξη στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης παραπέμπεται για το μέλλον. Η αξιολόγηση κλείνει με τους δυσμενέστερους όρους. Σε όλα αυτά ο πρωθυπουργός και οι στενοί του συνεργάτες "είχαν τοποθετήσει τον πήχυ ψηλά και τελικά πέρασαν από κάτω". Τώρα το μόνο που διαπραγματεύονται είναι λεκτικές διατυπώσεις.
Ο Σόϊμπλε μαζί με την Λαγκάρντ κατάφεραν να μετατρέψουν τον Τσίπρα, τον Τσακαλώτο και τους άλλους υπουργούς που μετέχουν στις διαπραγματεύσεις από πολιτικούς σε φιλολόγους. Η προσπάθεια πλέον εξαντλείται σε γλωσσικές προσθαφαιρέσεις του κειμένου του Γιούρογκρουπ και όχι στην υιοθέτηση ή την απόρριψη της άλφα ή της βήτα κυβερνητικής θέσης που μέχρι πρότινος εμφανίζονταν και ως αδιαπραγμάτευτη. Τελευταία γραμμή άμυνας η ανάπτυξη και οι επενδύσεις, πρωτίστως οι ξένες. Τον τομέα στον οποίον εξαρχής έπρεπε να έχει ρίξει όλες της τις δυνάμεις η κυβέρνηση (αφού είναι ο μόνος που μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να παράξει νέο πλούτο) τον ανακαλύπτει με δραματική καθυστέρηση, ενώ είναι αμφίβολο εάν μπορεί να διατηρήσει σταθερά το πλαίσιο και τους κανόνες που χρειάζονται για να ευδοκιμήσουν οι επενδύσεις.
Ένα άλλο, επίσης μεγάλο, πρόβλημα, το τέταρτο, για τον πρωθυπουργό είναι ότι χάνει και τη μάχη της επικοινωνίας. Ο διαγωνισμός για την αδειοδότηση των καναλιών δεν τελεσφόρησε. Μετά τον Καλογρίτσα απέτυχε και ο άλλος εκλεκτός του Μαξίμου, ο Σαββίδης, να πλασαριστεί, και μάλιστα σε θέση ισχύος, στο μιντιακό σύστημα. Η απαξία, ενδεχομένως και το κλείσιμο, της εκδοτικής επιχείρησης "Πήγασος" του εργολάβου Μπόμπολα που στηρίζει την κυβέρνηση είναι ένα ακόμη χτύπημα στην προσπάθεια του Μαξίμου να ανατρέψει, υπέρ του, τις ισορροπίες στο χώρο της ενημέρωσης. Και όχι μόνον αυτό, αλλά μετά και την εξαγορά του ΔΟΛ από τον Βαγγέλη Μαρινάκη, τα Μέσα Ενημέρωσης, στην πλειοψηφίας τους, διάκεινται ευνοϊκά υπέρ της κυβερνητικής αλλαγής και βλέπουν με μεγαλύτερη συμπάθεια τον Κυριάκο Μητσοτάκη από τον Αλέξη Τσίπρα.
Αν σ' αυτά προστεθεί και η περιορισμένη απήχηση που έχει η κρατική τηλεόραση στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης τότε το πρόβλημα επικοινωνίας για την κυβέρνηση μεγαλώνει. Μάλιστα, ενδέχεται να στερηθεί ακόμη και τις υπηρεσίες της Αυγής εάν δεν τελεσφορήσουν οι προσπάθειες διάσωσης της ιστορικής εφημερίδας της Αριστεράς. Τις ερχόμενες ημέρες δεν αποκλείεται να υπάρξει ακόμη και απεργία στην Αγίου Κωνσταντίνου, αφού οι εργαζόμενοι διεκδικούν τα δεδουλευμένα τριών μηνών. Εξυπακούεται πως όταν δεν μπορείς να έχεις τακτοποιημένο το σπίτι σου είναι δύσκολο να απλώσεις τραχανά, χωρίς να σου ξινίσει, και στην ταράτσα του γείτονα.
Έχοντας την κοινοβουλευτική του ομάδα ταπεινωμένη και κατά συνέπεια με χαμηλή αυτοπεποίθηση και τραυματισμένη ψυχολογία στη διεκδίκηση εκλογικής επιρροής. Με τις δηλώσεις του, ειδικά στα μεγάλα θέματα, να διαψεύδονται παταγωδώς και να εκτίθεται ανεπανόρθωτα στους πολίτες. Χωρίς κοινωνικοπολιτικές συμμαχίες, αντίθετα με τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς να του γυρνάνε την πλάτη. Με λεκτικές αποσαφηνίσεις και όχι πολιτικές διεκδικήσεις απέναντι στους δανειστές. Και με επικοινωνιακή αφλογιστία, είναι δύσκολο στον πρωθυπουργό να υποστηρίξει πως παραμένει, έστω και εκ της θέσεώς του, κυρίαρχος του παιχνιδιού. Εάν μάλιστα στις 15 Ιουνίου λάβει μόνον την έγκριση για την εκταμίευση της δόσης και στα υπόλοιπα έχουμε απλώς υποσχέσεις για μελλοντική διευθέτηση, τότε τα πράγματα δεν αποκλείται να γίνουν δυσάρεστα για τον Αλέξη Τσίπρα.
Σημειώνουμε, πως ο πρωθυπουργός, με τη συνηγορία άμα και προτροπή ορισμένων στενών του συνεργατών, έχει προειδοποιήσει την τρόϊκα ότι, σε περίπτωση που δεν υπάρξει συνολική λύση στο Γιούρογκρουπ, θα ακυρωθούν τα μέτρα που έχει ψηφίσει η Βουλή. Εάν -και παρότι έχει φροντίσει να κατεβάσει τον πήχυ των προσδοκιών- δεν υλοποιήσει την απειλή του τότε το κύρος του απέναντι στους συνομιλητές του, τους αντιπάλους καθώς και τους πολίτες δεν θα είναι αυτό που αρμόζει σε πρωθυπουργό. Το θέρος μπορεί να μην ευνοεί καυτές αντιδράσεις, δεν τις θέλει άλλωστε και η αντιπολίτευση, αλλά τον Σεπτέμβριο με την πρώτη σταγόνα της βροχής εκτός από το καλοκαίρι μπορεί να σκοτωθεί και η κυβερνητική ηρεμία. Και δεν είναι σίγουρο ότι ένας ανασχηματισμός, ακόμη κι αν περιλαμβάνει και τον υπουργό Οικονομικών και υπεύθυνο της διαπραγμάτευσης Ευκλείδη Τσακαλώτο, θα την επαναφέρει...
- See more at: http://www.matrix24.gr/2017/06/exi-karfia-sto-soma-tou-tsipra/#sthash.Pb8jvtiX.dpuf
Βουλευτής, από τους πλέον διακεκριμένους, του ΠΑΣΟΚ είναι περισσότερον οξύς ή μάλλον εμπρηστικός: "Ο χαρακτηρισμός γερμανοτσολιάς, που έλεγαν για μας, ηχεί ήπιος για τους 153 βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αυτοί είναι μνημονιακοί Ταλιμπάν. Είναι ικανοί, αν τους ζητηθεί, να ζωστούν ακόμη και με εκρηκτικά και να τινάξουν στον αέρα όλους τους μικρομεσαίους και τους συνταξιούχους", μας λέει στο εντευκτήρια της Βουλής, την Παρασκευή το πρωί όταν, με άκομψο είναι η αλήθεια τρόπο, εισήχθησαν προς ψήφισιν στην ολομέλεια του κοινοβουλίου οι πέντε τροπολογίες που αφορούσαν τα τελευταία προαπαιτούμενα προκειμένου στο Γιούρογκρουπ της 15ης Ιουνίου να κλείσει η αξιολόγηση και να δοθεί η έγκριση για την εκταμίευση της δόσης.
Με τους χαρακτηρισμούς είναι λογικό να μην συμφωνούν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όμως είναι αρκετοί αυτοί που παραδέχονται ότι "έχουμε γίνει η χλεύη αυτών που έφεραν τα μνημόνια και κατέστρεψαν τη χώρα. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια". Μάλιστα, προβεβλημένος βουλευτής που διαφωνεί με την τακτική του πρωθυπουργού υποστηρίζει: "Δεν έπρεπε να υποκύψουμε στις αξιώσεις του Σόϊμπλε και να δεχθούμε να υπογράψουμε μέτρα που υπερβαίνουν την κυβερνητική μας θητεία. Έπρεπε να συγκρουστούμε και να πηγαίναμε σε εκλογές. Τώρα, με όλα αυτά που ψηφίζουμε, στρώνουμε το δρόμο στον Μητσοτάκη για να πάρει την κυβέρνηση ενδεχομένως και αυτοδύναμος. Πάντως, ακόμη και τώρα, αν στις 15 Ιουνίου δεν μας δώσουν τίποτε για το χρέος, μπορούμε να το κάνουμε. Πρέπει να το κάνουμε. Διαφορετικά, δύσκολα θα φθάσουμε στα Χριστούγεννα. Το Πρόγραμμα, παρά τα όσα λέμε, δεν βγαίνει. Κάποια στιγμή, στα πλαίσια της τρίτης αξιολόγησης που θ' αρχίσει το Φθινόπωρο, θα πρέπει, εκτός από τις θεσμικές αλλαγές που θα χρειαστεί να κάνουμε, να πάρουμε και νέα μέτρα. Και τότε δεν νομίζω ότι θα υπάρχουν 153 χμερ".
Το θέμα για τον πρωθυπουργό δεν είναι ότι κάποια στιγμή μπορεί κάποιοι από τους 153 βουλευτές να μην αντέξουν την πίεση και να διαχωρίσουν τη θέση τους. Το πρόβλημά του είναι ότι, εφόσον χρειαστεί, δεν θα βρίσκει για να τους αντικαταστήσει. Μέχρι πρότινος στο χώρο της Κεντροαριστεράς ακόμη και στη Βουλή υπήρχαν δυνάμεις που αντιμετώπιζαν με θετική διάθεση την περίπτωση συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το πολιτικό κεφάλαιο του πρωθυπουργού μέχρι και τους τρεις πρώτους μήνες του έτους, παρά τα λάθη του παρέμενε σοβαρό και υπολογίσιμο. Τώρα, και ειδικά μετά τις ακατανόητες -και λανθασμένες όλες- προβλέψεις του ως προς το τι μέλλει γενέσθαι με την αξιολόγηση, το χρέος και τη συμπεριφορά των δανειστών έναντι της χώρας, η αξιοπιστία του Αλέξη Τσίπρα έχει πληγεί ανεπανόρθωτα.
Οι δηλώσεις περί γραβάτας, όπως παραδέχονται ακόμη και στενοί του συνεργάτες, ήταν η σταγόνα που ξεχείλησε το ποτήρι. Πλέον, ο Αλέξης Τσίπρας, έχοντας απωλέσει τη δυνατότητα ανεύρεσης συμμάχων, γίνεται ευάλωτος σε πιθανές πιέσεις του Καμμένου, των "γκρι κουστουμιών" της εξουσίας, αλλά και της (έστω περιορισμένης εμβέλειας) εσωκομματικής του αντιπολίτευσης. Και φυσικά των δανειστών. Για να παραμείνει στη θέση του και ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, εφεξής θα χρειάζεται, όπως πιθανολογούν οι αντίπαλοί του, να κάνει συμβιβασμούς που θα απομειώσουν έτι περαιτέρω την αξιοπιστία και το πολιτικό του κεφάλαιο.
Και σίγουρα δεν τον βοηθούν οι εξηγήσεις που διοχετεύει το περιβάλλον του, ό,τι δηλαδή η υπεραισιοδοξία για τα ...τόσο καλά νέα που θα τον αναγκάσουν να φορέσει γραβάτα οφείλεται "στη διαβεβαίωση που είχε λάβει στην Κίνα από την Κριστίν Λαγκάρντ ότι το ΔΝΤ δεν θα τα βρει με την Μέρκελ και τον Σόϊμπλε". Και δεν τον βοηθούν επειδή τον εμφανίζουν εύπιστο. Ακόμη χειρότερη είναι η βοήθεια όσων εκ των συνεργατών του υποστηρίζουν πως "τον παγίδευσε ο Τσακαλώτος με το κλίμα αισιοδοξίας που του μετέφερε". Και είναι χειρότερη επειδή, στην περίπτωση που κάτι τέτοιο ανταποκρίνεται στην αλήθεια, ο Τσακαλώτος έπρεπε να έχει διωχθεί πάραυτα και κλωτσηδόν. Η ευπιστία και η ανημπόρια δεν είναι ιδιότητες που συνάδουν με το πρωθυπουργικό αξίωμα.
Το άλλο μεγάλο πρόβλημα του πρωθυπουργού είναι ότι στις διαπραγματεύσεις και τις αντιπαραθέσεις έχει ξεμείνει από επιχειρήματα. Και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Πλέον δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές πίσω από τις οποίες αθροίζονται πολιτικές δυνάμεις. Δεν υπάρχουν στόχοι γύρω από τους οποίους συσπειρώνονται κοινωνικές δυνάμεις. Δεν υπάρχουν εθνικά προτάγματα και αφήγημα που να συγκινούν τους πολίτες και τα οποία να έχουν ευρύτερη απήχηση και λαϊκή υποστήριξη. Η μείωση του χρέους χάθηκε. Η ένταξη στο Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης παραπέμπεται για το μέλλον. Η αξιολόγηση κλείνει με τους δυσμενέστερους όρους. Σε όλα αυτά ο πρωθυπουργός και οι στενοί του συνεργάτες "είχαν τοποθετήσει τον πήχυ ψηλά και τελικά πέρασαν από κάτω". Τώρα το μόνο που διαπραγματεύονται είναι λεκτικές διατυπώσεις.
Ο Σόϊμπλε μαζί με την Λαγκάρντ κατάφεραν να μετατρέψουν τον Τσίπρα, τον Τσακαλώτο και τους άλλους υπουργούς που μετέχουν στις διαπραγματεύσεις από πολιτικούς σε φιλολόγους. Η προσπάθεια πλέον εξαντλείται σε γλωσσικές προσθαφαιρέσεις του κειμένου του Γιούρογκρουπ και όχι στην υιοθέτηση ή την απόρριψη της άλφα ή της βήτα κυβερνητικής θέσης που μέχρι πρότινος εμφανίζονταν και ως αδιαπραγμάτευτη. Τελευταία γραμμή άμυνας η ανάπτυξη και οι επενδύσεις, πρωτίστως οι ξένες. Τον τομέα στον οποίον εξαρχής έπρεπε να έχει ρίξει όλες της τις δυνάμεις η κυβέρνηση (αφού είναι ο μόνος που μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να παράξει νέο πλούτο) τον ανακαλύπτει με δραματική καθυστέρηση, ενώ είναι αμφίβολο εάν μπορεί να διατηρήσει σταθερά το πλαίσιο και τους κανόνες που χρειάζονται για να ευδοκιμήσουν οι επενδύσεις.
Ένα άλλο, επίσης μεγάλο, πρόβλημα, το τέταρτο, για τον πρωθυπουργό είναι ότι χάνει και τη μάχη της επικοινωνίας. Ο διαγωνισμός για την αδειοδότηση των καναλιών δεν τελεσφόρησε. Μετά τον Καλογρίτσα απέτυχε και ο άλλος εκλεκτός του Μαξίμου, ο Σαββίδης, να πλασαριστεί, και μάλιστα σε θέση ισχύος, στο μιντιακό σύστημα. Η απαξία, ενδεχομένως και το κλείσιμο, της εκδοτικής επιχείρησης "Πήγασος" του εργολάβου Μπόμπολα που στηρίζει την κυβέρνηση είναι ένα ακόμη χτύπημα στην προσπάθεια του Μαξίμου να ανατρέψει, υπέρ του, τις ισορροπίες στο χώρο της ενημέρωσης. Και όχι μόνον αυτό, αλλά μετά και την εξαγορά του ΔΟΛ από τον Βαγγέλη Μαρινάκη, τα Μέσα Ενημέρωσης, στην πλειοψηφίας τους, διάκεινται ευνοϊκά υπέρ της κυβερνητικής αλλαγής και βλέπουν με μεγαλύτερη συμπάθεια τον Κυριάκο Μητσοτάκη από τον Αλέξη Τσίπρα.
Αν σ' αυτά προστεθεί και η περιορισμένη απήχηση που έχει η κρατική τηλεόραση στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης τότε το πρόβλημα επικοινωνίας για την κυβέρνηση μεγαλώνει. Μάλιστα, ενδέχεται να στερηθεί ακόμη και τις υπηρεσίες της Αυγής εάν δεν τελεσφορήσουν οι προσπάθειες διάσωσης της ιστορικής εφημερίδας της Αριστεράς. Τις ερχόμενες ημέρες δεν αποκλείεται να υπάρξει ακόμη και απεργία στην Αγίου Κωνσταντίνου, αφού οι εργαζόμενοι διεκδικούν τα δεδουλευμένα τριών μηνών. Εξυπακούεται πως όταν δεν μπορείς να έχεις τακτοποιημένο το σπίτι σου είναι δύσκολο να απλώσεις τραχανά, χωρίς να σου ξινίσει, και στην ταράτσα του γείτονα.
Έχοντας την κοινοβουλευτική του ομάδα ταπεινωμένη και κατά συνέπεια με χαμηλή αυτοπεποίθηση και τραυματισμένη ψυχολογία στη διεκδίκηση εκλογικής επιρροής. Με τις δηλώσεις του, ειδικά στα μεγάλα θέματα, να διαψεύδονται παταγωδώς και να εκτίθεται ανεπανόρθωτα στους πολίτες. Χωρίς κοινωνικοπολιτικές συμμαχίες, αντίθετα με τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς να του γυρνάνε την πλάτη. Με λεκτικές αποσαφηνίσεις και όχι πολιτικές διεκδικήσεις απέναντι στους δανειστές. Και με επικοινωνιακή αφλογιστία, είναι δύσκολο στον πρωθυπουργό να υποστηρίξει πως παραμένει, έστω και εκ της θέσεώς του, κυρίαρχος του παιχνιδιού. Εάν μάλιστα στις 15 Ιουνίου λάβει μόνον την έγκριση για την εκταμίευση της δόσης και στα υπόλοιπα έχουμε απλώς υποσχέσεις για μελλοντική διευθέτηση, τότε τα πράγματα δεν αποκλείται να γίνουν δυσάρεστα για τον Αλέξη Τσίπρα.
Σημειώνουμε, πως ο πρωθυπουργός, με τη συνηγορία άμα και προτροπή ορισμένων στενών του συνεργατών, έχει προειδοποιήσει την τρόϊκα ότι, σε περίπτωση που δεν υπάρξει συνολική λύση στο Γιούρογκρουπ, θα ακυρωθούν τα μέτρα που έχει ψηφίσει η Βουλή. Εάν -και παρότι έχει φροντίσει να κατεβάσει τον πήχυ των προσδοκιών- δεν υλοποιήσει την απειλή του τότε το κύρος του απέναντι στους συνομιλητές του, τους αντιπάλους καθώς και τους πολίτες δεν θα είναι αυτό που αρμόζει σε πρωθυπουργό. Το θέρος μπορεί να μην ευνοεί καυτές αντιδράσεις, δεν τις θέλει άλλωστε και η αντιπολίτευση, αλλά τον Σεπτέμβριο με την πρώτη σταγόνα της βροχής εκτός από το καλοκαίρι μπορεί να σκοτωθεί και η κυβερνητική ηρεμία. Και δεν είναι σίγουρο ότι ένας ανασχηματισμός, ακόμη κι αν περιλαμβάνει και τον υπουργό Οικονομικών και υπεύθυνο της διαπραγμάτευσης Ευκλείδη Τσακαλώτο, θα την επαναφέρει...
- See more at: http://www.matrix24.gr/2017/06/exi-karfia-sto-soma-tou-tsipra/#sthash.Pb8jvtiX.dpuf
